Dit is een gedicht van Maze.
Ze laten je geloven dat het niet is gebeurd.
Het voelt alsof er steeds een stukje van je ziel afscheurt.
Vaak heb ik gedacht ‘word ik nu gek?’
Het is het spel van narcisten, die hebben aan empathie een groot gebrek.
‘Jij ziet de dingen gewoon verkeerd,’
ze zijn er zo goed in, de waarheid wordt weer omgekeerd.
‘Het ligt aan jou, zo erg is het niet.’
Word ik nu gek? Het doet zoveel verdriet.
Het is hun spel, want niemand mag het weten.
De beschuldigingen worden weer naar mijn hoofd gesmeten.
‘Het ligt aan jou, jij roept dit over jezelf af’.
Ik ben het spel zo moe, het voelt als gevangenisstraf.
Ze beschadigen hiermee compleet je zelfvertrouwen,
het is mede hierdoor dat ik een muur om mij heen ben gaan bouwen.
Gaslighting, het manipuleren van de geest.
Het brengt zoveel schade toe, misschien nog wel van alles het allermeest.
I.J
18 reacties op “Gaslighting”
prachtig verwoord … the story of my life … jammer genoeg 🙁
Een mooi gedicht Maze.
Mooi!!
Opvallende reacties zijn: je overdrijft, je hebt altijd al een levendige fantasie gehad, je maakt van een mug een olifant, ik heb het zo niet bedoeld, dat heb ik misschien 1 keer gezegd, je stelt je aan etc etc. Dat is gaslighting
En deze: ‘het was een grapje’.
of je bent een ruziemaakster, je zoekt spijkers op laag water. Als er niets is, dan boekje wel iets om ruzie te maken!
Ongelooflijk goed beschreven. Maakt me tegelijkertijd verdrietig maar o zo waar!
het is waar, het gebeurt 🙁 helaas dikke knuf en sterk zijn!!
Jeetje wat mooi verwoord… komt echt ff binnen 😔
Zo waar …..en t kost zoveel moeite om je leven weer op te pakken en je leert na alle negatieve jaren : ik kan t wel, ik ben niet dom , ik mag er zijn., mn kinderen vinden me wel lief…ik red t wel…ik red t wel….
Mooi gedicht, de juiste woorden. Die twijfel heb ik helaas soms ook. Maar je weet hoe ze zijn. Zet die twijfel opzij! Jij bent niet gek! Go for it! Voor je eigen leven. Jij bent het waard, laat hem dit niet afpakken! Sta het niet toe. Hij heeft al genoeg kapot gemaakt!
Het is opladen en weer door…. voel me soms net een versleten iPhone ;-). Het is zeer vermoeiend en emotioneel. Die vieze trucjes… over de rug van ons kind.
Je bent niet alleen, al voelt het soms zo. Mensen begrijpen het niet. We gaan er komen. Stap voor stap! Heb kracht en geduld.
Liefs
Dank jullie voor de warme lieve woorden.
Liefs Maze
Deze tekst kwam ik ergens op het web tegen in mijn zoektocht naar Narcisme. Het is de vertaling van Labi Siffre; Something inside so strong. Het nummer geeft me kracht op de moeilijke dagen…Ik plaats hier een fragment
Hoe hoger je de muren maakt,
hoe groter ik word
Hoe verder je mijn rechten intrekt,
zoveel harder zal ik lopen
Je kunt me negeren, je kunt besluiten
me niet te willen zien
Het maakt niet uit, iets in me is ontzettend sterk
Ik weet dat ik dit overleven kan,
al doe je me veel onrecht, zoveel onrecht
Je dacht dat mijn trots nu wel weg was, maar nee,
iets in me is zo sterk,
echt heel sterk
Mooi!
Belangrijke spullen opeens weg ( bril, autosleutels etc). N vindt ze binnen een paar tellen op een plek waar ik al 10 keer keek en waar niks lag. ( in een ongebruikte brillenkoker en zo). Hij vindt ze steeds snel als er niemand meekijkt. Tegen mijn omgeving zegt hij ‘Mijn vrouw is ziek, ze let niet op haar spullen, vertrouw haar maar niks toe; onbetrouwbaar en zielig). Voor mij de laatste druppel overigens. Scheiding wordt aangevraagd.
Nee, jij bent niet Gek!!!!!!!!
Lieve Iris,
Je boeken half jaar geleden besteld en gelezen , en nu pas bedank ik je en ook dank aan alle mensen die daar een bijdrage aan hebben geleverd , ,maar het kwam omdat ik niet eerder durfde , het spijt me dat het zo lang heeft geduurd en ik schaam me er ook oprecht voor dat zo lang heeft geduurd
Eigenlijk wil ik ook graag mijn bijdrage geven op deze site, maar het ontbreekt mij aan lef , maar wat kan ik nou doen? ik bedoel ik kan het hier allemaal wel op gaan schrijven
maar de N zal mij herkennen , want die kent mij immers door en door en daar hebben zij een ENORM ORGAAN voor ontwikkeld
Groetjes:
een bang vogeltje
Hoi Bang Vogeltje,
Wat fijn dat je zoveel aan mijn boeken en de bijdrages hebt gehad. Schaamte om je late reactie is echt niet nodig, het is niet ‘verplicht’ om te reageren, het is ook niet verplicht om iets op deze site te posten. Het gaat er alleen maar om dat jij doet wat goed is voor jou. Mocht je het toch fijn vinden om iets te posten dan kun je het onherkenbaar maken door geen persoonlijke details op te nemen in je tekst. Je kunt ook via het contactformulier een tekst sturen waarbij wij op de ‘herkenbaarheid’ letten en deze posten als blog (alles in contact met jou).
Ik hoop dat je minder bang wordt Vogeltje, ook voor jou is er een leven in (redelijke) vrijheid.
Sterkte en hartelijke groet,
Iris