Categorie: Ervaringen

Ik weet nu waar het vandaan komt

Dit is een gastcolumn van Margriet

“Waar twee vechten hebben twee schuld”, dat is wat ik steeds van mijn ex te horen kreeg. Als ik vroeg waar hij het recht vandaan haalde mij fysiek aan te vallen kreeg kwam hij hiermee, plus dat ik het zelf in hem naar boven had gehaald. Ik wist vaak niet eens waar de ruzie nou eigenlijk over ging! Het kon beginnen met een legoblokje van de kinderen dat in de weg lag, waarbij het uitmondde in een woede-uitbarsting bij hem als ik daar niet goed op reageerde. Ik begreep het niet, ik heb me altijd kapot gepiekerd over wat ik werkelijk nou verkeerd gedaan had. Lees verder “Ik weet nu waar het vandaan komt”

Liefde voor mezelf

Dit is een gastcolumn van Ria

Het is bijna 7 jaar geleden dat mijn ex-man uit het niets aangaf te willen scheiden. Het is nu, achteraf, het beste wat mij is overkomen. Zelf had ik die stap waarschijnlijk nooit kunnen nemen.

Het was voor mij een shock. Ik wist totaal niet wie ik was zonder hem. Ik voelde me jarenlang doodvermoeid. Ik raakte daardoor mijn baan kwijt en heb vier jaar niet kunnen werken.

Gaandeweg begon ik te zien dat mijn huwelijk niet fijn was geweest. Dat ik altijd gestrest was. Dat ik altijd bang was als ex dronk, want dan kon hij me weleens gaan slaan.

Lees verder “Liefde voor mezelf”

Mijn narcistische moeder

Dit is een gastcolumn van Gerard

In de herkenning van elkaars verhalen merk je dat je niet alleen staat in de gevolgen van narcistische mishandeling. Ik schreef laatst een stukje waar anderen zich misschien ook wel in herkennen. Het is een weergave van waar ik nu ben:

In de verstikkende greep van het monster, moeder, God en de duivel tegelijk en dan op m’n tenen lopen, tot in het absurde rekening houdend met… Elk moment kan de bliksem mij treffen want er is geen plekje veilig, ogen overal, oren ook. Ik kan er niet meer tegen, het blokkeert me, maakt me onmogelijk om zelf te leven, mezelf te zijn, voor mezelf te zorgen, open en makkelijk te zijn.

Lees verder “Mijn narcistische moeder”

Narcistisch misbruik in al zijn facetten

Dit is een gastcolumn van Rens

Zelf ontdekte ik pas na mijn 35e dat ik slachtoffer was van een zeer narcistische moeder. Eenmaal volwassen belandde ik in relaties, banen en vriendschappen waarin narcisme steeds weer voorkwam, met alle gevolgen van dien. Ik belandde in relaties waarin de partner op zijn minst emotioneel totaal onbeschikbaar was. De laatste relatie was zonder twijfel met een openlijke narcist in een machtige en zeer populaire positie. Zijn gedrag kon zowel openlijk als verborgen sensitief narcistisch zijn. Hij heeft een imago waar de meeste mensen volledig voor vallen. Zij doorzien het niet. Hierdoor had en heeft hij vrij spel en is jouw verhaal bijna altijd ongeloofwaardig, dan wel ʻte lastigʼ om mee te dealen.

Lees verder “Narcistisch misbruik in al zijn facetten”

Ik had mijn leven niet in eigen hand

Dit is een gastcolumn van Moniek

Je leven in eigen hand. De titel van het boek is goed gekozen. Mijn leven had ik niet in eigen hand. Ik leefde in de schaduw van mijn familie. Ik leefde volledig naar hun grieven. Grieven, die nooit helder waren, maar steeds veranderden, waardoor ik in de mist bleef en mijn eigen zelf niet kon aanspreken en zo steeds opnieuw van mezelf verwijderde.

Lees verder “Ik had mijn leven niet in eigen hand”

Uit het drijfzand

Dit is een gastcolumn van Reigerschap

Ik ben bijna twee jaar geleden weggegaan, en word helaas vanwege de rechtszaak nog af en toe met mijn ex geconfronteerd. Zoveel als ik ook gelezen heb over de materie, zo goed als ik ook weet hoe gestoord hij is, hoezeer ik ook weet dat hij slechts twee communicatiestijlen heeft (verleiding en intimidatie) die erop gericht zijn een ander uit zijn evenwicht te brengen – ondanks dat alles laat ik me tóch af en toe nog in verwarring brengen: ‘Huh, zo is het toch niet gegaan…?’, ‘Was wat ik daarover gezegd heb dan toch sociaal onaangepast…?’ of ‘Heeft hij toch ergens gelijk, en ben ik toch wel wat al te gevoelig?’

Lees verder “Uit het drijfzand”

Mijn andere ik

Dit is een gastcolumn van B.

Opgegroeid in hetzelfde gezin, is mijn tweelingzus (identieke tweeling) volgens mij een narcist.

In de beginjaren was ik de stoere, sterkere zus en zij wist vaak niet hoe dingen moesten of gedaan worden, ze vroeg me altijd om hulp en ik deed het voor!

Later werd me verweten dat ik degene was die de baas over haar was en haar niet in haar waarde liet. Vaak heb ik gedacht of ik het verkeerd deed: was ik te bazig? Vertelde ik haar teveel wat ze moest doen?

Lees verder “Mijn andere ik”

Ik ben vrij!

Dit is een gastcolumn van Els

Ik ben een vrouw van 55 jaar, de jongste uit een gezin met drie dochters. Ik heb nooit begrepen waarom ik niet los kon komen van mijn ouders. Ik had het gevoel dat ik een zeur was die het altijd maar had over de moeizame relatie met haar ouders. Vriendinnen hoorde ik ook wel mopperen over hun ouders dus waarom deed ik toch zo moeilijk over de relatie met mijn ouders? Waarom altijd maar weer aan de onuitgesproken verwachtingen voldoen? Waarom me altijd verplicht voelen? Waarom altijd die schuldgevoelens? Waarom nooit goed genoeg zijn? Hoe hard ik ook voor ze in de weer was, het was nooit goed genoeg.

Lees verder “Ik ben vrij!”

Herstel is mogelijk!

Ben je wel eens in een grote voorraadkelder geweest? Je schijnt met je zaklamp op de schappen, ziet wat, schijnt elders en het eerste schap wordt al snel vager in je hoofd. Zo dwaal je daar rond. Iris doet met haar boeken het licht aan in de kelder. Aanvankelijk schrik je. Maar dan neemt ze je begripvol en zeer beslist bij de hand. Ze laat je alle schappen zien en legt uit wat er staat.

Dit is een gastcolumn van Vrije Vogel.

Ben je wel eens in een grote voorraadkelder geweest? Je schijnt met je zaklamp op de schappen, ziet wat, schijnt elders en het eerste schap wordt al snel vager in je hoofd. Zo dwaal je daar rond. Iris doet met haar boeken het licht aan in de kelder. Aanvankelijk schrik je. Maar dan neemt ze je begripvol en zeer beslist bij de hand. Ze laat je alle schappen zien en legt uit wat er staat. Ze wijst je de schappen met de normale dingen en ook die met de giftige lekkende vaten. En legt uit waarom. Telkens glashelder. Telkens heel beslist, dit niet doen, dit wel. Dat geeft je de kracht, motivatie en handvatten die je broodnodig hebt voor je herstel. Herstel is mogelijk! En nu ga je opruimen, wat een enorme klus is. En het zo organiseren dat je eigen leuke dingen vooraan komen te staan.

Lees verder “Herstel is mogelijk!”