Dit is een gedicht van Wendy.
There is still poison in my blood
of the fata morganas you held in front
of my mind, my soul, my heart
I didn’t understand your game of cards
throwing me away and pulling me back…
I’ve seen heaven and hell
and even lost my inner self,
one day the truth hit like full house
I started rebuilding tiny as a mouse
Realizing that to win the game
I had to leave you and go away
You started losing control
over this girl that sold her soul
to someone that only fulfills his own needs
Desperate actions overshadowed your fear
that people might finally see
Afraid to lose your own picture
as that perfect man you see in the mirror
you decided to take her down even more
she hit the floor
she cried, she felt like she died
because of all those lies
it hurt but she never fell apart
instead she loved you with all her heart
she made your wishes come true asking nothing in return
Not controlling her anymore made you burn
People think she is the one to blame
Words that you used in your game
You might have been like a lightning strike
but it only rewarded her with freedom and pride
While you’re searching for others to fulfill your needs
because without others you don’t exist
I take my time to recover in my own way
I fall and I get back up every day
Sometimes I cry, sometimes I’m filled with anger
but the only thing I realize and that matters
Is that you are the only prisoner in here
The prisoner of your own needs
And that I am finally free…
9 reacties op “Prisoner”
Mooi geschreven. …zo herkenbaar
Dit is zeer aangrijpend en mooi geschreven! Uit het diepste van je ziel. En het geeft helemaal weer wat narcisme kan aanrichten. Jouw verhaal kan het verhaal zijn van veel mensen die het hebben ondergaan. Vrijheid , bevrijding na de breuk is ook iets wat ik herken. Hopelijk zet jouw verhaal mensen aan om zo sterk te zijn om zich te kunnen losmaken van een narcist, op een of andere manier. Dan pas vind je jezelf weer terug. Ik wens je heel veel sterkte!
Liefs
E.L.
Wendy, wat mooi…..maar zo treurig ook, want dat is het eigenlijk. Het egoïsme maar vooral het vernederen.
Niet alles is wat het lijkt en dat is een harde les.
Wie jou vernederd, houdt niet van jou, maar vooral niet van zichzelf, dat heb ik door schade en schande moeten leren.
Liefs, Ge
Bedankt voor de lieve reacties. De steun en jullie begrip verwarmen mijn hart want hier is niemand die het begrijpt en alleen is het soms zwaar. Wens jullie ook veel sterkte! Xje
Beste Wendy, Wat een mooi gedicht. Je verdriet, zorg, angst, woede, frustratie op papier zetten is één ding, in dichtvorm is een tweede en dan in het engels….! Het getuigt van vele kwaliteiten die jij kennelijk hebt. In ieder geval inzicht in je situatie en de kracht om eruit te breken. Heel veel sterkte, vecht door en blijf overeind. Liefs Carolina
Dank je dat is heel lief 🙂 xxx
Prachtig Wendy…wees trots op jezelf
Lieve Wendy…..na jou verhalen van gisteren….spookt dat toch wel door mijn hoofd wat je allemaal hebt moeten doorstaan. Het gedicht is prachtig, met veel gevoel en emotie…..je mag echt trots zijn op jezelf XXX
Catherine | 24 augustus 2017
Prachtig Wendy…maar ook zo realistisch herkenbaar . Onzichtbaar voor de buitenwereld , Ze weten hun vrienden en collega ’s voor de buitenwereld zo te manipuleren dat de vernederingen en de laster die ze verspreiden over je nog geloofwaardig klinkt en mensen in jou bijzijn beginnen smakelijk met je” domheid” te lachen dat stom doktertje uit Brabant , maar ja volgens hem zijn alle brabanders bureaucraten nochthans was mijn papa een hard werkende wegenarbeider.
Charismatische personen en je denkt bent er zelfs zeker van dat dit de man van je leven is . de vader voor je kinderen van je overleden dierbare man .
Je geloofd in zijn liefde en dat had ik nooit mogen doen .
Twaalf jaar van mijn leven zijn voorbij eindelijk ben ik uit zijn klauwen gevlucht met de niet aflatende hulp van slachtofferbejegening politie Evergem ik ben de mensen daar zo dankbaar alleen is het schrijnend dat er in onze maatschappij in partnergeweld CAW
geen therapeuten zijn die NARCISME herkennen. Spijtig genoeg gedurende vier jaar in partnergeweld verergert dit alleen de zaak want de narcistische partner weet het zo te brengen dat jij de fout bent en je kinderen. Je durft niet te vertellen hoe het is dat je elke dag doodsangsten ervaart wanneer hij gaat thuiskomen , want dan springt die goede man recht en begint tegen de therapeut te brullen en werpt de deur achter zich dicht , verslagen blijft de relatie therapeut achter samen met mij na even stelt hij de vraag “Hoe moet het nu verder , wat ga je doen ??????
Dit terwijl je komt om hulp. Je angst om naar huis te gaan maar , je moet want daar is de eerste sms dat hij je kinderen iets gaat doen of hun voor de zoveelste maal verteld hoe gek je bent.
Spijtig voor hem was dat mijn kinderen het onderscheid konden maken tussen zijn beschuldigingen aan mijn adres en dat hij ook tegen hun zijn narcistische woede uitte.
Vluchthuizen zitten overvol voor vijf mensen hadden ze geen plaats .
Het vertrouwenscentrum was de eerste welke binnen het jaar hem doorstuurde naar de jeugdrechtbank wegens partnergeweld binnen het gezin. HIER DOOR KON IK VLUCHTEN EINDELIJK….
Dank zij een advocate in jeugdrecht en mijn advocate die ik eindelijk had kunnen consulteren vanuit mijn huis wat in werkelijkheid vooral de vijf laatste jaren mijn terreur gevangenis was.
Ik kon niet aan geld , ik mocht nergens heen ,om de twee maand mocht ik naar colruyt om groot te winkelen want dan stond er genoeg op de sodexo rekening ,
Ik mocht niet werken want volgens zijn zeggen gaan alle dokters met patiënten naar bed en ander werk was dan weer beneden mijn diploma volgens hem ik deugde nergens voor.
Mijn familie , collega’s daar diende ik mee te kappen na twee jaar het waren altijd slechte mensen en omdat ik veel van hen hield kon ik zijn kritiek niet verdragen op hen..
s’ avonds of s’ morgens moest ik soms op men blote voeten gaan vluchten als ik terug kwam deed hij of er niets aan de hand was…
In het bijzijn van de kinderen vertelde hij dat ik in bed niets waard was en hij moest op een ander gaan en dat ik hem verplichte iemand anders te nemen .
Zijn moeder en vader vertelden mij en bedreigden mij dat ik de politie niet mocht bellen
want dat alles mijn schuld was en hij alles wat hij zei hij dat niet meende…
Het waren ook zei die telkens mij ook nog eens slecht maakten alles was mijn schuld haar zoontje was zo goed om voor mijn kinderen te zorgen vertelde ze in haar familie terwijl in werkelijkheid zelfs de kinderbijslag werd gestort op de gezamelijke rekening waar hij mij al snel dwong mijn volmacht in te trekken .
Dat mijn kapitaal van mijn woonhuis in haar zoontje zijn verbouwingen en in zijn splinternieuwe auto zat vertelde ze niet , dat mijn prive pensioen opging in zijn huis en zijn behoeften vertelde ze niet .
Nu ben ik weg, gevlucht een huis gehuurd en het is weer mijn schuld volgens hem moet ik naar een notaris stappen en braaf alles aftekenen voor hem ook de scheiding als ik naar de rechtbank stap gaat hij mijn bol af snijden .
Ja dat zal hij dan moeten doen ik ben kunnen ontkomen en al wat hij mijn kinderen heeft aangedaan al de pijn de vernederingen aan mijn adres en nu durft
hij zelfs te beweren dat hij een slachtoffer is zon goede vent als hij ??????
De pijn , de vernedering , de angst , de woede uitbarstingen en ook het slachtoffer spelen en de beschuldigingen dat het mijn schuld was dat hem zo kwaad had gemaakt en dat ik dit verdiende je kan maar een zaak doen als je nergens naar toe kan en dat is ondergaan en wees gerust TERREUR van de bovenste regionen spelen ze met jou .