Categorie: Uncategorized

Terugblik en vakantiemelding


De afgelopen maanden heb ik met veel plezier en inzet binnen het Verdwenen Zelf gewerkt, om nu even een korte pauze te nemen. Ik ga vandaag op vakantie. Mocht je mij graag een mail willen sturen, is dat prima. Het antwoord komt in week 25, na 16 juni. Dan ga ik bruinverbrand en opgeladen weer aan het werk.

Vakantie Susan Veenstra 3-16 juni 2015
Mails met inhoudelijke vragen worden pas na 16 juni beantwoord. Mails met praktische vragen over boekbestellingen, workshopdeelname etc. worden wel gewoon beantwoord door Mark Lindeberg.

Nu ik letterlijk en figuurlijk afstand ga nemen is het tijd voor een terugblik. Lees verder “Terugblik en vakantiemelding”

De hulpverlening bijpraten

Dit is een gastcolumn van Op gemak bij mezelf

Gestaag dobbert actief slachtofferschap weg van mij. Ik ben aangekomen. Maar niet klaar met alle ‘NPS Files’ die er zijn en zullen blijven komen. Zoveel is zeker.

Buitenstaanders kunnen narcistisch geweld niet zien, de storing draagt veel maskers. Hét kenmerk is verborgenheid. Een opgroeiend kind in een narcistisch systeem voelt onbewust dat iets niet pluis is, maar zit verstrikt in het systeem; is afhankelijk en loyaal. Lees verder “De hulpverlening bijpraten”

Verborgen narcisme

Dit is een gastcolumn van M.

Ik kan me zó goed voorstellen dat mensen die, net als ik voorheen, zoekende zijn naar waar ze nou eigenlijk in zitten tegen hetzelfde aanlopen als ik altijd deed. Vaak las ik dat het pas om narcisme of een andere persoonlijkheidsstoornis gaat als er woedeaanvallen en fysiek geweld aan te pas komen. Dan haakte ik af, bedacht ik me dat dát het niet was, alhoewel ik me wel altijd bedacht dat het dan wel een stuk gemakkelijker zou zijn voor mij. Dan kun je iets aantonen, iets laten zien. Lees verder “Verborgen narcisme”

Een groot levensfeest

Dit is een gastcolumn van Mieke.

Sinds ruim vier maanden volg ik een individueel traject bij een therapeute, die is aangesloten bij het netwerk van “het verdwenen zelf”. In deze periode heb ik veel inzichten gekregen, waardoor mijn leven en mijn “ik”, al behoorlijk is veranderd. Voor dit traject voelde ik mij afgeschreven, afgeschreven door mezelf maar vooral ook door de samenleving. Ik had geen levensdoel, was somber, verdrietig, niet in staat om mijn gevoelens te uiten, had slaapproblemen en had geen structuur in mijn leven. Lees verder “Een groot levensfeest”

Empowerment Day van Stichting Zijweg.


Aanstaande 30 mei is er een E-day in Rotterdam. De E-day is bedoeld voor vrouwen die slachtoffer zijn (geweest) van (ex-) partner geweld en stalking. De E-day is er opdat je weet dat je er niet alleen voor staat. Het staat voor: “kennis, kracht en verwen”. Je zult lotgenoten treffen, en je kunt je opladen met de gratis workshops. Er worden veel ervaringen gedeeld op deze dag. Dit is een goed moment om de stap te maken om te investeren in jezelf en samen te zijn met andere vrouwen, die weten wat het is om slachtoffer te zijn. Lees verder “Empowerment Day van Stichting Zijweg.”

De stresstest

Dit is een gastcolumn van “Op gemak bij mezelf”.

Alweer een aantal jaren tegenover mezelf uitgekomen dat een van mijn ouders pleger is (geweest) van psychisch huiselijk geweld. Sindsdien hard gewerkt aan mijn herstel en een eind op weg. Vorig jaar o.a. via deze site ontdekt dat het vrijwel zeker NPS was. Mooi, de ervaring heeft een precieze naam en dat kan ik nog beter een plek geven. Inmiddels zo ver, dat ik er zonder emotie over kan spreken met een enkele naaste, als er een passende aanleiding is. In waarneming, in bedekte termen en zonder gedoe. Verklarend. Behalve als ineens mensen uit het slachtofferverleden langskomen morrelen met onprettige bedoelingen. Lees verder “De stresstest”

Wat had ik verkeerd gedaan?

Dit is een gastcolumn van Anita

Daar stond ik midden in Parijs, zonder geld, zonder telefoon en met een hoofd vol vraagtekens, volkomen in de war. Hij had me daar woedend achter gelaten. Maar wat had ik verkeerd gedaan?
Dit was de voorbode van tien vreselijke jaren. Mijn naam is Anita, ik ben 52 jaar. Moeder van drie volwassen kinderen en drie stiefkinderen, waarvan ik er twee niet meer mag zien.

Lees verder “Wat had ik verkeerd gedaan?”

De geschiedenis herhaalt zich

Dit is een gastcolumn van Nicole

Ik was laatst op een symposium voor volwassenen die in hun jeugd mishandeld zijn geweest. Daar stond een vrouw op en ze zei: “Ik ben slachtoffer én ik ben dader.” Zij kreeg een applaus voor haar moed en eerlijkheid.

Ook ik ben slachtoffer én ik ben dader, ongewild. Ik heb mijn kinderen nooit geslagen, maar in mijn onmacht en boosheid kon ik ze dagenlang negeren. Hoe kon ik zó stom zijn? Lees verder “De geschiedenis herhaalt zich”

De lange weg van niet geloofd worden naar in mezelf gaan geloven

Dit is een gastcolumn van Nicole.

Het niet geloofd worden. Ja, daar heb ik heel mijn leven mee geworsteld, zwaar onder geleden en nog steeds zijn de gevolgen hiervan niet uit mijn systeem.

Ik ben mishandeld door een narcistische moeder en vooral de psychische mishandelingen hebben er zwaar ingehakt. Ik ben geboren met een handicap en kreeg vaak van mijn moeder te horen dat niemand mij ooit zou willen hebben, dat ik nooit van enig betekenis zou zijn. Dat zij met veel pijn en moeite een school voor mij heeft gevonden, want “eigenlijk wilde de directeur mij niet hebben”. En áls iemand aardig tegen mij deed, dan moest ik dat vooral niet geloven, “men deed dan maar alsof”. Lees verder “De lange weg van niet geloofd worden naar in mezelf gaan geloven”

Het gaat niet om loslaten, het gaat om loskomen

Dit is een gastcolumn van Mirjam

Ik ben veel kwijtgeraakt en erg kapot geweest van binnen. De fysieke en mentale schade is enorm en onverteerbaar. Een relatie van twintig jaar met een narcistische man maakt alles kapot. Maar niet voorgoed. Dat mag niet. Mijn huwelijk heb ik vorig jaar beëindigd, na een intensieve voorbereiding. Mijn werk ben ik kwijtgeraakt door de burnouts en depressies. Lees verder “Het gaat niet om loslaten, het gaat om loskomen”