Ontmoet lotgenoten tijdens laatste live workshop van dit seizoen

Om zoveel mogelijk slachtoffers van narcistische mishandeling te ondersteunen in hun weg naar herstel, bieden wij al ruim acht jaar maandelijks de basisworkshop ‘Hoe (h)erken ik narcistische mishandeling en hoe leer ik het te hanteren?’ aan door heel Nederland. Zaterdag 17 juni staat een nieuwe editie gepland. Dit keer vlakbij Leeuwarden (Stiens).

Woon je in Noord-Nederland en kun je de inzichten en praktische handvatten van onze ervaren trainers wel gebruiken? Dan is deze bijeenkomst iets voor jou! Ook als je iets verder weg woont is deze workshop een aanrader, want dit is een uitgelezen kans om op een unieke locatie, midden in de natuur in een kleine groep van maximaal 11 personen onder deskundige begeleiding aan de slag te gaan met lotgenoten. Er is nog slechts een aantal plaatsen beschikbaar.

Eerdere deelnemers hebben veel aan de workshop gehad. Een van de vele recensies luidt ‘𝘐𝘬 𝘨𝘶𝘯 𝘪𝘦𝘥𝘦𝘳𝘦𝘦𝘯 𝘥𝘪𝘦 𝘮𝘦𝘵 𝘱𝘴𝘺𝘤𝘩𝘪𝘴𝘤𝘩 𝘨𝘦𝘸𝘦𝘭𝘥 𝘵𝘦 𝘮𝘢𝘬𝘦𝘯 𝘩𝘦𝘦𝘧𝘵 𝘨𝘦𝘩𝘢𝘥 𝘻𝘰’𝘯 𝘸𝘢𝘢𝘳𝘥𝘦𝘷𝘰𝘭𝘭𝘦 𝘥𝘢𝘨 𝘮𝘦𝘵 𝘭𝘰𝘵𝘨𝘦𝘯𝘰𝘵𝘦𝘯. 𝘏𝘦𝘳𝘬𝘦𝘯𝘯𝘪𝘯𝘨 𝘣𝘪𝘫 𝘢𝘯𝘥𝘦𝘳𝘦𝘯 𝘦𝘯 𝘯𝘪𝘦𝘶𝘸𝘦 𝘪𝘯𝘻𝘪𝘤𝘩𝘵𝘦𝘯 𝘨𝘦𝘷𝘦𝘯 𝘫𝘦 𝘦𝘦𝘯 𝘥𝘶𝘸𝘵𝘫𝘦 𝘪𝘯 𝘥𝘦 𝘨𝘰𝘦𝘥𝘦 𝘳𝘪𝘤𝘩𝘵𝘪𝘯𝘨’. Bekijk hier meer recensies en aanvullende informatie over de workshop: https://verdwenenzelf.org/workshops/

Wil jij ook vanuit een theoretisch kader meer inzicht in waarom narcistische mishandeling zo beschadigend kan zijn en aan de slag met het herstellen van vertrouwen en kracht in jezelf? Meld je dan nu aan: https://verdwenenzelf.org/inschrijving-workshop/

Kom je met het openbaar vervoer? Laat het ons weten. Wij zorgen voor vervoer vanaf de bushalte Griene Leane in Stiens naar de workshoplocatie.

Weg uit mijn narcistische ouderlijk huis

Dit is een gastblog van Aurora

Ik kijk mijn slaapkamer nog eens rond. Mijn meisjeskamer ziet er leeg uit. De meubels staan er nog, maar veel van mijn spullen zijn ingepakt.
Met de deurklink in mijn hand staar ik naar de kale wanden en de lege kasten. Dan trek ik de deur zachtjes achter me dicht. Ik loop de trap af naar beneden. In de woonkamer is het stil. Er is verder niemand in huis. Mijn ouders, broers en zusje zijn op visite bij mijn opa en oma. Zoals iedere zondag.

Vandaag is het geen gewone zondag. Vandaag is de dag dat ik uit huis ga. Mijn moeder vindt dat een slecht plan. Dat heeft ze me de afgelopen weken op alle mogelijke manieren laten weten.
“Jij hebt altijd al alleen maar jouw eigen zin gedaan.”
“Jij denkt altijd alleen maar aan jezelf.”
“Na alles wat ik voor je gedaan heb.”
“Je bent altijd al zo stug en eigenwijs geweest.”
“Ik begrijp niet waar ik zo’n dochter aan verdiend heb.”

Ze reageerde op mijn aanstaande vertrek alsof ik een misdrijf bega.
Ik wil op mezelf gaan wonen in de verpleegstersflat, op 10 minuten loopafstand van mijn ouderlijk huis. Ik ben bijna 21. Lees verder “Weg uit mijn narcistische ouderlijk huis”

‘Ik heb het oorlogsveld verlaten’

Dit is een gastblog van Anna

Ik voel een stekende pijn aan de rechteronderkant van mijn buik. Al een uur probeer ik het te negeren. Afleiding zoeken en ondertussen die rechterzijde met me meesleuren. Het beeld van een schreeuwend kind dat aan me hangt, smekend om hulp, blijft maar in me opkomen. Maar, ik moet door. Is het een overlevingsmechanisme? Een gewoonte? Geen idee, maar na een uur geef ik op. Ik leer mijn emoties te reguleren. Niet meer ‘weglopen’, maar ze toelaten, ermee zitten. Opnieuw zie ik dat schreeuwende kind, flitsende beelden voor mijn ogen en in mijn hoofd. Verward, huilend. Niet wetend wat te doen of wat te volgen. Ik was negen, nog volop in groei en volledig in paniek.

Ondertussen ben ik meer dan volwassen en heb ik het oorlogsveld verlaten. Ik groei weer, ik leer mezelf nog iedere dag kennen. Het universum lijkt even blij als mezelf, en toont me dit door hulp toe te gooien. Als tulpen op een podium op het eind van een geslaagd optreden. Lees verder “‘Ik heb het oorlogsveld verlaten’”

“Hij bedoelde het niet zo”

Dit is een gastblog van Deni

Daar stonden we dan. Een kleine groep mensen, alleen de dichtstbijzijnde familie. Lijdend voorwerp was de man in de kist. Piet.

Een jonge meid van in de twintig huilt hard. Haar oma komt erbij staan. ‘’Hij was altijd wel hard voor je, maar bedoelde het goed. Hij hield wel van jou’’, zegt ze. Het meisje huilt harder. Een arm van oma om haar heen, maar de arm brengt geen troost.

Het meisje verloren, net als een vrouw van rond de veertig, maar ze zijn toch samen. Hetzelfde geldt voor andere aanwezigen. Eilandjes. Dat lijken ze. Zo voelen ze. Een ieder is bij elkaar, maar toch alleen.

De man bedoelde het niet zo. Hij zei en deed dingen, die bij de meeste mensen niet zo leuk overkomen. Maar toch bedoelde hij het niet zo. Dacht zijn vrouw. Ook de zoons lieten het gebeuren.

Terugblik
Een feestje. Piet was jarig. Iedereen mocht komen. Toen nichtje wilde zitten, zei hij: ‘’Niet hier. Pak maar even een kruk en ga maar aan de overkant zitten.’’ Piet wijst nog even om de plek te duiden. De vrouw van veertig zit al, maar wordt verzocht om naast Piet te komen zitten. De vrouw weigert. Piets’ mond betrekt. Hij loopt een beetje rood aan. Negeert de vrouw vervolgens volledig en begint een discussie met een van de mannen. De vrouw zit er verloren bij. Lees verder ““Hij bedoelde het niet zo””

Recensie ‘Je leven in eigen hand’ door naastencentraal.nl

Onlangs verscheen een mooie recensie over het boek ‘Je leven in eigen hand‘ van Iris Koops, geschreven door een redacteur van de website naastencentraal.nl.

De review spreekt over een heldere uiteenzetting van de verschillende aspecten van destructieve relaties en roemt de uitgebreide mogelijkheden en adviezen die Iris omschrijft voor slachtoffers die zover zijn dat ze de regie over hun eigen leven terug willen nemen. Bovendien wordt in de recensie benadrukt dat het prettig is dat er volop ruimte is voor alle soorten relaties van mensen tot een narcistisch persoon. “Als ‘kind van’ en ‘partner van’ betekent natuurlijk een ander uitgangsperspectief.” In het boek wordt ook ingegaan op de impact van narcisme op het werk, in de kerk of andere groepsvormen als trainingen of sektes.

De conclusie van de recensie luidt: “Al met al kan dit helder geschreven boek met veel indrukwekkende ervaringen, een flinke bijdrage betekenen in de weg naar herstel en het richting geven aan de toekomst van een nieuwe, positieve levensfase, als ex-slachtoffer van narcistische mishandeling.

Lees de complete review hier >>> Je leven in eigen hand – Iris Koops – Naasten Centraal

De boeken van Iris Koops hebben duizenden slachtoffers geholpen hun weg naar herstel in te zetten en worden meer dan eens als levensreddend omschreven.

Ben jij op zoek naar hulp en vind je het prettig om op een laagdrempelige manier, op jouw tempo in je eigen omgeving stap voor stap meer te leren over hoe je narcistische mishandeling kunt herkennen en welke acties je kunt nemen om jezelf te bevrijden, dan zijn deze boeken een absolute must read. Bestel ze hier >>> Boeken van Iris • Het Verdwenen Zelf

‘Wij houden niet van dikke kindjes’

Dit is een gastblog van Aurora

Mijn dochter speelt in de keuken bij mijn schoonouders. Ze is vier en beschikt over een onmetelijke hoeveelheid energie. Ze hupst vrolijk door de keuken en vraagt aan mij: “Mag ik iets lekkers?” Mijn schoonmoeder staat er naast. Ze kijkt mij aan, trekt haar mond in een afkeurende streep, maar zegt niets. Ik aai mijn dochter over haar bol en zeg tegen haar: “Als we zo koffie gaan drinken, dan krijg jij ook iets lekkers.”

Mijn dochter is niet alleen energiek, ze is ook een volhouder. Zodra ik de keuken verlaat, stelt zij aan haar oma dezelfde vraag. “Oma, mag ik wat lekkers?” Ik weet niet wat het exacte antwoord is, want ik hoor alleen het laatste deel. Als ik de keuken weer binnenkom hoor ik mijn schoonmoeder nog net op bijtende toon tegen mijn dochter zeggen: “…en wij houden niet van dikke kindjes!” Lees verder “‘Wij houden niet van dikke kindjes’”

Gaslighting; een sekte voor twee

Volkskrant Magazine besteedde aandacht aan het fenomeen  gaslighting. Een uitingsvorm van psychisch geweld waar steeds meer aandacht voor komt en die in de boeken van Iris Koops uitgebreid beschreven wordt. Een gaslighter laat de ander twijfelen aan zichzelf en creëert doelbewust verwarring over het doen en laten en zelfs herinneringen met als veelvoorkomend resultaat dat het slachtoffer ‘zichzelf verliest’. Een Verdwenen Zelf.

Wij vinden het belangrijk dat hier steeds meer aandacht voor komt. Iris Koops werkte  mee aan het artikel en verklaart daarin onder andere ‘Een relatie met een gaslighter is eigenlijk een sekte voor twee: het slachtoffer wordt opgebruikt en moet langdurig herstellen en loskomen van de pleger die gewoon verder kan trekken naar het volgende doelwit’. Iris licht ook toe dat zowel mannen als vrouwen slachtoffer kunnen worden van gewiekste gaslighters. Lees verder “Gaslighting; een sekte voor twee”

Kiezen tussen de waarheid en een ‘liefhebbende’ familie

Met de paasdagen, die vaak in het teken staan van familiebezoek, voor de deur, steken we slachtoffers van narcistische mishandeling graag een hart onder de riem. We begrijpen je en hebben oog voor jouw pijn.
Het is pijnlijk dat zoveel overlevenden
moeten kiezen tussen een leven in waarheid
of een leven met een ‘liefhebbende’ familie
– vrij vertaald door Iris Koops –

Zo was het toen, zo is het nu

Dit is een gastcolumn van Aurora

Zo’n tien jaar geleden zag mijn leven er heel anders uit dan nu. Als ik terugdenk aan de emotioneel toxische omgeving waar ik toen in leefde, denk ik regelmatig in termen van een Koninklijke familie (omdat deze zichzelf superieur acht) en hun zelf gecreëerde Koninkrijk, inclusief een Golden Child (Prins of Prinses), een zondebok en schare brave onderdanen die doen en denken wat hen wordt opgedragen.

Zondagavond, 17.00 . Ik sta in de grote gaarkeuken van het Paleis. Klaar om te helpen met koken. Met een schort voor, want dat moet als je in deze keuken helpt.

Ik scharrel wat in een keukenla, op zoek naar een mes. Als ik er een vind dan hoor ik de Koningin meteen zeggen: ‘Nee, niet dat mes natuurlijk, daar ga ik mee snijden. Dat snap je toch wel?’. Ze lacht erbij, maar het voelt niet grappig. Ik overhandig het mes aan hare majesteit en vind al snel een ander mes. En een snijplank. Wanneer ik die pak hoor ik een nieuwe instructie: ‘Nee niet op die snijplank, dat snap je toch wel? Dat is de beste die ik heb en die heeft mijn dochter dus nodig’. Oh ja, haar dochter, de prinses. Ik geef de snijplank aan de prinses en vind een andere snijplank. Lees verder “Zo was het toen, zo is het nu”

Zaterdag 25 maart eerste live training jongeren en jongvolwassenen

Jongeren die eerder deelnamen aan onze online trainingen beoordeelden deze met een 9,6.

Tijdens de eerste live workshop op zaterdag 25 maart aanstaande, hebben we de gelegenheid om meer de diepte in te gaan en maken jongeren (van 15 t/m 23 jaar) kennis te laten maken met lotgenoten die net als zij slachtoffer zijn geworden van psychisch geweld. Dat wordt vaak als een enorme steun ervaren.

De nood is hoog! Maar liefst 1 op de 10 jongeren krijgt in Nederland te maken met dwingende controle. Op die leeftijd is het moeilijk te duiden waarom je je zo vervelend voelt in een relatie. De kans is groot dat jongeren bij een unheimlich gevoel gaan googlen en op allerlei goedbedoelde adviezen en tests stuiten die hen onomwonden vertellen dat ze ‘in een toxische relatie zitten‘. Maar wat betekent dat precies, en vooral wat dan………? Hoe wapenen jongeren zichzelf tot ze sterk of volwassen genoeg zijn om zich uit de greep van de relatie te bevrijden en aan de slag te gaan met hun herstel? Dat leren wij deelnemers in onze training. Lees verder “Zaterdag 25 maart eerste live training jongeren en jongvolwassenen”