‘Er is geen slot op de deur nodig om je gevangen te voelen’

stichting Het Verdwenen Zelf ontwikkelt trainingen voor 200.000 jonge slachtoffers van psychisch geweld

Het boek ‘Wij waren, ik ben. Weg uit Ruinerwold’ van Israel van Dorsten is een paar dagen na de lancering al een bestseller. Waar de weergave van zijn jeugd voor sommigen misschien leest als het script van een film, geldt dat een deel van de lezers zich kan identificeren met fragmenten uit zijn verhaal. Het verhaal van Israel gaat over verschillende vormen van mishandeling aan het uiterste van het spectrum en is bijna onbevattelijk extreem. In veruit de meeste gevallen kenmerkt psychisch geweld zich echter door de subtiliteit, het is nauwelijks te herkennen. Nederland telt naar een voorzichtige schatting 700.000 slachtoffers van psychisch geweld en zo’n 200.000 daarvan zijn jonger dan 25 jaar. Dat is 1 op de 10 jongeren en jong volwassenen. Stichting Het Verdwenen Zelf zet zich in om het herstel van deze slachtoffers te faciliteren. Daarin zijn wij uniek. Het boek van Israel, en het filmpje dat wij samen met hem maakten voor het project Stille Schade, creëert de noodzakelijke bewustwording die bij slachtoffers voorafgaat aan het zoeken van hulp.

Met ons trainingsaanbod bieden wij die hulp en beogen wij het autonoom denken en handelen van slachtoffers aan te wakkeren, zodat ze de regie over hun leven terug kunnen nemen. Gezien het ontbreken van afgestemd aanbod voor jongeren ontwikkelden wij twee nieuwe trainingen op basis van onze bewezen succesvolle methodieken.

Psychisch geweld is één van de grootste geweldproblemen in Nederland met de meest verstrekkende gevolgen voor slachtoffers. Ter illustratie; bij huiselijk geweld zijn in meer dan 80% van de gevallen kinderen getuige van psychisch partnergeweld en in meer dan 60% van de gevallen zijn kinderen zelf slachtoffer van psychische mishandeling. Bij meer dan 40% van de kinderen die slachtoffer zijn van huiselijk geweld is klinisch trauma geconstateerd. Toch wordt deze vorm van mishandeling te weinig (h)erkend vanwege het verborgen karakter ervan en het gebrek aan ‘bewijs’ zoals zichtbare littekens. Hulpverleners blijken vaak niet in staat slachtoffers adequate hulp te bieden. In zijn boek omschrijft Israel dat hij voor zijn ontsnappen een maand lang vergeefs om hulp heeft gevraagd bij meerdere instanties. Ook dit is voor veel slachtoffers die hulp zochten herkenbaar.

Clickbait
Voor jongeren, voor wie het überhaupt lastig is gevoelens te duiden, betekent de ongrijpbaarheid van de mishandeling vaak dat ze hun heil online gaan zoeken. In hun zoektocht naar een verklaring voor de knoop in hun maag ten aanzien van een relatie stuitten ze onherroepelijk op snelle lijstjes die hen in een paar klikken vertellen dat ze een relatie hebben met een narcist, om hen vervolgens in nog meer vertwijfeling achter te laten. Deze vorm van clickbait doet meer kwaad dan goed.

Veel behoefte aan de hulp van Het Verdwenen Zelf
Onze nieuwe trainingen bieden jongeren echte hulp. Sinds onze oprichting in 2013 hebben wij 30.000 slachtoffers actief geholpen en honderdduizenden slachtoffers en ook professionals en relevante instanties bereikt. Wij zetten hiervoor de twee zelfhulpboeken van grondlegger Iris Koops in en geven basisworkshops en verdiepingsdagen. De jongerentrainingen zijn hierop gebaseerd en worden gegeven door ervaringsdeskundige psychologen en therapeuten die deelnemers in een veilige omgeving leren wat psychische mishandeling is en hoe ze zichzelf kunnen losmaken uit de greep van psychisch geweld zodat ze hierna aan de slag kunnen met hun herstel.

Israel ‘Ik ben enorm blij dat Het Verdwenen Zelf de stap heeft gezet om workshops voor jongeren te ontwikkelen. Zij zijn als geen ander in staat om deze doelgroep echt te helpen. En daar is veel behoefte aan! Met mijn boek hoop ik jongeren te inspireren geen genoegen te nemen met een leven in een gevoelsmatige gevangenis. De trainingen van Het Verdwenen Zelf gaan hen helpen zichzelf daaruit te bevrijden. Dat is ook de reden dat ik op de achterflap naar de stichting verwijs. Ik hoop dat veel (jonge) slachtoffers hun weg naar Het Verdwenen Zelf weten te vinden’. 

Specs

  • Live jongerentraining: 5 november aanstaande van 10.00 uur tot 16.00 uur plaats in Amersfoort.
  • Online jongerentraining: 22 november vanaf 19.30 uur via Zoom.

Voor beide trainingen hebben wij ons fonds voor minima aangeboord zodat we jongeren tegen een gereduceerd tarief kunnen laten deelnemen. Meer informatie https://verdwenenzelf.org/jongeren

 

5 gedachten aan “‘Er is geen slot op de deur nodig om je gevangen te voelen’”

  1. Dit is geweldig! Wat zou ik in mijn jeugd een dergelijke bron van informatie goed hebben kunnen gebruiken.

    Ten eerste om me zo minder eenzaam en geïsoleerd te voelen, maar zeker ook om de schade van dit soort mishandeling te begrijpen en iets met de gevolgen te kunnen.

    Ik wens jullie dan ook heel veel succes met deze nieuwe pijler onder de actviteiten van het Verdwenen Zelf.

    Take care,
    SummerMoon

  2. Eindelijk lees ik dat ik niet alleen ben.
    Laat iedereen het horen. Heb je geen ‘veilige’ omgeving om je heen dan vernielt het je ziel. Zoek hulp!

  3. Wat een goed vervolg, om jongeren zo te helpen en hen op toxisch gedrag te wijzen.
    Ook als een huwelijk in scheiding eindigt, zoekt de narcistische ouder een ander slachtoffer en vaak is dat een van zijn kinderen of kleinkinderen. Ook zij komen ” gevangen ” te zitten en weten er geen raad mee.
    Jaren lang had ik het gevoel dat ik in een gevangenis zat.
    bv na ziekenhuisopnamen voor een operatie, wilde ik niet naar huis, lees,: weer de gevangenis in.
    Na een leuke logeerpartij in mijn jeugd, wilde ik niet naar huis. ( de gevangenis in)
    Als ik een avond alleen weg was geweest, het buurtschap inreed waar ik woonde, voelde ik een angst op komen en wist ik : terug de gevangenis in. Ik weet nog precies de plek waar de angst begon.
    Natuurlijk heb ook ik toen, dat gevoel weggepraat, het lag allemaal immers aan mij, zo werd mij verteld in mijn jeugd en in mijn huwelijk, nu weet ik gelukkig beter.
    Dank voor dit schrijven en ga zo door!
    Liefs! Merel ( 73)

  4. Voor iedereen die denkt: Ik herken me niet in het verhaal van Israel, zo erg is bij mij in ieder geval niet: Godzijdank, gelukkig niet!

    Het verhaal van Israel is heel ernstig, het is een afschuwelijk verhaal. Ik kan het boek van Israel steeds maar even vastpakken, omdat ik al snel overmand wordt door de emoties die het bij me oproept. Wat er in het leven van Israël gebeurd is, speelt zich af aan het uiterste eind van het spectrum van verschillende vormen van misbruik.

    Deze training is dan ook niet voor jongeren die precies hetzelfde hebben meegemaakt als Israel. Deze training is voor jongeren die zich thuis structureel niet veilig voelen om zichzelf te zijn. Voor jongeren die het gevoel hebben dat hun ouder structureel 2 gezichten heeft.
    Voor jongeren die structureel het gevoel hebben dat de liefde van hun ouder baatzuchtig is. (Baatzuchtige liefde voelt ongeveer zo: Ik hou van jou ALS jij … dit voor mij doet / geen kritische vragen stelt / medelijden met mij hebt).

    Herken jij dat? En twijfel je of deze workshop iets voor jou is?

    Vragen die een slachtoffer van emotioneel misbruik zich vaak stelt zijn:
    -Is het wel zo erg, stel ik me niet aan?
    -Ben ik een slecht mens als ik kritiek op mijn ouders heb?
    -Is er eigenlijk wel echt een probleem? Er is overal wel wat, toch?

    Als jij ook met deze vragen zit stuur dan een mailtje naar Het verdwenen Zelf om te vragen of hun nieuwe training wat voor jou is.

  5. Wat een prachtige en treffende zin: ‘er is geen slot op de deur nodig om je gevangen te voelen’. Het is zo ontzettend belangrijk deze aandacht voor de stille, verborgen pijn. En inderdaad, hoe eerder in je leven hier aandacht voor is, hoe beter. Maar wat is het moeilijk om zelf de deur van die gevangenis open te doen. Er kunnen honderd mensen zeggen dat je het waard bent uit die gevangenis te komen, het vraagt een enorme krachtsinspanning om duizenden angsten te overwinnen om die klink in je hand te nemen en jezelf te bevrijden.
    Nu ik 60 ben en serieus dacht dat ik toch best heel goed bezig was en het ook zeker ‘ ver’ gebracht heb in mijn leven, heb ik nu pas de adequate hulpverlening waarmee ik mezelf eindelijk echt kan bevrijden uit die gevangenis.
    Het is ook goed als er aandacht blijft voor mensen van mijn leeftijd of ouder waarvoor in onze jeugd geen adequate hulp was en waarbij sprake is van een opeenstapeling van negatieve life events en de effecten daarvan die het zo mogelijk nog moeilijker maken die deur open te zetten.
    Maar voor nu wil ik alleen maar zeggen dat ik blij ben met de toename aan aandacht voor dit stille eenzame verdriet.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *