Met de paasdagen, die vaak in het teken staan van familiebezoek, voor de deur, steken we slachtoffers van narcistische mishandeling graag een hart onder de riem. We begrijpen je en hebben oog voor jouw pijn.
Het is pijnlijk dat zoveel overlevenden
moeten kiezen tussen een leven in waarheid
of een leven met een ‘liefhebbende’ familie
moeten kiezen tussen een leven in waarheid
of een leven met een ‘liefhebbende’ familie
– vrij vertaald door Iris Koops –
Het leven in waarheid is rouwen om mijn familie.gelukkig wordt ik gesterkt door mijn geloof en lieve vrienden!
Maar het blijft een open wond vooral tijdens feestdagen.
Voor een ieder dit dit ervaar heel veel liefde en knuffels😘
Nelly
Dank je wel, Nellie!
Ook voor mij, 23 jaar na de scheiding, blijven Feestdagen een gemis en doet het zeer.
Gelukkig heb ik, net als jij, mijn geloof en daardoor kan ik doorgaan.
Alles wat Jezus moest doormaken, hebben wij ook doorgemaakt; afwijzing, leugen en bedrog, mensen( vrienden kinderen en familie) die je in de steek laten, die je laten struikelen enz.
Wij maken het in het klein mee, Jezus droeg dit alles van/ voor de hele wereld op Zijn schouders en nog doen veel mensen Hem verdriet.
Mooie , Gezegende Paasdagen en alle goeds!
Liefs!
Merel ( 73)
Ik ben ontsnapt en leef nu in vrijheid zonder ‘familie’ en theater om de narcist.
Niemand leek het gekke gedrag te zien, of iedereen deed alsof hij/zij gek was zodat ik vast bleef zitten in de narcistische web.
Ik ben ontsnapt en ben ozo pgelucht dat ik nu Pasen kan vieren alleen en in alle rust. Liever alleen dan in een klucht. Voor iedereen die ontsnapt is: heel veel geluk in je nieuwe narcistvrije omgeving. Voor ieder die nog vastzit in het web: er is een uitgang, blijf zoeken, gefocust en lees alles wat je kan vinden inclusief de boeken en website van Iris. Die hebben mij geholpen bij mijn ontsnapping. Heel veel liefs X
Hallo Merel.
Mijn troost kan ik soms ervaren in dit offer van God Zelf. Hij heeft alles doorstaan, maar Hij had wel een goede moeder! Paulus schrijft dat hij aanvult in het lijden van Jezus. Ik vraag me af of dat betekent: aanvullen wat Jezus niet heeft geleden? Bij die gedachte kom ik met mijn leed bij Hem en vindt troost. Want alles is Hem wel bekent.
Dankjewel voor deze troostende woorden Iris. dat zal veel slachtoffers goed doen, net als je geweldige boeken.
Ik wens je fijne en liefdevolle paasdagen
Met een warme groet van Maria
Nog steeds blijft er een diepe wond en het eigenlijk niet kunnen begrijpen dat dit bestaat!
Het verlies is groot 3 zussen 2 broers .
Opgevoed in een gezin waarin strijd en het opzetten tegen en naar elkaar groot was. Het gezin was arm en als er brood op tafel kwam dan pakte je wat je kon eten en beschermde jouw brood. Als oudste van het vond ik dit vreemd en probeerde toch om met elkaar als gezin er iets van te maken.
Feestdagen blijven moeilijk .. het gemis blijft!
Gelukkig heb ik veel steun aan mijn geloof en lieve vrienden.
Nelly
Leven met hoop…waarvan je eigenlijk van te voren al weet wat het antwoord is.
Maar na verloop van tijd verandert dat, als je weer nieuwe mensen leert kennen. Mensen die geen last hebben van narcisme.
Maar ook vrienden die je dacht kwijt te zijn, komen weer terug. Omdat ze gelukkig nu zelf zien, dat de verhalen van de narcist niet kloppen.
Hele gezellige paasdagen gewenst allemaal.
Take care,
SummerMoon
30 Jaar heb ik mijn kinderen niet meer gezien tot dat kortgeleden mijn jongste dochter (48 jaar) schriftelijk contact met mij op nam n.a.v. het overlijden van mijn ex. Ze vond contact wenselijk maar toen ze berichten op mijn Facebook las zag ze er maar van af. Het bericht op Facebook ging over het grote aantal ouderverlatingen bij narcisme. Volgens haar mag ik zoiets niet op Facebook zetten. De brief was geschreven zonder enige compassie of empathie, koud , gevoelloos en arrogant. Hier sprak een kopie van mijn narcistische ex . Dit was niet de dochter van vroeger of was dat wel maar wilde ik dat destijds niet zien?
Ik laat mij niet censureren , zij bepaalt niet wat ik wel of niet mag zeggen en op deze basis wil ik geen contact, ik heb pijn genoeg gehad. Het hoofdstuk “kinderen” heb ik afgesloten. .
Heel goed, laat nooit je eigen realiteit ontkennen. Daar teren ze op en ligt hun kracht om overal maar mee weg te komen.
Je bent een heel erg sterk mens, vergeet dat niet
Lief van je. Dank je wel.
Hallo Johanna,
Ja dit herken ik ook in mijn geschiedenis met kinderen. ( en ex)
Ik heb 5 kinderen en heb hen nu bijna 10 jaar niet gezien, soms een van hen op een veilige plek; tussen mensen in de kerk.
Mijn verhaal heb ik al een paar jaar geleden op de site ” het verdwenen zelf” gezet , mijn broers en zussen en kinderen op narcisme gewezen.
Geen reacties of eigenlijk wel van 2 echte broers, niets van de 14 anderen ( stief familie die ik erbij kreeg toen ik 16 jaar was)
Nog wel contact met familie, maar bewuste keuze van mij, zeer summier. De 2 echte broers liggen overhoop met mij ( ik had ook een narcistische moeder)
Of ik nog wel contact met mijn kinderen wil en kan hebben, weet ik nog niet goed.
Wel als mijn ex is overleden???
Ook ik laat me niet censureren door hen, wil ook niets meer inleveren ( dat heeft in mijn bijna 30 jarig huwelijk gespeeld) Ik heb door zijn ( en de kinderen), hun houding, veel pijn moeten doorstaan, ben te vaak beledigd, afgewezen , moest leugens aanhoren, totaal respectloze houding van hen naar mij toe. Dat wil ik niet meer, dus bescherm mijzelf.
Mooie Paasdagen!
Merel ( 73)
Dankjewel!
De wond blijft maar na een tijd voel je ook dat het ‘gezond’ is zo en nodig om gelukkig te zijn.
Die pijn van de wond heb ik wel, ik weet dan dat ze het weekend ‘samenzijn’ wat dat voor hun dan ook maar betekent want is het dat ook of alleen maar om de schijn te behouden. Voor de rest heb ik ze geblokkeerd. Kaarten lees ik wel, maar krijg ik meestal ook amper tekst en ‘ik hoop dat het goed met je gaat’ zonder eens mijn kant van het verhaal gehoord te hebben klinkt het maar als een holle boodschap met geen betekenis. Feestdagen, ik heb er niets mee, tevens geldt dat ook voor mijn verjaardag, het brengt wel spanning.
Ik ben alleen, dus heb geen vrienden en vond het fijn om te lezen, dankjewel!
Dank Iris. Zoveel families verwarren blinde loyaliteit (aan comfort van familie) met morele integriteit (authentiek mogen zijn, af mogen keuren wat echt niet oke is). Ik wens ieder toe om zijn/haar weg hierin te vinden. Mooie paasdagen gewenst voor iedereen.
Hallo allemaal. Fijn om hier weer te zijn en deze korte blog is van toepassing op mij. Ik heb namelijk in de rechtbank de waarheid gezegd: de narcist psychopaat ontmaskert. Met de kennis van nu weet ik dat het niet zo erg raadzaam is dat OPENLIJK te doen omdat je dan alle haat over je heen krijgt.
Nadat ik ergens rond 2007 spontaan de waarheid heb gezien tijdens een ruzie, begon moeder me met de dood te bedreigen. En nu, veertien maanden voor mijn pensioen, moeten ze het huis verkopen. Als moeder van mij hield zoals ze beweerd dan had ze veertien maanden gewacht, want ik zit in de bijstand en als ik met pensioen ben mag ik het geld van verkoop houden.
In de rechtbank op 2 mei 2022, wist ik nog niets van deze website. Nu ik behoorlijk ingelezen ben heb ik er moeite mee om de waarheid niet te zeggen, om niet te ontmaskeren. Ik had het weer gedaan, denk ik.
Moeder zat in de rechtbank heen en weer te zwiepen met haar hoofd toen ik hardop zei dat ze me met de dood heeft bedreigd en hóe. Dat ze me bestolen heeft en opgelicht, enz. Het leek alsof ze letterlijk klappen kreeg.
Nu krijg ik haar haat terug. Denk ik.
Sinds kort heb ik contact met de derde advocaat. Een vrouwelijke. Mijn vorige advocaat heeft gezien dat ze een narcist is. Dat is al heel wat, maar hij weet niet hoe je om moet gaan met narcisten psychopaten, dus leek me een vrouw beter. Daarbij heb ik dank zij deze website en de boeken van Iris [twee maal gelezen en lees nog steeds] ontzettend veel kennis opgedaan. Dank zij mezelf en God veel verwerkt. Alles wat ik tien jaar geleden uitschreeuwde, kan ik nu vanzelfsprekend en rustig vertellen. En ik laat mij niet meer op de kast jagen. Ik heb het mensje door! Dát scheelt heel veel!
Maar de waarheid zeggen? Ik heb het altijd gedaan. Ik zou het weer doen. Het is misschien beter zelf in de waarheid te leven zonder het openlijk te zeggen? Ik weet het niet. Mijn probleem is dat ik een moeder heb die erg lang leeft, geldzuchtig is en ervan geniet om mij te kwellen. Niemand gelooft dat, daarom kan het. Het houdt maar niet op. Als ik had gezwegen hadden ze dan het huis niet willen verkopen of gewacht? Andere reden voor haar kwaadheid is het feit dat ik haar voor de rechter heb gesleept. Ze had niet hoeven gaan hoor. Maar ze zag een mooie kans te laten zien hoe ‘slecht’ ik ben. Haar poging mij op háár kosten te jagen zijn niet gelukt, dat kan haar ook kwaad gemaakt hebben? Hoe dan ook: links is fout, rechts is fout. Ik heb gedaan wat ik deed en zou het weer doen. Ik leef liever in de waarheid dan in een ‘liefhebbende familie’!
Nu maar afwachten…
Dank je wel voor deze lieve reactie.