De jeugdzorg komt de laatste tijd vrijwel dagelijks negatief in het nieuws, maar dit gaat vooral over randvoorwaarden: wachtlijsten, financiën, wetgeving en werkdruk. “De inhoud van het werk staat echter, ten onrechte, nauwelijks ter discussie.”
Huiselijk geweld, vaak eenzijdig psychisch geweld, komt nauwelijks aan bod in het jeugdzorgdebat en dat is wel nodig. Dat zeggen wij in een opinieartikel in de Joop dat vandaag gepubliceerd is.
“Plegers achtervolgen hun ex jarenlang met rechtszaken, denigreren, bedreigen en intimideren hun ex-partner en kind, vallen hen continu lastig, veroorzaken ouderverstoting of saboteren gezamenlijke trajecten.”
“Vaak blijven slachtoffers uitgeput en berooid achter na een destructieve relatie en jaren van procedures en trajecten, met of zonder omgang met hun vaak getraumatiseerde kind. Voor deze ouders en kinderen bestaat nauwelijks hulp.”
In het artikel gaan we in op de ervaringen van Anne, wiens ex-partner haar tijdens de relatie mishandelde en daar via het familierecht en de jeugdzorg mee doorging. Instanties weten vaak niet hoe ze daarmee om moeten gaan.
“Recent verlengde de rechter opnieuw de ondertoezichtstelling opdat ‘vader en dochter een betere band krijgen’. De jeugdzorginstelling vond het daarnaast niet nodig om het huiselijk gewelddossier aan de rechter voor te leggen. Anne’s wanhopige, door feiten onderbouwde tegenwerpingen doen ze af als de onverwerkte emoties van een vechtscheidende ouder.”
Lees hier ons artikel in de Joop. Het is belangrijk dat als je onze boodschap steunt, dit artikel of onze blog hierover te delen op social media.
Regelmatig publiceren wij in de media, o.a. over deze problematiek. Kijk hier om onze artikelen te bekijken.
6 reacties op “Psychisch geweld nauwelijks gezien in de jeugdzorg”
Zo herkenbaar! Zelfs een rapport van de RvdK waarin staat “om vader niet te sterken in zijn geloof dat hij overal buiten gesloten wordt, gaan we niet over tot éénhoofdig gezag aanvragen wat wel wenselijk zou zijn.” En dan van moeder verlangen dat ze er mee leert omgaan dat het ouderschapsplan en daarin staande afspraken niet nageleefd worden. Waarna ook nog wordt gezegd door jeugdzorg “ het is JULLIE als ouders niet gelukt…” Te triest voor woorden dat alle feiten en waarheidsbevinding niet relevant is.
Beste Mij, heel schrijnend dat je als ouders als 1 wordt gezien in plaats van twee personen, waarbij eentje de boel traineert en erger. Het is echt moeilijk om daar mee om te gaan. Misschien heb je trouwens iets aan de m.n. het tweede boek van Iris (‘Je leven in eigen hand’) waarin een hoofdstuk staat met tips en informatie over hoe je met de hulpverlening kan omgaan, en een hoofdstuk over hoe je je kinderen hierin kan beschermen.
Voor mij weer een bevestiging, dat ik zo blij moet zijn dat de ex en ik geen kinderen hadden en dat ik tegen mijn kinderen kon zeggen, blijf uit de buurt van die man.
Daarom is het ontzettend belangrijk wat jullie doen met de trainingen voor professionals. Dit is exact waar de rechter het over had bij Humberto. Er worden zoveel fouten gemaakt. Eén van de redenen is het ontbreken van kennis. Maar ga er als slachtoffer maar aan staan, om de professional te overtuigen dat hij of zij niet de kennis heeft. Onmogelijk dus.
25 hulpverleners???… lijkt me wel erg veel… is m.i. echt niet overzichtelijk meer en dat moet dan ten koste gaan van mensen…. verschrikkelijk…. laat het kind in dit geval zijn of haar zegje doen en het kind svp serieus nemen……
Beste Astrid, 25 is nog een ‘eitje’…. ik ben nadat de teller op 75 stond gestopt met tellen en die ligt nu al met gemak over de 100 betrokken hulpverleners… iedereen heeft wat over je te zeggen zelfs als hebben diegenen je nog nooit gezien of gesproken. Nederland is de hel in deze situaties.