Uit hoofdstuk 4 van het werkboek
Narcisten en psychopaten kunnen niet alleen met zichzelf zijn, en halen sociale functies (empathie, aandacht) bij anderen weg. Ze trekken jou als slachtoffer leeg, totdat jij ook niet meer met jezelf kunt zijn, door de symptomen. De hyperalertheid, de overgehevelde schaamte, je schuldgevoel, je apathie, maken dat je nog slechter voelt over jezelf. En laat dat nu net de bedoeling zijn. Inzicht in de symptomen van narcistische mishandeling is van belang om hoe je voelt, los te kunnen trekken van wie je bent.
Symptomenlijst
Somatische klachten
Veel slachtoffers krijgen last van lichamelijke symptomen, als vermoeidheid of fysieke stressreacties (hoofdpijn, misselijk etc.) Slaapproblemen komen ook veel voor.
Overgevoeligheid
Je kunt overgevoelig worden voor licht, geluid en andere zintuiglijke gewaarwordingen. Veel slachtoffers kunnen niet meer veel prikkels verdragen en raken om het minste geïrriteerd.
Malende gedachtestromen
Mensen met narcisme en psychopathie zorgen ervoor dat de mensen om hen heen totaal verward raken. Je probeert namelijk te begrijpen wat er gebeurt en gaat er over malen. Je wordt tot de eeuwige vertwijfeling veroordeeld.
Geen realiteitsbesef meer
Dit ernstige symptoom komt voort uit ‘gaslighting’, behandeld op deze website. Je gevoel van realiteit is afgebrokkeld en je denkt misschien dat je naar een inrichting moet.
Jezelf niet meer begrijpen
Narcisten en psychopaten grijpen in op je denk- en voelprocessen. Ze proberen je alles vanuit hun perspectief te laten zien. ….Het lukt narcisten en psychopaten hun slachtoffer uit te spelen tegen zichzelf.
Vervreemd van jezelf en van iedereen
Sommige slachtoffers worden zo murw dat niets ze meer kan schelen. Ze voelen zich vervreemd van de hele wereld. Ze horen nergens meer bij, zitten hun dagen uit, omdat ze niet meer kunnen voelen wie ze zijn en wat ze willen. Ze zijn een vreemde voor zichzelf geworden.
Wantrouwen
Volgens de narcist lag alles aan jou. Hij wilde gewoon ongestoord zijn vernietiging kunnen uitvoeren, en als je het waagde hiertegen te protesteren, dan was jij gemeen. Het is logisch dat je nauwelijks meer anderen kunt vertrouwen. Narcisten en psychopaten gebruiken met name woorden om hun verwoestende werk te doen. Veel slachtoffers kunnen niet meer gewoon naar iemand luisteren, maar zijn altijd alert op wat die ander nu werkelijk zegt.
Schuldgevoelens
Narcisten maken dat je je overal verantwoordelijk voor voelt. Veel slachtoffers praten op een verontschuldigende manier “ja, ik weet niet hoor…maar ik hoop dat je het niet erg vind dat..’”. Ze hebben geleerd al bij voorbaat sorry te zeggen. Het is belangrijk om in te zien dat dit schuld- of verantwoordelijkheidsgevoel je is opgedrongen.
Achtervolgingswanen
Paranoia zijn is een veelvoorkomend symptoom waar veel slachtoffers van schrikken. Het zegt echter niets over jouzelf. Het zegt iets over hoever de narcist over je grenzen is gegaan, over hoeveel controle hij had en probeerde te hebben, en over hoe bedreigd jij je voelde. Het is zijn pathologie, waar jij heel nerveus van bent geraakt. Dat is volkomen logisch.
Schaamte
Schaamte is het meest voorkomende symptoom bij deze vorm van mishandeling. Je gaat jezelf zien door de ogen van een ander, en dat is ook precies de bedoeling. …Narcisten en psychopaten zijn er heer en meester in, om de oorzaak van hun mishandeling ook bij het slachtoffer te leggen. “Had je maar niet dit of dat moeten zeggen, had je maar niet zo moeten kijken, daarom moet ik wel tegen je schelden”, et cetera. Zo versterken ze de schaamte, en dat weten ze. Het is hun totale gebrek aan zelfinzicht en empathie, dat hun schaamteloze gedrag tot stand brengt.
Ernstige depressie
Narcistische mishandeling kan je zó onderuit halen dat je je zin in het leven verliest. Gedachtes aan zelfmoord komen veel voor, sommige slachtoffers plegen ook daadwerkelijk zelfmoord.
Denken dat er niemand anders meer van je kan houden
Ook dit gevoel kent vrijwel ieder slachtoffer. Het is een gevolg van het ophemelen en wegwerpen wat een narcist met je doet. Dit is deel van de mishandeling.
Lamgeslagen gevoel
Narcistische mishandeling zorgt ervoor dat je “lamgeslagen wordt”. Je bent beroofd van je vitaliteit, de sprankeling die je in je had.
Je niet meer spontaan kunnen uiten
Narcisten en psychopaten rekenden je op alles af. Als je niet het juiste spiegelde, werd dit als een afwijzing opgevat. Hierdoor ga je over al je communicatie nadenken (“kan dit wel? Is dit niet gemeen? Kijk ik aardig genoeg? Doe ik nu niet overdreven?”) Je weet eigenlijk niet meer hoe het moet, “gewoon” met mensen omgaan.
Verstoringen in emoties
Beide uitersten komen voor: of dat je niks meer voelt, of dat je om de haverklap heftige emoties hebt. Deze vormen kunnen elkaar ook afwisselen.
Dissociatie
Dissociatie komt veel voor onder slachtoffers, maar wordt vaak niet herkend.
Niet meer normaal kunnen functioneren
Psychopaten en narcisten grijpen in op je ontwikkeling en je functioneren. Verschillende slachtoffers getuigen ervan hoe ze voor de relatie op hoog niveau functioneerden, en tijdens en na de relatie al moeite hadden met de simpelste dingen. Je kunt vaak niet meer helder denken en hebt een wattig gevoel in je hoofd.
Afhankelijkheid
Veel slachtoffers worden een schim van de persoon die ze ooit waren. De eeuwige zelftwijfel en andere symptomen maken dat je het gevoel hebt niet meer in je eentje tegen het leven opgewassen te zijn. Je voelt je erg afhankelijk van de mening en goedkeuring van anderen.
Alleen maar herkenning, wie zijn zij dat ze het recht hebben denken dit anderen aan te mogen doen. Ik baal dat het mij zo in zijn grip heeft…
Ook voor mij zijn er veel herkenbare punten maar ik heb het moeilijk om te aanvaarden dat mijn partner een narcist zou zijn. Hij kan zo lief zijn maar de momenten dat hij niet meer bereikbaar is, zijn zo pijnlijk. Ik heb ook het gevoel dat het slechter wordt met ouder worden.
Hoe kan ik zeker zijn dat het om narcisme gaat?
Hoi Caro, ik denk dat je dat wel weet. Ik vraag me dit dagelijks af, ondanks dat er een diagnose is…..nu lees ik jou stukje en denk ik: potverdorie maak dat je wegkomt.
Als ik het bij een ander hoor of lees weet ik dondersgoed dat dit niet kan….alleen vind ik dit toe te passen op mijn eigen situatie onbeschrijfelijk moeilijk.
Ook ik heb het idee dat het lastiger word nu hij ouder word.
Daadkracht en voorspoed toegewenst.
Lief zijn voor jezelf…ga ik ook doen.
Ook ik had somalische klachten en heb hartfilm llaten maken. En alles is mijn schuld natuurlijk. Ik werd zelfs bedreigd, ook door derden. Maar ik ben niet voor dit soort tuig geweken, met hun loze dreigingen
Ineens werd alles door de narcist omgedraaid. Ik had het gedaan, en werd zelfs door politie gebeld. De narcist vertelde een heel ander eenzijdig verhaal. Het gesprek met deze agent kreeg een heel andere wending.
Kop op meid, er komt een tijd dan komen ze om hun verdiende loon. Kwestie van tijd.
Ik heb de twijfelachtige eer langzaam het leven uit getreiterd te worden! Bij leven reeds doodgetreiterd en ze vinden het allemaal best! Geleid door een zeer ernstig naristische ex schoonmoeder, sociopate en autiste, is mijn gezin 25 jaar lang gegeseld door haar en haar zwager. De ellende begon nadat ik van zeer gewaardeerde vrienden, goed geld leende in diepe warmte en vriendschap!! Oprecht, netjes. Nadat dit bedrijf kapot was gemaakt door bedriegers, een bedrijf dat ik moest opbouwen tbv de medische en psychische gevolgen van de verkrachting, van mijn dochter, stopte dat gekke wijf mijn huwelijk Door mij uit te sluiten van onderdak!! We waren alles kwijt. Toen kwamen de gore verhalen door de daders van dit drama. Ik had mensen opgelicht en dat ketterde maar door!! Ernstig ziek en stervend maar met een geweten en feitenkennis ben ik mijn leef omgeving ontvlucht. De mensen zijn nog steeds mijn vrienden maar er zijn er ook die je ” lastig vinden” of je zielig vinden doen!! DAT moet je eens zeggen of vragen aan een kind dat wordt mishandeld!!!! Eant tot DAT niveau wordt je emotioneel afgebroken en meer niet Zelfs je kids worden tegen je opgezet en hoe harder je voor ze vecht des te trotser ze zijn en jouw pijn gaat omhoog. Iedereen gilt en schreeuwt, roddelt en lacht. Ze horen bij elkaar en hebben het goed. Heel goed en waar jij ooit deel uitmaakte door je fatsoen, humor, kennis, warmte en andere sociale factoren ben je nu … Vies, lastig en als je sterft… Pffff….. “Ziezo daar zijn we van af”!! En niemand die zich afvraagt” Had ik wat kunnen doen of meer kunnen doen???”
Ja… Bellen of langskomen, eens stappen, duiken, lachen… Nee… Je bent lastig of erger nog… Je liegt misschien wel!! Mijn ex mishandeld, met grote schulden laten zitten, geslagen en meer van dat soort standaar vuiligheid
Alles wordt gebruikt hun daden in rook te hullen en met inzet van kids!!! Typerend voor narcisten!! En vooral het oeverloos liegen en extreem arrogant boven je proberen te komen in hun geestelijke armoede! Ik ben geestelijk schatrijk en heb een groot en creatief zeer gevoelig en fijn besnaard binnenleven, maar emotioneel bijna dood!! Mijn buik en benen huilen elke dag en ik wacht op die ene dag … dat is wat ik doe.
Dirk
Mijn vader, is een psychopaat en narcist.
En steeds heb ik gedacht dat het aan mij ligt.
Het stuk geeft veel herkenning bij mij
Het heeft mij al jaren in de macht
Door hem ben ik een dood vogeltje geworden
De klachten in het stuk geschreven herken ik allemaal
Alles had tot gevolg dat ik ieder mens wantrouwde.
Dat ik mij terug trok want dan voelde ik mij veilig
Ik heb inmiddels met mijn ouders gebroken.
Hij heeft mij tot het laatst laten voelen dat ik een verkeerd mens ben
Dat ik de schuldige ben.
Hij deed het af met je ziet alles verkeerd.
We hebben je alles gegeven wat je hartje begeert
Ik ben nog jong.
Heb aantal gebroken relatie’s.
Dit wijt ik o.a. aan hoe mijn ouders, en dan met name mijn vader mij gevormd heeft tot wie ik ben.
Nu weet ik dat ik een normaal mens ben
Hij een verkeerd persoon is.
Ben wel zoekende naar therapie die mij kan helpen mij zelf terug te vinden.
Elfje,
Wat jij beschrijft doen zowel moeders als vaders, ‘partners’, ‘vrienden’ of ‘vriendinnen’.
Ze laten je ‘zelf’ verdwijnen. Ik ben er ook geweest.
Maar jij bent al tot een hele belangrijke conclusie gekomen!! Jij weet immers nu, dat jij een normaal persoon bent! En hij verkeerd is! Houd je daaraan vast.
Dat vogeltje in je is er nog. Ze heeft alleen weer vertrouwen, warmte en begrip nodig om weer te gaan zingen.
Ik weet niet waar je woont natuurlijk maar misschien weet iris een goede therapeut voor je.
Lees iig haar site goed door voor inzicht en tips.
Blijf geloven in je normale zelf. Zet door! Dan komt er beslist licht aan het einde van de tunnel.
Sterkte, Ge
Vind het heel moedig dat je je hier open stelt..
En niets mis met je..
Je komt op mij goed over..
Sterkte Elfje..
Ja hoor absoluut, vind ik ook. En niet doorgaan:)!! Gewoon OPNIEUW beginnen…heb je daar wel eens aangedacht??/ Werkte bij mij perfect…en ook bij anderen….je eigen missie..Laat ze toch jeuk krijgen:)!!!
He Elfje..zullen we samen gedichten gaan maken.. Warme en veilige groet Dirk en Ans…Ja niks aan de hand, je bent veilig…Naar strand een keer…rennen ,praten, belletje trekken? :). Therapie is niet afdoende omdat de hulpverleners niet HERKENNEN , net als autorijden, koken of vliegen , wat het is ald je door die voorruit van ellende kijkt…In IEDER geval MOET je voor je zelf gaan bepalen..ja eng he:)…WAT JIJ leuk vindt om te doen in het leven…..
Dank je Ge.
Ik weet dat niet alleen vaders dat doen
Ook moeders
Mijn moeder sloot vaak haar ogen
Alsof ze het niet wou zien.
En ook met partners , vriendinnen, ik weet er alles van
Wat bedoel je met ze laten je zelf verdwijnen, ik ben er ook geweest?
Ik ben ook normaal persoon, maar door het verleden kan ik niet meer normaal functioneren in de huidige maatschappij.
Deze site geeft mij wel veel inzicht.
Geloof in je eigen kunnen is soms ver te zoeken.
Zolang ik vecht is er hoop
Lfs Elfje
Elfje,
Ik denk nog na over een goede reactie naar je. Ik wil je vraag aan mij beantwoorden hoor, maar kan niet helemaal goed inschatten waar jij nu zit. Het laatste wat ik wil is jou verder van slag brengen met voorbeelden van mijn ervaringen. Je maakt op mij in je berichtjes een heldere, sterke indruk. Al is het mij ook duidelijk, dat jij het nu erg moeilijk moet hebben; je bent volgens mij een sterk persoon. Dat moet wel, omdat je na alles wat je zegt nog steeds vecht!
Liefs terug, Ge
Hallo Elfje en alle andere die dit lezen
Zelf heb ik een psychopate als moeder en een narcistische psychopaat als vader gehad. Ik heb bijna alle vormen van mishandelingen moeten doorstaan, van psychische gijzeling,mishandeling,verwaarlozing naar lichamelijke aftuigingen tot incest en gedwongen prostitutie met andere familieleden ( waar zij winst uithaalde ) aan toe, oh laten ik de 3 poging tot moord op mijn persoon niet vergeten toen ik +_ 5 jaar oud was.
Ook weet ik dat wij slachtoffers ( zeker als het al van zo jong begonnen is ) continu de zelfde soort personen als een magneet in ons leven trekken, wat meestal komt omdat we zó gewent zijn aan een relatie in,met dat soort mishandelende psychopaten dat we ( bijna ) niet anders kennen ( geleerd hebben ). Bij mij was dit precies het zelfde, ik ging van psychopate naar psychopate in mijn relaties wat mij steeds verder van mijn echte ware zelf verwijderde en/of weg hield enz..
ik heb veel gelezen en nazoek werk verricht over psychopathie ( dat was pas tientallen jaren na dat ik afstand had genomen van mijn ouders ) en ben op een boek gestuit die mij veel inzicht heeft gegeven hoe en wat ( narcistische ) psychopaten zijn, hoe zij te werk gaan en hoe je jezelf er tegen kan beschermen, wat vooral bestaat uit het hiervan bewust worden . ” laat ik alvast van te voren aangeven dat ik geen enkele binding heb met de mensen waar ik jullie heen verwijs, ik doe dit alleen uit de goedheid van mijn hart !! ”
Het boek waar ik het over heb heet: Destructieve relaties op de schop van jan Storms.
nadat ik dat allemaal wist en begreep begonnen er bij mij een heleboel puzzelstukjes op z’n plaats te vallen over wat en wie mijn ouders en exen echt waren over het hoe en waarom, waardoor zich dit allemaal heeft afgespeeld.
Ik werd als een soort spons omdat ik meer en meer over dit onderwerp wilde weten “zeker na weer een relatie te hebben gehad met , je raait het nooit, een psychopate, die met iedereen vreemd ging etcetcetc. en mij totaal van mijn levens energie had leeg gezogen ” ik kwam bij een website uit die mij HEEL VEEL hulp heeft gegeven om MEZELF weer terug te vinden, mijn eigen levens energie, mijn eigen gelukkig zijn met mezelf ( wat ik daarvoor nog niet eerder heb gekend ) ” terug ” te vinden.
deze website heet: http://loslatenhoedoejedat.nl/
het gaat niet alleen om het loslaten van je ex maar over alles loslaten, verwerken en door te kunnen gaan.
nou ik heb veel jaar in het Ggz rond gedobberd die helemaal niets voor me deden opende dit mijn ogen en heeft mij geholpen MEZELF terug te vinden !!!
( even één tip probeer het niet te pushen geef het rustig de tijd om in te werken en je zal zien dat de antwoorden vanuit je zelf vanzelf naar je toekomen, jaja ik weet het ik geloofde dat eerst ook niet en toch zijn ze allemaal gekomen, vanuit mezelf door deze bewustwording )
ik hoop echt dat ik jullie heb kunnen helpen in jullie zoektocht naar jezelf, want dat is toch waar het allemaal om draait, JEZELF ( terug ) VINDEN !!!
Groetjes
Axel M.
Hoi Axel,
Wat goed dat je het er levend af hebt gebracht en weer kwaliteit van leven hebt! Goed ook dat je hier narcisme (en psychopathie) samen benoemt met seksueel misbruik. Dat heeft veel overeenkomsten, de verschillen kan ik (nog) niet vinden. Er moet toch echt wel iets vreselijk mis zijn als iemand in staat is een kind te misbruiken.
Ik ben vrij plotseling in een stroomversnelling van een proces terecht gekomen dat al jaren sluimerde. Het gaat ook zo niet verder, er moet iets gebeuren en jouw tips zijn waardevol voor me.
Hoi Ge
Het gaat met vallen en opstaan
Soms vallend in een gat
En toch er weer uit klimmen
Heb steun van vrienden
Zoals ik in mijn vorig bericht vertel, heb ik gebroken met ouders. Dat voelt twee strijdig. Maar als mijn vader blijft volharden niets fout te hebben gedaan, is voor mij contact geen optie meer. Met name nu met de feestdagen heb ik het moeilijk. En zit nu te twisten toch weer contact te zoeken.
Ik wil mijn vragen beantwoord.
Verder ben ik wel sterk. Heb de kracht wel het leven weer op te pakken
Lfs Elfje
Lieve Elfje,
Veel mensen hebben nu extra moeilijk, met de feestdagen die er aan komen. Blijf goed in contact met jezelf. Laat je niet in een “zwak” moment ertoe verleiden toch weer contact te zoeken met je ouders, als je dat eigenlijk niet wilt. Om alle lezers hier een hart onder de riem te steken, plaats ik voor Kerstavond een gastcolumn van Annabel, met nog een stukje tekst van mij erbij. Uit haar stukje wordt heel duidelijk dat “vrede op aarde” helaas niet door narcisten en psychopaten wordt toegepast, ook niet tijdens kerst. Ik denk dat de boodschap van kerst werkelijke liefde is, en die liefde kun je nu voor jezelf voelen. Dat is het allerbelangrijkste, niet een “toneelstukje” van narcistische ouders die je eigenlijk onder uithalen. Doe wat goed voelt voor jou.
Sterkte,
Iris
Hoi Elfje,
Ik kan het niet beter zeggen dan Iris jou antwoord over je strijd waar je nu in zit.
Uit eigen ervaring weet ik dat dit ontzettend moeilijk is. Mijn ervaring was, dat ik al zó lang alleen gelaten en vernederd was door haar, dat ik dat niet meer verdroeg. Die pijn dwong mij om óók afstand te nemen. Letterlijk. De afstand die zij figuurlijk, feitelijk allang (genomen) had. Die realiteit onder ogen te zien.
En ik weet; dat is het laatste wat ik eigenlijk wilde. Ik hoopte áltijd op die liefde en erkenning. Maar ik móest toen voor mijzelf kiezen hoe zwaar het ook was.
Ik heb er geen spijt van gekregen. Het was voor mij een hele goede stap achteraf gezien.
2 Jaar later nam zij weer contact met mij op en heb ik het weer geprobeerd.
Zij was feitelijk niets veranderd maar de verhouding was nu ‘gelijkwaardiger’.
Zij wist nu, dat ik bij bepaald gedrag van haar, zó het contact weer zou verbreken. En daarom hield ze daar nu meer rekening mee. Alleen daarom.
Veel sterkte!!
Ge
Ik geloof dat ik alle punten herken en heb meegemaakt zij het in wisselende volgorde…
Toen ik uit huis was en studeerde heb ik één moment van zwakte gekend. Ik had een maag/darm virus opgelopen en moest zo overgeven, ik zat er helemaal doorheen. In mijn zwakke moment dacht ik bij mezelf: jeetje, als je toch zo ziek bent, helemaal alleen, dan is het toch als student eigenlijk normaal dat je naar huis toe gaat om een beetje bij te komen? Dus ik met fiets en trein ’s avonds laat naar huis. Van tevoren had ik gebeld of ik kon komen. Ik moest aanbellen bij onze voordeur, want een eigen sleutel mocht ik al lang niet meer hebben. Mijn vader deed zwijgend open. De grandioze spijt dat ik naar huis was gegaan sloeg me direct al in mijn gezicht. In de huiskamer zat mijn moeder en ze bleef zitten. Mijn vader ging naast haar zitten. Ze wilde iets aan me vragen, kennelijk, maar kreeg nadrukkelijk een verbod opgelegd via de hand van mijn vader, die door middel van een laag gehouden nee-gebaar instructies tot zwijgen gaf. Zij was duidelijk van tevoren al geïnstrueerd, maar probeerde het toch even, vergeefs.
Vreselijk. Wat een vernedering. Wat een fout had ik hier gemaakt. Dit waren mijn ouders. Het was nu te laat om nog met de trein terug te gaan.
Annabel
Wat afschuwelijk. Wat een nare mensen. Je moeder zat duidelijk onder de plak. Wat een nare avond moet dat voor je geweest zijn.
Hoi Iris en Ge
Bedankt voor jullie reacties. De liefde moet inderdaad ook uit jezelf komen.
En niet van narcistische ouders.
Mijn moeder is niet narcistisch, maar gaat mee in mijn vaders doen en denken.
Over contact zal ik mijn leven lang twijfelen. Wel of niet.
Ik kan maar niet begrijpen waarom een narcist niet zijn eigen fouten inziet.
Aangezien ze dat niet inzien, heb ik daarin de moed opgegeven.
En kan ik beter met mijzelf aan de slag in plaats van daarin energie te steken.
Elfje
Wat een herkenning iedere keer weer bij iedere site die hier aandacht aan besteed.
Ik heb mijn portie wel gehad de afgelopen vier jaar. Gescheiden van Narcist, hele wereld en familie over me heen. Waardeloze meid was ik, gek en gestoord. Mijn moeder kwam
na een val in het verpleeghuis, zij heeft Alzheimer. En wederom was ik de schuldige, verantwoordelijk voor de dood van mijn moeder. Maar ze leeft nog, pilletje hier pilletje daar binnen een jaar is je moeder dood. Gek gestoord wijf was ik. Wie ben jij eigenlijk zei mijm zusje..geen half jaar daarvoor had ze mij over mijn haren gestreken wat voor fijne zus ik was. Haar geholpen met jaar partner toen die bij haar thuis alles in elkaar sloeg.
En als je ze erop aanspreekt hebben ze niets gedaan. Ze schelden, schreeuwen, dreigen, “ik kom jou nog wel tegen”. Mijn partner moest ergens naar toe komen; zouden ze wel een boekje over me opendoen. Ik ben er nog kapot van. Nu is mijn vader ernstig ziek. En nu moet ik ineens iemand steunen die mij de laatste jaren zo heeft behandeld. Alleen zomaar mag ik komen opdraven als er niemand beschikbaar is. Hoor je een dag van te voren dat je mee moet bestralen chemo. Ik doe het ook nog uit loyaliteit. Ik heb gevraagd om overleg ik wil een schema. Zodat iedereen aan de beurt komt. Niks verschuilen achter werk en oliebollen bakken…mijn oudejaarsdag was naar de knoppen. Terwijl anderen een leuke dag hadden. Waarom doe ik dit…ik denk om erbij te horen, goed te doen.
Hoi Vlinder,
Je zit in een heel moeilijke situatie. De valkuil die gestoorde mensen leggen, is zorgen dat je een rot gevoel krijgt over jezelf. Heb je mijn blog “de trekkende put” gelezen? Daar beschrijf ik dit in. In antwoord op je laatste vraag “waarom doe ik dit?”…ik denk omdat je zo gemanipuleerd bent, dat je geneigd bent al direct in de houding te springen. Bedenk heel goed, dat deze mensen je mishandelen. Je bent hen niets verschuldigd. Trek je conclusies uit hoe zij jou behandelen; neem dus afstand. Als zij jou vragen om mee te gaan, maar je hoort vervolgens niets, dan zou je ook niet mee kunnen gaan. Zorg dat ze niet meer op de knoppen kunnen drukken, waardoor jij je weer rot en schuldig voelt. Ik realiseer me heel goed dat je dit niet zomaar ontwikkelt; daarom ga ik er in mijn werkboek uitgebreid op in.
Denk goed om jezelf, het gaat om jou, om wat jij voelt en wilt. Daar mag je voor gaan staan, en laat iedereen die je van jezelf af probeert te brengen in zijn/haar eigen sop gaar koken. Jij bent degene die je loyaliteit verdient!
liefs, Iris
Hallo Iris, ik denk dat dit wel klopt. Al voel ik dat het wel beter gaat. Mijn broer belde een halve dag van tevoren dat ik mee moest. Ik zei gelijk ja…domme ik dacht ik, nu zei ik weer gelijk ja. Terwijl niemand met je wil communiceren, … omdat ik de laatste keer niet aan hun wensen voldeed word ik volledig genegeerd. Ik heb mezelf voorgenomen als ik niks hoor ga ik niet meer mee..ik hield al afstand. Ze wilden niks met mij te maken hebben. Ze draaien alles om in het nadeel van jezelf. Zij willen geen kontakt, maar als ze je nodig hebben moet je komen.
Hallo Vlinder,
Ten eerste heel veel sterkte in deze situatie die voor mij zo herkenbaar is. Ik zat ongeveer in een zelfde situatie 12 jaar geleden. Ik ga je dit niet vertellen om mijn vehaal te spuien maar met de intentie dat jij er misschien iets aan hebt. Ik zat net in een relatie met een -wat pas een paar jaar later duidelijk werd- narcistische vrouw. Contact met -wat ook pas een paar jaar later duidelijk werd- mijn narcistische moeder was altijd al moeilijk, alsook met broers en zusters (op 1 zus na). Mijn moeder en zij besteden nauwelijks aandacht aan mij, geen belangstelling, geen steun als ik dat eens nodig had. Wel veel kritiek en verwijten. Ondanks dat was ik er altijd voor ze als dat nodig was. Alsook toen mijn moeder voor de uitslag van longfoto’s speciaal naar het ziekenhuis moest voor een gesprek. We vreesden het ergste. Niemand wou/kon met haar mee en ik nam dat weer zondermeer op mij. Daar kreeg zij -en ik- te horen dat ze longkanker had in een vergevordert stadium en niet te redden was. Om het verhaal wat kort te houden. Ik nam veel zorg op mij. Ik was ook degene die 1 1/2 jaar later ‘s avonds om half 12 naar het ziekenhuis reed, omdat mijn broer (die de nachtronde had) ‘het niet meer aan kon’ en mijn zusje die de avondronde had, alleen liet bij haar. Zij zou die nacht om 12 uur jarig worden bij mijn moeder die op sterven lag. Dit kon ik niet laten gebeuren. Ik was er voor 12 uur en ik was degene die om 1 uur ‘s nachts de arts verzocht extra morfine te geven omdat ze zo’n pijn had. En ik was degene die iedereen toen gebeld heeft, omdat ze zou gaan overlijden. 3 van mijn 7 broers en zusters kwamen niet, omdat ‘zij het niet aankonden’.
Mijn lieve vriendin zat in het buitenland toen en had een week eerder al gezegd, dat ze niet terug zou komen hiervoor -voor mij-.
Ik had het zelf zó moeilijk (maar opzij gezet) en had naar mijn idee zó mijn best gedaan voor iedereen. Mijn vriendin beëindigde op de dag van de begrafenis de relatie met een mailtje. Daarna heeft mijn hele familie mij links laten liggen. Kreeg eerst veel harde kritiek, daarna stilzwijgen. Ik ben er toen na een jaar helemaal mee gestopt aandacht aan ze te geven en er op in te gaan om het nog goed te krijgen. Sinds 2005 niets meer van ze vernomen. Acheraf is dit het beste geweest wat ik heb gedaan. Ik koos voor mijzelf, en liet ze los.
Het was een heel, heel moeilijke tijd maar het is het voor mij waard geweest. Ieder heeft zijn eigen proces dus ik kan in geen opzicht voor jou spreken. Maar ik hoop dat je hier iets aan kan hebben.
Och nou ik herken het wel.
Idd mijn situatie. Ik heb zondag avond gesprek op mijn verzoek. Als ze mij blijven negeren en niet met mij willen communiceren. Stop ik met alles…ik neem dit niet meer.
Ik hoef mij zo niet te laten behandelen.
De rek was er al uit. Al zo lang. Ik ben het zo zat. Je moet al bang zijn wat te zeggen je hebt zo een tik te pakken. Zo is onze familie.
Ik weet wat mij te doen staat.
Gr vlinder
Ik heb besloten niet naar de bespreking te gaan van mijn familie. Er kwam een voor mij onbekende mail binnen, die ik niet ken. Ik vermoed dat mijn manipulerende zusje deze heeft aangemaakt. Om mij in de val te lokken, op een voor haar veilige plek te komen. En wel bij vader thuis. Die twee zijn een twee-eenheid. Bovendien hoorde ik gisteren al via oudste broer dat we niet meer mee hoefden voor alleen bestraling. Maar nog wel voor beide bestraling en chemo. Dus naar mijn idee is dit gesprek niet meer nodig. Ik ben er niet ingetrapt….
En Iris, mijn vader besteed ook nauwelijks aandacht aan mij. En mijn zusje ook niet. Ze zadelen je alleen met schuld op….zodat ik me beroerd ga voelen want dat weten ze…
Afstand…. en ik kom eindelijk tot rust. Hoezeer ik ook een zus mis en mijn jongste broertje….mis ik niet het eeuwige ‘T IS ALLEMAAL JOUW SCHULD. Of Je hebt alles aan jezelf te danken. Er zijn dagen dat ik er om kan huilen…..ik heb geen familie met wie je iets kunt delen. Ik moest het even van me afschrijven.
jee wat een herkenning!…ik ben benieuwd hoe het nu met je gaat?
Wil toch even op een vriendelijk manier zeggen
dat het vaak van 2 kanten komt
Vind het namelijk ongenuanceerd
hoe u het verwoord ”hij gestoord is”
Hij heeft nooit geleerd om goed te handelen
Als je in het algemeen gezien
naar zón soort mensen (in dit geval Narsistische als stempel)
niet je grenzen aan geeft
zal hij ook daar zijn grenzen in verleggen
Ze zijn emotioneel onderontwikkeld
En blijven emotioneel vaak onvolwassen
verstandmatig vaak intelligent
Aldus kunnen ze er eigenlijk niets aan doen
Al wil ik zeker dat gedrag niet goed praten
In ieder geval veel sterkte
Groet, Fem
Hoi Femke,
Natuurlijk mag je je mening hierover geven, maar om de problematiek terug te brengen tot het “niet geven van grenzen”, is echt te simplistisch. Zie alle reacties van slachtoffers op deze website, die zeggen genoeg. Door te zeggen dat narcisten en psychopaten “er niets aan kunnen doen” geef je m.i. aan de ernst van hun pathologie niet te kennen.
Iris
We zaten met familie aan tafel. Ik zorgde altijd voor alles. De perfecte gastvrouw. Opeens uit het niets zei mijn partner. Ik heb de meest fantastische vrouw, die ik me kan bedenken. Ze doet het huishouden, kookt heerlijk, ik kan gaan en staan waar ik wil. Ze verzorgt mij fantastisch. Ik ben de meest gelukkige man op de wereld. Hij gaf mij een zoen. En op hetzelfde moment overviel mij een enorme vermoeidheid. Ik heb me geëxcuseerd en ben naar bed gegaan. Het was 20:30 uur. Nog nooit had ik me zo duidelijk lichamelijk onwel gevoeld. Een zware deken, die over me heen viel. Nog geen week later kreeg hij een griepje, dat gepaard ging met grote aanstellerij en aandacht vragen. Ik kon het opeens niet meer aan. 31 jaar voor gezorgd. En hij me maar laten geloven, dat hij de redder en verzorger was. Ik gooide ‘mijn kont tegen de krib’. Als opmerking kreeg ik o.a. te horen dat ik hem handenvol geld had gekost en dat hij uit medelijden bij me was gebleven. De doodklap voor mij. Ik ben gegaan. Drie maanden op zolder bij mijn dochter en haar gezin en gelukkig een eigen flat gekregen. Auto gekocht, flat ingericht, mijn vriendenkring weer opgepakt en zij mij. Gesolliciteerd voor een parttime baan en aangenomen (ben 61). Het lijkt bijna een succesverhaal. Maar elke morgen wordt ik wakker met de vraag, waarom? Waarom heb ik het zover laten komen. Dat zal nog wel even duren.
Hoi Elly,
Dank voor je openhartige verhaal. Ik hoop dat je het antwoord op het “waarom” al deels gekregen hebt. Neem het jezelf niet teveel kwalijk dat je zo lang bent gebleven. Het is juist het bedekte, suggestieve wat narcistische mishandeling zo moeilijk te doorgronden maakt, laat staan te herkennen als mishandeling. Ik kan me goed voorstellen dat je weerzin voelde ten gevolge van het toneelstukje dat je ex hier neerzette voor zijn publiek. Je bent ontsnapt en hebt nu een eigen leven. Proficiat!
liefs, Iris
Ik vind de boodschap heel duidelijk dat je mening er eigenlijk niet toe doet, dat jij er niet toe doet. Ik had van huis uit al geleerd dat ik niet bestond, dus voor mij was dit niets nieuws. Alles wat ik wilde was onzin. Ik wilde ook weleens uit of weg toen de kleine kwam maar boven al dolgraag meer tijd met m’n dochtertje, maar dan moest ik maar leren dat elke moeder de eerste tien jaar thuis zit en dat iedereen (fulltime) moet werken. Tja hij niet want hij is muzikant en tja er is nou eenmaal weinig werk voor muzikanten. Uiteindelijk was ik doodop want ‘s nachts opstaan deed hij ook niet. Vervolgens mocht ik mijn verdiende geld weer uitgeven aan zijn uitjes en kreeg t dan nooit meer terug. Na al die vernederingen en ruzies was t natuurlijk allemaal ECHT ALLEMAAL mijn schuld. Ik moest m’n hand maar eens in eigen boezem steken. Want ja hoe had ik hem een weerwoord kunnen geven? En nu, na anderhalf jaar dacht ik gister ineens; goh wat is het toch heerlijk dat ik nu normaal mijn mening kan geven zonder dat ik finaal met de grond gelijk gemaakt wordt. Dat ik gewoon kan praten zonder zelfs tien jaar later nog een preek te krijgen van drie uur. Als ik er aan terug denk wat was die gast gestoord, maar ja liefde maakt blind he.
Wil alleen aangeven dat grenzen stellen
het makkelijker maakt
Je onzekerheid tonen
daar maken ze wellicht misbruik van..
Aldus sta je stevig in je schoenen
en zeg je in alles wat hij zegt ja en amen
zonder onderdanig over te komen
Ziet de narsist je op dat moment als DE vrouw
Ben je dat niet, en geef je makkelijk op
en ben je jezelf..
Dat kunnen ze niet hanteren
naar mij idee
Zij kunnen namelijk ook niet zichzelf zijn
Dat is hoe ik het zie..Zonder daar een gelijk in te willen halen..
Ieder heeft tenslotte een eigen zienswijze
Ze willen een sterke onechte vrouw
” Dus met andere woorden speel jij de sterke vrouw”
En ben je bereid voor hem
om jezelf weg te cijferen
in combinatie
met op het juiste moment sterk zijn
Is voor een Narsist zijn spiegelbeeld.
Ik zie het anders en hoe ik het zie is mooi verwoord in dit gedichtje:
Allways be yourself,
Those who mind
Don’t matter
Those who matter
Don’t mind
En waarom precies zou je dat doen?
Je leven in dienst stellen van de narcist, middels onecht en niet je zelf zijn; om in de narcist diens behoefte te voorzien aan een “onechte” en tevens ” sterke ” vrouw ( wat een contradictie), jezelf wegcijferen, en tot zijn spiegelbeeld verworden. “omdat ZIJ namelijk ” ook” niet zichzelf kunnen zijn” lekker in een valse symbioze 1 geheel worden…en de rest van je leven het spieglbeeld worden en blijven van de NPS er…Dan heb je m.i een ander probleem erbij, wat men “masochisme” noemt.
En ja en amen zeggen,voor de lieve rust en vrede? Ten koste van heel jezelf en al datgene je uit bestaat, maar effe opgeven voor de geneugten en perverse boehoefte van een NPS er.
Als die een spiegelbeeld nodig heeft, geef hem /haar een spiegel kadoo, maar nooit jezelf.
Ik vind dit echt een behoorlijk dom ” advies” .Ieder heeft een eigen zienswijze..oke,maar die een ander opleggen is wat anders, en dan maar te gaan leven naar de “:zienswijzen” van een narcist is m.i compleet van de pot gerukt.
Mijn zienswijzen in deze is dan ook ik noch NPS,noch psychopatie zie als een stoornis, maar pertinent als een dadersprofiel. En het slechtste dat je dan voor jezelf kan doen; Is jezelf daarmee te identificeren, laat staan daar naar en voor te gaan leven.
We hoeven tenslotte niet het leven van een narcist te ” lijden” …maar liefst ons eigen leven.
Hoi Femke,
Ik kan mij erg vinden in jouw reacties. Vooral de nuance spreekt mij aan.
Zonder een ander voor het hoofd te stoten, denk ik dat die nuance alleen acceptabel is als je al wat verder bent in het verwerkingsproces. Je hebt het een plekje kunnen geven, je weet wat het met je doet en je weet hoe er mee om te gaan( en helaas betekent dat niet perse dat je ook klachtenvrij bent. De PTSS is alleen soms beter hanteerbaar). Als het ware zweef je er boven en je hebt goed (over)zicht op alle kanten van de trauma’s/ervaringen/situaties. Zowel de kant van het slachtoffer als van de dader. En die rollen verschuiven soms ook. Zo kan de dader juist ook het slachtoffer zijn, letterlijk en figuurlijk( tenslotte vertoon je het narcistische gedrag niet als je volledig in balans bent).
Ik snap de reacties op jouw reacties ook wel, gezien het heel moeilijk te bevatten is ooit in staat te zijn er zo naar te kijken, als je nog maar net doorhebt wat er gaande is en hoe het is om te ontdekken dat je te maken hebt gehad met narcistisch gedrag. Het heeft een naam, je voelt de grond weer onder de voeten, je kan alleen maar voelen wat je voelt en dat gevoel nog niet nuanceren. Begrip op brengen waarom iemand met NPS je zo behandelt, kan dan gewoon nog niet. Iedereen verwerkt het op een eigen manier in een eigen tempo.
Ik vind het fijn om jouw reacties te lezen, omdat het niet vanuit woede of uit verwijt geschreven is. Ik weet niet of je vanuit ervaring reageert, maar het is steunend voor mij als ervaringsdeskundige op dit gebied, om “het narcisme” niet af te schieten. Tenslotte zou “de Narcist” liever ook de keuze hebben gehad om geen NPS te hebben. Wat dat betreft is het maar goed dat zij dat niet willen of kunnen inzien.
Het enige wat je als slachtoffer kunt doen, is hulp zoeken voor jezelf zodat jij kan helen en een manier vinden om niet nog meer beschadigd te raken dan dat je al bent.
Hopen dat iemand met NPS zal veranderen is een illusie. Dat accepteren is het misschien wel het moeilijkste, omdat je maar niet wil begrijpen waarom niet. En zolang je het niet kan accepteren, kun je ook niet verder. Dat is iets wat alleen jij kan doen, dat ligt niet bij de ander!
Femke allemaal leuk en aardig wat je schrijft maar een narcist is een narcist.
Alsof je op jouw wijze vrijgesteld wordt van manipulatie,vernederingen en bedrog.
De beste wijze om met een narcist om te gaan is…. het niet doen.
Femke zo eenvoudig is het niet.
Op jouw wijze ben je nog niet vrijgesteld van de manipulatie,het bedrog en de vernederingen
die je bij een narcist ondergaat.
De beste manier om met een narcist om te gaan is…….het niet doen.
hi ben zelf er ook pas achter gekomen dat ik met een narscist te maken heb gehad,ben nog in de bewustwordingsfase dat het werkelijk allemaal zo is geweest afschuwelijk gewoon! als ik de kenmerken lees herken ik bijna alles wat een keiharde confrontatie! weet nog niet zo goed hoe ik mezelf moet helpen om eruit te komen!
Er zijn verschillende mogelijkheden om er uit te komen; bestel mijn boek en als je wilt kun je nog therapie of coaching starten!
Sterkte,
Iris
Hier , na 12 jaar eindelijk vrij van hem ….maar nog niet van mijn onzekerheid …Ik heb een ontzettende lieve vriend terug , echt het tegenovergestelde maar makkelijk is het niet , want hoe gaat een normale relatie . Zelf weet ik dat niet een meer , mijn vriend heeft geduld , als ik verwacht dat ik weer Word uitgescholden , komt mijn huidige vriend en vraagt , hoe gaat het schat. Verbaasd reageer ik dan en kijk hem argwanend aan.
Ben boos dat mijn ex zo’n grip had op mij , en mijn kinderen en nu zijn sporen heeft achtergelaten.
Anderzijds ook trots , dat ik ondanks alles toch de kracht heb gevonden om weg te komen.
Ik viel 80 kilo af (woog 155 kilo) en vond een baan , ineens werd ik gewaardeerd door ontzettende lieve collega’s die geen weet hadden van wat er bij mij thuis afspeelde , op het werk controleerde hij , was boos als ik met een mannelijke collega moest werken en owee als ik 3 minuten later thuis kwam…de druppel kwam dat hij weer tegen mijn zoons(toen 15) begon zonder reden en begon te zingen , ja echt zingen , dat ik een kankerhoer was .
Dit gebeurde in het bijzijn van mijn zoontje van toen 9…hij liep fluitend de achterdeur uit en ik ? Heb de knip erop gedaan , gelijk andere sloten gekocht en heb er geen traan om gelaten , het was genoeg….Ik kwam in één keer terug bij mijzelf , ondanks dat ik beschadigd ben , weet ik dat ik er mag zijn , en goed ben zoals ik ben…. Kan nog wel uren doorvertellen… maar er is een weg uit….
Ik wil dit even laten weten aan mensen die te lijden hebben (gehad) onder een narcist.
Ik heb 9 jaar gewerkt onder een leidinggevende narcist. 9 jaar is niet vlug samen te vatten. In 1 woord zou ik zeggen : HEL! Pas na 8.5 jaar kwam ik erachter door erover te lezen, opdrachten te noteren en achteraf erachter komen dat ze me onzeker maakte en “mindfukking” deed. Kan je eens over lezen.
Alles had ik geprobeerd. Communicatie, mijn gevoelens tonen (grote fout!!! Wordt meteen tegen je gebruikt!), redelijk zijn, proberen haar niet kwaad te maken, harder te werken, … maar nooit was het voldoende. Ik heb van de ene dag op de andere ontslag genomen en heb haar de rug toegekeerd. Ik koos voor mezelf. En ja, zelf ontslag nemen was een spong in het diepe, maar ik wilde me terug mens voelen! Dit moest stoppen.
En dan sta je daar: helemaal gebroken en onzeker.
Hoe terug beter worden na zo een periode vol miserie? Dit is een simpele tip voor iedereen die gemanipuleerd werd door een narcist:
Gewoon geen enkel contact meer hebben. Laat je ook niet verleiden tot contact, want het is mogelijk dat hij/zij je gaat manipuleren om terug meer narcistische voeding te krijgen.
VOLLEDIG ALLE CONTACT VERBREKEN!
Desnoods verhuis je naar de andere kant van het land. Van zodra je geen contact meer met deze persoon meer hebt, zul je ervan versteld staan hoe vlug je je beter gaat voelen. Het is je onzekerheid over jezelf die je nog even parten zal spelen. Dit is je ingelepeld door de narcist. Maar geef het enkele maanden. Dat komt vlug terug. Wees ook niet boos op jezelf. Een narcist is niet normaal en die manipulatie’s zijn onmenselijk. Enkel iemand die hiermee geleefd heeft, kan dat begrijpen. Ze zijn zo onrealistisch wreed dat jij, met al je normale menselijke open emotie’s, niet wist dat er mensen bestaan die geen enkele vorm van empathie kennen. Dat ligt niet aan jou. Dat ligt aan de narcist. Jij hebt geen enkele fout, al voelt dat anders.
Ik heb nu terug vast werk en werk voor een geweldige vriendelijke en geduldige werkgever. Na al die jaren krijg ik af en toe een “goed gedaan” en ik krijg respect en kan mezelf zijn. Ja, ik heb even opgelet. Dit was toch niet weer zo een narcist???? Het vertrouwen in mensen is wel even moeilijk. Maar als je erover leest, weet je dat narcisten vaak op dezelfde manier werken. En zo kan je ze in de toekomst vermijden.
Een cursus “leren grenzen stellen” helpt ook enorm om niet nog eens in zo een situatie te verzeilen! Een narcist botst al vlug tegen je grenzen aan en daar houdt hij/zij niet van!
Ze zoeken een open, vaak ietwat onzeker persoon. Vaak iemand die menslievend is en graag mensen gelukkig ziet. Dat kan je nog steeds zijn … maar met grenzen!
Ik hoop dat dit mensen helpt.
Er wacht een mooi leven na een periode met de narcist 🙂
femke, die grenzen aangeven, ik snap je idee erover, maar we hebben het hier niet over lastige mensen met een gedragsafwijkingen, narcisten zijn anders, en grenzen herkennen ze niet al schreeuw je het voluit naar ze… er staan hier mensen tussen die extreem getraumatiseerd zijn door dit soort verwijten door een narcist in hun buurt en geweld mee hebben gemaakt en vaak nog steeds… wees voorzichtig met zi zo .n stelling, die in de gewone wereldmisschien helpt, maar niet bij narcistische mensen en hun slachtoffers. met alle respect voor je goede bedoelingen, echt. x
ik zelf vind..
als je personen narsistisch gaatt noemen..
vraag ik me af of alle mensen niet een beetje narsitisch zijn..
we zijn alle te vaak
te negatief over anderen..
ongeacht hoe iemand is
bij jezelf houden maakt iemand een mooier mens.
geldt voor allen hier
net zo goed ook voor mij..
Beste Femke, Om eerlijk te zijn vind ik het triest dat je nog steeds niet lijkt te begijpen waar het op deze site om draait. Hier posten geen mensen die anderen “zomaar” narcistisch noemen. Jojo heeft je m.i. met zijn bericht duidelijk geprobeerd te maken, hoe volkomen machteloos je staat als kind onder een ouder met ernstige pathologie. Heb je gelezen hoe hij behandeld is? Dat heeft niets meer met normaal gedrag te maken. Zo staan hier talloze reacties van lezers die een vreselijke behandeling moesten ondergaan, bijvoorbeeld door hun partner. Deze website is opgesteld met specifieke informatie over het extreem beschadigend gedrag van sommige narcisten en psychopaten. Met jouw berichten maak je sommige mensen -als Jojo- van streek, je zult dit wellicht niet zo bedoeld hebben, maar als je niet begrijpt hoe destructief narcistische mishandeling is, onthou je dan ook van een oordeel over de slachtoffers. Want dat ieder het “bij zichzelf moet houden”, is een veroordeling. Ik schat zo in dat de ervaringen die jij hebt gehad met iemand met narcistische trekken vrij mild waren. Lees de andere ervaringen, die zijn verre van mild. En laat de beleving van deze mensen asjeblieft bij die mensen zelf; het is niet aan jou om te oordelen over hoe mensen met hun beschadiging om moeten gaan. Ik wens je succes in jouw proces!
hartelijke groet,
Iris
Als u goed leest
snapt u wellicht dat ik
niet oordeel
maar gewoon dingen probeer te begrijpen..
ieder heeft zijn mening.
en dat u mij verhaal ” triest”
vind mag u ook zeker zeggen..
maar ik geef allleen een reactie hierop..
In ieder geval wens ik Jojo veel sterkte toe..
Ik snap u verhaal ook..
Maar ieder mens is anders
voor mij is iemand gewoon een persoon
Elk mens heeft goede kanten
” en laten we proberen ieder mens als individu te zien..
Beste Femke,
Ik wil je uit de droom helpen dat elk mens goede kanten heeft
Ik ben opgevoed door een narcistische moeder en ik kan je zeggen dat het een hel is…
Ja,uiteraard deed ze ook “goede dingen” maar dat deed ze alleen puur uit eigen belang,niets is bij een narcist onvoorwaardelijk,er moet altijd iets tegenover staan
De gevolgen van een narcistische opvoeding zijn heftig…heel heftig en ben bang dat ik dit mijn leven lang met me mee zal nemen
De boodschap die mijn moeder me 40 jaar lang heeft gegeven is: Je bent niet goed genoeg!
Als je dit 40 jaar lang dag in dag uit te horen krijgt,op welke manier dan ook(zowel verbaal als non verbaal) ga je het geloven,het word er ingepompt vanaf het moment dat je bestaat
Er word je constant vertelt dat je niets waard bent,niets kan…en als Mama dear het niet zei,liet ze het me wel voelen
Ik heb de meeste berichten die je hebt gepost gelezen…en ik word er eerlijk gezegd verdrietig van…
Je bagataliseerd het gedrag van een narcist/psychopaat
Je hebt overduidelijk totaal geen idee hoe het voelt om afgewezen te worden,gekleineerd,omlaag gehaald,geestelijk en lichamelijk mishandeld te worden en dat als idd je grenzen stelt een berg agressie over je heen te krijgen en vervolgens gestalkt te worden
Elke dag vecht ik om me mezelf waardig te willen/kunnen voelen,heb ik moeite om complimenten te ontvangen en doe ik m’n best om er iets van te maken in m’n leven
Ik doe enorm m’n best om mijn kinderen wel een fijne,warme,liefdevolle jeugd te geven zodat ze zelfverzekerd en happy groot worden
Je hebt duidelijk geen idee hoe het is om altijd met twijfels door het leven te gaan(gelukkig maar!) omdat je je altijd afvraagt of je wel het juiste zegt en/of doet…zelfs over hoe dingen voelen of hoe mensen over je denken of zullen denken …of hoe je over jezelf denkt
Mede dankzij deze site weet ik na 40 jaar dat mijn moeder narcistisch is en kan ik echt zeggen dat een narcist beslist geen goede kanten heeft,met een narcist leef je in een illusie…een luchtkasteel en krijg je kruimeltjes waar je op teert
Het enige wat ze doen is een schade achterlaten die bijna niet te overzien is en dat doen ze zonder te blikken of te blozen
Sorry als ik jou het gevoel heb gegeven
dat ik te weinig laat blijken
geen meedogen te tonen.
Lijkt me erg zwaar omdat mee
te moeten maken. Wat ik je mee
wil geven is, dat ik jou het
allerbeste gun.. Al lijkt me
dat zeer zwaar te moeten zijn
voor je.. Maar gelukkig
leef je nu.. Hoop dat je het
ooit een plaatsje kunt geven.
Heel veel sterkte gewenst
En een knuffel voor
jou Carla,
Omdat jij dat net als
ieder ander verdiend.
Lieve groet ,
Femke
Ik lees hier zoveel herkenning in, ik heb dan 50 jaar gehoord van mijn moeder dat ik niets voorstelde en alles fout doe, zit er nu nog steeds in, kan gewoon niet los van haar komen, druk met strijd wat moet ik doen. Elke keer probeer je het weer. Moet voor mijn eigen veiligheid afstand van haar nemen, maar is verdomd moeilijk om dat je schuld gevoel opgaat spelen omdat ze precies weten hoe ze je moeten bespelen! Begon al in mijn jeugd, mijn moeder dronk dus ja ze had mij als zondebok uit gekozen….dus ja ik moet een keuze maken want ik ga er anders aan onder door. Krijg er niet meer zelf vertrouwen van en constant vraag ik me af, wat doe ik toch verkeerd of wat heb ik verkeerd gedaan… maar ik moet voor mijzelf nu kiezen, en een grens gaan trekken van nu is het genoeg! Ik verdien beter….die liefde van mijn moeder krijg ik toch niet! Maar ik heb een heel goed voorbeeld, want ik zou nooit zo doen tegen over mijn kind! pfff altijd maar die twijfel doe ik het wel goed! wil dat niet meer!