Dit is een gedicht van Sine
Ik wilde zo diep graag
een fijne relatie met jou.
Warmte, verbondenheid, geborgenheid, veiligheid, gelijkwaardigheid.
Graag gezien worden.
Worden zoals ik ben.
Maar ik ben bang
voor jou.
Jij gaf me
angst, twijfel, onzekerheid.
Een slecht beeld over mezelf.
Jij maakte me bang
voor jou.
En voor de wereld.
Voor God
en de mensen.
Ik kreeg angst,
veel angst.
Ik werd gebruikt.
Misbruikt voor je eigen belangen en behoeften.
Voor je eigen leegte.
Je deed me onrecht aan.
Jij leefde in een totaal andere wereld,
met totaal andere waarden,
op een hele andere golflengte.
Ik kon er niet van groeien.
Het maakte me klein en bang.
Angstig, onzeker, en onzichtbaar.
Ik kon er niet bestaan.
Er was alleen maar plaats voor jou.
Sine
Om stil van te worden….
Wat een herkenning –
Zó waar, pijnlijk waar!
Hoe gun ik jou, mezelf en alle anderen die zich hierin herkennen
COMPASSIE en RUIMTE op deze wereld voor zichzelf
De eerste stappen hebben we gezet
We komen er wel
Liefs van Violet
Idd om er stil van te worden. Ik ga ervan huilen. Herstel kost tijd maar we komen er wél.
Veel liefs voor ons allemaal
Sine,
Wat mooi! Echt; het zijn woorden uit jouw hart, die van mij hadden kunnen zijn. Prachtig verwoord. Ik wil er eigenlijk niet meer aan terug denken, want dan blijft het pijn doen. Heel veel sterkte.
Beste Sine,
Wow wat een mooi gedicht.
Ik ben blij dat het in de verleden tijd is geschreven. Dit impliceert dat je nu niet meer in die situatie hoeft te zijn. Ik wens je veel sterkte.
veel liefs, Liesbeth
Mooi beschreven… ❤
ja, angst, onrecht, misbruik, eigenbelang, onzekerheid en nietigheid. Om hem draait alles. Zelf besta je niet. Je bent er om zijn bestaan te bevestigen. Zijn leegheid op te vullen. Van jou blijft niets over. Ik hoop dat je er bovenop komt Sine! Ik ben zelf 14 maanden “los” van hem en het gaat stukje bij beetje beter. Maar ik heb nog dagelijks de momenten dat ik er voor m’n gevoel nog in zit. Maar het wordt minder. Het zijn golven. Soms hele hoge golven. Maar het zijn “slechts” golven. En golven hebben de eigenschap dat ze komen maar ook weer gaan. Ik laat ze over me heen rollen en wacht geduldig tot ze weer gaan. Want ze gaan!! Sterkte Sine.
Dank je wel voor jullie warme reacties. En idd. goed opgemerkt het is in de verleden tijd geschreven, dat had ik zelf nog niet door! Dat is ook zo. Ik heb dank zij het boek van het Verdwenen zelf, alles op een rijtje kunnen zetten en leren accepteren dat het altijd zo zal zijn bij een narcistische ouder en ik daar zelf niet meer hoef onder te lijden. Lijden komt van het verlangen om het toch nog te krijgen, ijdele hoop van het kind in mij, om toch nog erkend te worden door die ander… die heel belangrijk voor mij was als kind. liefs Sine
Prachtig geschreven Sine. Heel veel respect zoals jij het beschreven hebt. Ik ben 3 jaar geleden gevlucht met mijn 2 kinderen uit een narcistische en destructieve relatie. Nu 3 jaar later ben ik zoveel sterker. Ik ben niet meer boos, niet meer verdrietig. Ik koester geen wrok. Die negatieve gevoelens belemmeren mij in mijn leven.
Maar wat ben ik blij dat er in mij nog een waakvlam was. Dat ik nu weet hoe ongelooflijk sterk ik was/ben; dat heb ik nooit geweten. Sinds een paar maanden ben ik zelfstandig ondernemer, spannend maar ik had nooit gedacht dat ik er zoveel plezier aan zou beleven. Ik coach oa mensen bij het opzetten van hun eigen bedrijf en waarmaken van hun dromen. De dankbaarheid is groot als ik hen weet te inspireren. Zo geweldig voor mij als mens om te ervaren dat je tot mooie dingen in staat bent die ook bijzonder gewaardeerd worden.
Ik coach bij het ontwikkelen van zakelijke vaardigheden en het stimuleren van persoonlijke groei. Terwijl ik 3 jaar geleden zelf finaal in puin lag. Ik vertel dit niet om mezelf op te hemelen maar ik wil hiermee hoop geven, dat je nog zoveel moois in het verschiet hebt. Zolang je maar gelooft in de toekomst. Soms wist ik even niet meer hoe maar ik heb altijd geloofd in ‘ooit wordt het beter’. En dat werd het. Beter dan ik had kunnen vermoeden.
Lieve Sine, ik wil heel graag jou en alle andere dames en ook heren hier, heel veel goeds in jullie leven toewensen. Niemand heeft het recht om jouw vuurtje te doven. Leef je mooiste leven. Ik gun het jullie. Heel veel liefs, Elisabeth
Jeetje wat een mooi gedicht recht uit jou hart.. zo herkenbaar ook!!
Liefs Natascha
Inderdaad, ben stil van te worden. Zo herkenbaar. Ik wens je heel veel kracht om door te gaan. Liefs Lieke
Wauw, zo waar
Lieve Sine. Dankjewel dit is zo hoe het voelt. Jij bent zo sterk net als wij allemaal. Jij wij we mogen er zijn.
Wat mooi. Precies zoals het is
Heel mooi geschreven en zo de waarheid. Herkenbaar, alles! Veel sterkte. Het zijn ups en downs. Hou je bij je kracht ook al wil hij je op het verkeerde been zetten. Wij weten hoe het echt zit. Moeilijk en verdrietig, Maar wel het beste om ons eigen leven weer op te pakken. Liefs
Pffff het raakt me je gedicht. Ik moet ervan huilen…
dank je wel.
Dit komt heel erg binnen. Maar hou nog zoveel van hem…ik ben kapot van verdriet. Ik wil zo graag die emotionele verbintenis…
Voor mezelf voor de jongens maar ook voor hem.
Herkenbaar en zo waar !!
Mooi verwoord
Helaas te herkenbaar… mooi geschreven…❤
Mooi Sine,
En ja lijden komt door het nog willen en verlangen. Heel langzaam begin ik dat tezien dat daar de sleutel ligt. Niet meer hopen en verlangen. Ik heb mede door er veel over te lezen steeds meer zicht op gekregen en het helpt me om mijn verwachtingen en gedrag bij te stellen en de realiteit steeds meer te zien. Zonder verhalen van anderen en info was me dat nooit gelukt. Een mooi en herkenbaar gedicht. Sterkte allemaal !
Ik heb het gedicht aan mijn partner laten lezen omdat het zo goed verwoordde wat ik voelde. Dat had ik beter niet kunnen doen, want de reactie was kort maar keihard: “dat is wat jij ziet” voor mij voelt het alsof al mijn vechten van 43 jaar om de relatie goed en “normaal” te krijgen onder het tapijt geveegd wordt. Dat doet zo ongelofelijk veel pijn, niet te beschrijven. Ben ik nou echt zo stom geweest? Had ik er echt eerder een eind aan moeten maken? Nu heb ik dus gezegd dat ik weg ga, zodra ik een huis voor mezelf heb, en dan krijg ik zoveel over me heen, er blijft niets meer van me heel. Zou het me lukken op mijn 68ste nog een nieuw leven op te bouwen?
Beste Mieke,
Ikzelf ben na 18 jaar uit de relatie gestapt. Ik was toen ook niet meer piepjong. Ik ga je niet vertellen dat het gemakkelijk is, zeker niet. Maar het is nu 4 jaar geleden en ik word nog steeds elke dag wakker met een vrij gevoel. Heerlijk is het wanneer je geen rekening meer hoeft te houden met zijn stemmingswisselingen, zijn gepest, zijn genegeer, zijn opvliegende karakter enzovoort. Het is het zeker waard.
Liefs Liesbeth
Lieve Mieke, wie weet heb je nog 20 jaar of langer voor de boeg. Het is aan jou wat jij met die jaren wil gaan doen. Je hebt hem gezegd dat je weg gaat zodra je een huis hebt en daarna veel over je heen gekregen van hem. Hij gelooft je niet en neemt het ook niet zo serieus. Lees veel over dit onderwerp en deel het niet met hem. Het maakt hém alleen maar handiger in het bespelen en kwetsen van jou. Misschien blijf je, misschien ga je weg. Hoe dan ook, betrek hem niet in de onderwerpen die hier besproken worden. Maak hem niet sterker. En welke keuze je ook maakt, ik wens je nog heel veel goede jaren toe, want echt, het leven kan zo mooi zijn. Sterkte en een dikke kus van G.B.