Iedereen kan het overkomen: een narcist als baas

Dirk vertelt over zijn narcistische baas en de schade die deze baas aanrichtte in het bedrijf waar hij werkte in dit artikel: Narcisme op het werk

Dit is een gastcolumn van Dirk

Vijftien jaar geleden kreeg ik de baan waar ik naar op zoek was: consultant bij een adviesbureau. Van gesjeesde Antropologie-student naar strakke pakkendrager bij een club geïnspireerde jonge honden, maatschappelijk betrokken en opdrachten dwars door het land, het kon niet op. Na een half jaar kregen we een nieuwe directeur. Hij zou ons commercieel wijzer maken en grote opdrachten binnen halen. Hij had bij topbedrijven gewerkt en kwam rechtstreeks uit de kaartenbak van één van onze commissarissen, die minister in het Paarse kabinet was geweest. De nieuwe directeur was vol inspiratie, grote dromen en nieuwe inzichten. We gingen de wereld veroveren.

Lees verder “Iedereen kan het overkomen: een narcist als baas”

De eerste reacties op het nieuwe boek!

Mijn boek “Je leven in eigen hand” is sinds vorige week leverbaar. Je leest hier een aantal eerste reacties.

Mijn boek “Je leven in eigen hand” is sinds vorige week leverbaar, en via deze website, het bestelformulier, het contactformulier en Facebook zijn al diverse reacties binnengekomen. Hier wil ik ieder die gereageerd heeft hartelijk voor danken.

Lezers geven de beste indruk van een boek. Daarom hebben we hieronder enkele reacties op een rijtje gezet:

Wat apart dat je zó kunt uitzien naar een boek waarvan je vermoedt dat je er flink bij zult gaan huilen. Wat ik ook heb gedaan.

Ik ben nu 58 jaar, heb – na mijn hele leven zoeken naar was er nou mis was met mij – een jaar geleden ontdekt dat wat er met mij gebeurd was ‘kindermishandeling’ heet. Huh? Nee, dat kan niet, ik ben van nogal gegoede afkomst, zoiets gebeurt alleen in wat mijn moeder ‘achterbuurten’ noemde. Nee hoor, zo erg is het niet met mij. Toch gek dat ik zó duizelig werd dat ik niet meer verder kon.

Lees verder “De eerste reacties op het nieuwe boek!”

Narcisme is onzichtbaar

Een gastcolumn van M over de onzichtbaarheid van narcisme en hoe de narcist ervoor zorgt dat zijn slachtoffers uit overleving zwijgen naar de buitenwereld.

Dit is een gastcolumn van M.

Narcisme is onzichtbaar. Dat is het grote probleem.

Ik woonde samen met hem. Hij veroverde mijn hart en dat van mijn drie jonge kinderen. Hij was intelligent, liefdevol, begripvol en had een engelengeduld. Hij was avontuurlijk, maar ook huiselijk. Hij was een levensgenieter en voelde zich vrij. Dat zei hij en zo leek het ook. Daar wilde ik graag wat van meenemen. Ik ben enorm verantwoordelijk en cijferde mezelf makkelijk weg voor alles en iedereen, zonder dat ik zeg dat ik een of andere gek ben, want zo is het ook zeker niet.

Lees verder “Narcisme is onzichtbaar”

Narcisme en psychopathie op het werk

Een voorproefje van mijn nieuwe boek!

In mijn nieuwe boek licht ik in elk hoofdstuk een bepaald onderwerp toe. Hoofdstuk 8 gaat over narcisme en psychopathie op het werk. Narcistische mishandeling op de werkvloer komt vaak voor. In het hoofdstuk wordt ingegaan op de achtergronden en staan diverse voorbeelden en adviezen hoe je ermee om kunt gaan. Het werken onder een baas of bazin met een persoonlijkheidsstoornis is niet niks. Wendy vroeg me haar verhaal te vertellen:
Lees verder “Narcisme en psychopathie op het werk”

Verhuisd en lijken uit de kast

dit is een gastcolumn van M.

5 jaar geleden, ontdekte ik na een levenslange worsteling en zoektocht (deels onbewust, maar naarmate ik ouder en ouder werd steeds bewuster) dat mijn ouders en mijn zus, mijn enige drie bloedverwanten, verborgen narcisten zijn. Voordat dat kwartje echt bij me viel ging er heel wat strijd, ellende en pijn aan vooraf, maar vooral ook ongeloof. Het is niet zomaar te bevatten en te accepteren.

Lees verder “Verhuisd en lijken uit de kast”

De Prins op het Zwarte Paard

Dit is een gastcolumn van Judith

Er was eens een meisje dat geloofde dat alles goed was. Het meisje ging zwierend door het leven en geloofde in de goedheid van de mensen. Ook geloofde ze dat er eens een Prins op het witte paard zou langskomen om haar heel gelukkig te maken.

Op een dag liep het meisje door het park en zag een hele knappe prins met een baard en een brede glimlach op een wit paard. Ze was op slag verliefd op deze prins en hij nam haar onmiddellijk mee op zijn paard. Samen liepen ze in draf door het park. Het meisje leunde tegen de prins en glimlachte van oor tot oor. Lees verder “De Prins op het Zwarte Paard”

Early winter

Dit is een gedicht van Donatella

Tussen mijn documenten kwam ik een gedicht tegen dat ik in juli 2013 geschreven heb, toen ik nog dacht dat het aan mij lag. Het laat geloof ik feilloos zien wat het effect van gaslighting is. Het is in het Engels, in die taal kan ik mij beter uitdrukken (ik denk dat ik mijn gevoelens teveel onderdruk in mijn moedertaal). Toen ik het hem had laten lezen kwam het me alleen op spot en hoongelach te staan…

Lees verder “Early winter”

Onbegrip en het risico op een trap na

Dit is een gastcolumn van reigerschap

Het verbaast mij dat er zo weinig over narcistische mishandeling en de gevolgen ervan in de wereld rondgaat. In mijn verhaal herkennen heel veel mensen zich, hier op Het Verdwenen Zelf, maar ook in mijn “leven in het echt”; veel mensen kennen wel iemand met een flink ontregeld, of regelrecht verwoest leven dankzij een psychopaat of narcist, of is het zelf overkomen. Als je je verhaal doet bij goede mensen, gaat het deksel van de beerput, komen de verhalen, de horror, hoe mensen het overleefd hebben, zich weer bij elkaar geraapt hebben. Het is zo jammer dat dat pas nadien gebeurt, dat mensen niet vooraf gewaarschuwd waren…

Lees verder “Onbegrip en het risico op een trap na”

Je ontvreemde Zelf herwinnen

Dit is een gastcolumn van Reigerschap

Soms heb ik het gevoel dat er geen einde komt aan de narigheid, dat de volle omvang van het bedrog nog steeds niet zie. Maar vooral: iedere keer kom ik er achter dat de schade die mijn ex heeft aangericht groter is dan ik tot dusver had vermoed.

Wie ben ik? Waar liggen mijn grenzen? Wat wil ik? Wat vind ik normaal? Waaraan wil ik mijn tijd, middelen, energie besteden? Hoe ga ik om met klevers, bloedzuigers, parasieten (of beter: hoe houd ik ze buiten de deur)? Wanneer vind ik eigenlijk dat iemand over mijn grenzen gaat? Wat vóél ik eigenlijk…?

Lees verder “Je ontvreemde Zelf herwinnen”

Voelen is weten

Dit is een gastcolumn van Urnanna

Ik heb enorm diepe pijnen ervaren door te leven met een narcistische psychopathische vader, die me het liefst dood ziet in plaats van levend. Mijn vader heeft de keuze gemaakt niet meer te willen voelen, toen ging zijn licht uit. Het licht dat straalt uit het hart is afwezig bij hen die ijskoud geworden zijn.

Lees verder “Voelen is weten”