Weblog

Ontwikkelingen rond professionals

Het is jullie vast niet ontgaan: een paar weken geleden hebben we onze website voor professionals over emotionele en psychische mishandeling gelanceerd: https://professionals.verdwenenzelf.org. Er staat veel op: hoe professionals het kunnen herkennen, wat ze kunnen doen, welke misverstanden er zijn etc. Ze kunnen ook de pagina ‘Weblog’ volgen. Daar staan inmiddels een aantal nieuwe berichten op, die misschien voor jullie ook interessant zijn.

Je kunt de eventuele professional waar je mee te maken hebt op de site attenderen: misschien maakt dat een verschil in je situatie. We kregen bijvoorbeeld een mail van een slachtoffer die het had doorgestuurd aan haar hulpverleners, die de website bekeken en vervolgens voor het eerst gingen luisteren naar de situatie waar zij in zat. Alleen dat is voor ons al een reden om dit te doen: het biedt hoop dat er dingen veranderen in hoe de hulpverlening en andere professionals met narcistische mishandeling omgaan. Het werkt vast niet in ieders situatie, maar elke hulpverlener die er wel voor open staat en waarbij er een kwartje valt is er eentje.

Lees verder “Ontwikkelingen rond professionals”

Waarom ik narcisten op bleef zoeken

Dit is een gastcolumn van Cindy

Sinds ik ontdekt heb ik dat slachtoffer ben van narcistisch misbruik heb ik veel over mezelf nagedacht. Maar op de goeie manier. Er is een periode Ervoor en Erna. Dus voor die ontdekking trok ik alles in mezelf in twijfel. Maar Erna kan ik mezelf met mededogen onderzoeken.

Hier komt ie: waarom bleef ik, na te zijn opgevoed door een openlijk en een verborgen narcistische ouder, toch steeds dat soort types opzoeken? ‘Ja, omdat je niet anders kende’, zul je zeggen. Of ‘doordat je nog niet wist dat je mishandeld was’. Daar zit wat in. Maar belangrijker nog: ik was mezelf kwijt, daar hadden mijn ouders wel voor gezorgd, en daarvoor in de plaats was een braaf, lief en superempathisch meisje gekomen. Van binnen voelde ik niets meer en daarom hunkerde ik naar aandacht en bevestiging van anderen. De fuik waar narcisten je inzuigen. Want alleen zij lijken je het gevoel te geven dat je bestaat (en als je niet meer voldoet besta je in hun ogen niet meer).

Lees verder “Waarom ik narcisten op bleef zoeken”

Uitverkochte lezing over emotionele en psychische mishandeling

Het blijft opmerkelijk: net als de vorige twee lezingen voor psychologiestudenten, was ook deze lezing weer snel uitverkocht. 120 deels internationale studenten, dus de lezing was in het Engels. De psychologie- studentenvereniging VSPA van de UvA had ons uitgenodigd en de organisatie verzorgd. Het totaal van bereikte studenten psychologie het afgelopen half jaar is nu 300. Dat biedt hoop voor de toekomst. Voor de meesten in het publiek was het ook echt een nieuw onderwerp en ik kreeg veel nieuwsgierige blikken en vragen, ook tijdens de pauze en na afloop.

Ook deze keer vielen de vele misverstanden en mythes rondom emotionele en psychische mishandeling (door mensen met narcisme of psychopathie) me op. Die mythes en misverstanden zijn zo talloos en wijdverbreid dat je er soms mismoedig van wordt. Maar doordat we ze konden bespreken, hebben de studenten nu een realistischer blik op het probleem. Juist doordat ze zelf punten van onderstaande lijst inbrachten, niet als zijnde ‘de waarheid’, maar juist omdat ze hier zelf vraagtekens bijzetten, was het mogelijk een nieuw perspectief te bieden dat gebaseerd is op de realiteit en niet op vooroordelen en een enorm gebrek aan kennis.

Lees verder “Uitverkochte lezing over emotionele en psychische mishandeling”

Mijn ervaring met bemiddeling bij vechtscheiding

Dit is een gastcolumn van Paula

Verwijzing voor mediation

Bloednerveus kwam ik de wachtkamer van de mediator binnen. Mijn ex-man zat al te wachten, hij oogde zelfvoldaan en vroeg hoe mijn reis was geweest. Hij deed alsof zijn neus bloedde en of ons contact compleet normaal was. We hadden onze eerste afspraak bij de mediator. De rechter had ons tijdens de zitting over de onderhoudsbijdrage én de regeling van de verdeling van de zorg- en opvoedingstaken een mediationtraject voorgesteld, omdat we in de rechtbank lijnrecht tegenover elkaar bleven staan. Hoewel ik wist dat mediation weinig kans van slagen had omdat je dan beide van goede wil moet zijn, wist ik inmiddels ook van mijn advocaat dat een weigering door een rechter negatief zou worden opgevat, want deze gaan ervan uit dat beide ouders in belang van de kinderen met elkaar tot afspraken moeten kunnen komen. Hierbij wordt uitgegaan van de goede wil van beide ouders en wordt geen rekening gehouden met c.q. aandacht geschonken aan de kans op hertraumatisering en overbelasting van de gezonde ouder en de betrokken kinderen. Ik stemde dus in met mediation. Lees verder “Mijn ervaring met bemiddeling bij vechtscheiding”

Nieuw! Website voor professionals

Na maanden hard werken lanceren we vandaag onze website over emotionele en psychische mishandeling, speciaal voor professionals. Waarom deze website? We willen dat hulpverleners gereedschap in handen krijgen om het te herkennen en te signaleren. En daarvoor is duidelijke en wetenschappelijk onderbouwde kennis nodig, die we aanbieden op deze nieuwe site. In de afgelopen jaren hebben we meermalen de vraag gekregen: hoe kan ik de hulpverlener waar ik mee te maken heb laten zien waar ik onder lijd, zonder dat diegene een heel boek moet lezen. Nu kan dit.

We hopen dat de professionals die we met de nieuwe website bereiken ook in actie komen, dat wil zeggen, dat ze hun kennis over emotionele en psychische mishandeling nog verder vergroten en bijvoorbeeld trainingen of workshops gaan volgen die hen verder helpen. Dat is allemaal hard nodig, want het is niet eenvoudig om als professional psychische mishandeling te herkennen. En pas als je iets herkent, kun je er iets aan doen.

Lees verder “Nieuw! Website voor professionals”

Brief aan mijn vader

Dit is een gastcolumn van Madelief

Lieve papa,

Je bent er al meer dan een jaar niet meer. Ik bedenk een symbool voor je. Het is een mondharmonica.

Ik denk dat je je gelukkigste momenten hebt geleefd als je je mondharmonica en wat publiek had. Wat vond je het fijn als iedereen meezong met je malle liedjes van ‘In die roeidriem’ en ‘O ratten en muizen’!

Ik denk dat je vooral een zwaar leven hebt gehad papa. Vanaf het moment dat ma zwanger werd van Anthonie. Je moest wel aan haar eisen voldoen. Ik denk dat je enorm op je tenen hebt gelopen. Om te voldoen aan hoe haar ideale plaatje van haar werkelijkheid eruit zag.

Niet zo vreemd dat je overspannen en depressief werd, ook werd opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis. Voor mij was je een lieve papa. Maar ik heb altijd gehoord dat je een slechte, luie man was. Ik heb haar geloofd. Ze vertelde het als de Waarheid.

Lees verder “Brief aan mijn vader”

Coercive control: emotioneel en psychisch misbruik strafbaar stellen

Slachtoffers van emotionele en psychische mishandeling worden nog te vaak niet serieus genomen door familie, vrienden en betrokken professionals. Veel slachtoffers hebben schrijnende getuigenissen over wat hen overkomt: een van de buitenkant ogenschijnlijk aardige dader die ondertussen hun leven tot een hel maakt. Een dader die controlerend, manipulatief, dwingend en soms ook fysiek agressief is, terwijl hij (of zij!) in de buitenwereld mooi weer speelt. Achter deze dynamiek komen is voor slachtoffers vaak al een moeizaam proces. Maar het stopt niet bij de erkenning hiervan door het slachtoffer zelf. Als familie, vrienden en betrokken professionals het niet zien, is dat extra traumatiserend. Is over deze vorm van mishandeling dan niets bekend in de wereld van de wetenschap of bij psychologen en andere professionals? Deels wel, deels niet, is misschien het goede antwoord. Een belangrijke opening is de langzame erkenning van het fenomeen coercive control. In het Nederlands vertaalt betekent coercive control letterlijk ‘dwingende controle’.

Lees verder “Coercive control: emotioneel en psychisch misbruik strafbaar stellen”

Het zware gevecht na de narcist

Dit is een gastcolumn van Em

Het is inmiddels ruim een half jaar geleden dat ik vanuit de nachtmerrie met de narcist, in de nachtmerrie van de werkelijkheid belandde. Hoewel wij ervaringsdeskundigen heel veel herkenning vinden in elkaars verhaal, symptomen en emoties, is toch ieders proces weer anders, doordat we allemaal een ander pad te bewandelen hebben met ieder zijn eigen gevecht. Wat we allemaal met elkaar gemeen hebben, is het gevoel dat je tijdens het proces meerdere malen naar de hel gaat en terug, toch? Het is geen kwestie van even de narcist uit je leven bannen, rouwen om wat was en het leven dan weer oppakken, zoals het doorgaans bij een normale relatie wel het geval is. Nee, het is een strijd met confronterende, pijnlijke en soms slopende obstakels, die de stapjes die je met moeite vooruit zet, onherroepelijk weer ondermijnen. Een verbroken relatie met een narcist is een confrontatie met een pijnlijke puinhoop en vernieling.

Lees verder “Het zware gevecht na de narcist”

Dichterbij dan ooit

Dit is een gastcolumn van Sophia

Vandaag een jaar geleden sprak ik op de uitvaart van mijn vader.

Het moet er uit hebben gezien als een perfect plaatje. Een vrouw met een stem zwaar van emoties die na afloop van haar speech haar moeder bij de hand pakte en begeleidde naar de kist van haar vader waar ze samen een gedichtje opzegden.

Mijn stem klonk hees, inderdaad. En ik moest moeite doen om niet in huilen uit te barsten. Ook dat is waar. Maar dat alles was van de uitputting, van de slopende voorbije weken.

De waarheid was en is dat ik daar helemaal niet wilde zijn. Ik wilde niet spreken op zijn uitvaart. Net zo min als ik daarna alle condoleances en complimenten over mijn speech in ontvangst wilde nemen. Of dat ik, een paar dagen eerder, met zijn dode lichaam op de foto wilde. Of hem wilde afleggen. Of hem voor mijn ogen zijn laatste adem had willen zien uitblazen…

Ik had dat allemaal zo niet gewild.

Lees verder “Dichterbij dan ooit”