Tag: slachtoffer

Mijn narcistische moeder

Dit is een gastcolumn van Gerard

In de herkenning van elkaars verhalen merk je dat je niet alleen staat in de gevolgen van narcistische mishandeling. Ik schreef laatst een stukje waar anderen zich misschien ook wel in herkennen. Het is een weergave van waar ik nu ben:

In de verstikkende greep van het monster, moeder, God en de duivel tegelijk en dan op m’n tenen lopen, tot in het absurde rekening houdend met… Elk moment kan de bliksem mij treffen want er is geen plekje veilig, ogen overal, oren ook. Ik kan er niet meer tegen, het blokkeert me, maakt me onmogelijk om zelf te leven, mezelf te zijn, voor mezelf te zorgen, open en makkelijk te zijn.

Lees verder “Mijn narcistische moeder”

De gevolgen van emotionele mishandeling

Een verslag van Iris Koops over het vijfde Celevt congres over vroegkinderlijke traumatisering

Eergisteren was ik bij het congres van Celevt over de gevolgen en behandeling van emotionele mishandeling in de kindertijd. Celevt is een organisatie die zich richt op deskundigheidsbevordering rond vroegkinderlijke chronische traumatisering.

Het was een indrukwekkende dag. Om te beginnen ontzettend belangrijk dat dit onderwerp (emotionele mishandeling) behandeld werd voor een grote groep psychologen, therapeuten, artsen en andere behandelaars.

Lees verder “De gevolgen van emotionele mishandeling”

Ik ben vrij!

Dit is een gastcolumn van Els

Ik ben een vrouw van 55 jaar, de jongste uit een gezin met drie dochters. Ik heb nooit begrepen waarom ik niet los kon komen van mijn ouders. Ik had het gevoel dat ik een zeur was die het altijd maar had over de moeizame relatie met haar ouders. Vriendinnen hoorde ik ook wel mopperen over hun ouders dus waarom deed ik toch zo moeilijk over de relatie met mijn ouders? Waarom altijd maar weer aan de onuitgesproken verwachtingen voldoen? Waarom me altijd verplicht voelen? Waarom altijd die schuldgevoelens? Waarom nooit goed genoeg zijn? Hoe hard ik ook voor ze in de weer was, het was nooit goed genoeg.

Lees verder “Ik ben vrij!”

Verhuisd en lijken uit de kast

dit is een gastcolumn van M.

5 jaar geleden, ontdekte ik na een levenslange worsteling en zoektocht (deels onbewust, maar naarmate ik ouder en ouder werd steeds bewuster) dat mijn ouders en mijn zus, mijn enige drie bloedverwanten, verborgen narcisten zijn. Voordat dat kwartje echt bij me viel ging er heel wat strijd, ellende en pijn aan vooraf, maar vooral ook ongeloof. Het is niet zomaar te bevatten en te accepteren.

Lees verder “Verhuisd en lijken uit de kast”

Wat er gebeurt als je achter het narcistische pantser kijkt


Dit is een gastcolumn van Vrije Vogel.

Mijn vader is een verborgen narcist, daar kwam ik 9 jaar geleden achter. Ik heb een blik geworpen achter zijn pantser. Hier kun je lezen welke verstrekkende gevolgen dat heeft gehad.

Korte schets van mijn achtergrond: toen wij 7, 9 en 13 jaar waren heeft onze vader onze moeder verstoten. Omgangsregeling na 2x gestopt, vechtscheiding van 4 jaar, wij zouden onze moeder niet meer zien. Er werd nooit meer over haar gesproken. Zij was ‘gestoord’, de vader was onze Redder. Wij lieten het wel uit ons hoofd de vader met ons verdriet te belasten, want hij had het al zo zwaar. De vader trouwde met de stiefmoeder en zij vormden samen één gesloten front. Lees verder “Wat er gebeurt als je achter het narcistische pantser kijkt”

De bodem van de pijn

Dit is een gastcolumn van Reigerschap

Ik ben ruim een jaar geleden weggegaan. Heb een paar maanden getwijfeld of ik het wel bij het juiste eind had. De term narcist/psychopaat leek me zo zwaar, zo veroordelend. En het viel toch allemaal best mee…?

Ik heb lang bij mijn ouders gewoond. De eerste tijd ging op aan de noodzakelijkste randvoorwaarden: een nieuwe baan, want financiële stabiliteit, en een woning. Want ik heb een kind van mijn ex, een kind dat onschuldig is, dat stabiliteit verdient.

Lees verder “De bodem van de pijn”

Zoveel aanwijzingen dat het was zoals het is

Dit is een gastcolumn van Johan

Door een kennis gewezen op deze site en oei wat een shock (of moet ik zeggen Halloween-feest der herkenning?)! Ik ben aan het scheiden en dat is maar goed ook. Alles duidt er op dat ik getrouwd ben geweest met een hard-core narciste. Manipulatie, gaslighting, mezelf ten diepste kwijt, onzeker, de vreselijkste dingen naar mijn hoofd gekregen op een heel lief toontje (en dan never nooit begrijpen waarom ik daartegen protesteerde), glad als een aal, en alles werd altijd omgedraaid (ik was overgevoelig), alles klopt 100% met wat ik hier lees. Tot mijn diepe pijn jarenlang permanent op mijn quivive geleefd (want what’s next?) en de diepe stress-sporen daarvan ondervind ik nog. Lees verder “Zoveel aanwijzingen dat het was zoals het is”

Mijn verhaal

Dit is een gastcolumn van Sharley

Ik heb bijna 8 jaar een relatie. Ik ben nu 28 jaar. Ik heb tijdenlang gedacht dat er iets mis was met mij. Ik had namelijk alles wat hoorde, het bekende huisje boompje beestje. Waarom kon ik niet gewoon gelukkig zijn? Als ik maar genoeg aan mezelf zou werken zou alles goedkomen (dacht ik). Lees verder “Mijn verhaal”