Weblog

Website verplaatst

Beste mensen,

Zojuist is onze website verhuisd naar een ICT-dienstverlener in Nederland. We hebben geprobeerd dat zo soepel en geruisloos mogelijk te laten verlopen, maar er zijn onbedoeld een of twee mails verstuurd naar al onze e-mail volgers met als titel ‘nieuw bericht gepubliceerd’ met daarin berichten uit 2013 en een niet-werkende link. Excuses hiervoor, graag deze mails negeren.
We zoeken voor dit probleem nog een oplossing. Los hiervan zijn we er blij mee dat door het overzetten van de website er een aantal zaken zijn verbeterd.

Lees verder “Website verplaatst”

Bondgenoten therapiegroep

Dit is een bijdrage van Richèlle en Anne-Marie

Gedurende afgelopen jaren waarin wij werken met slachtoffers van emotionele en psychische mishandeling hebben wij gemerkt dat er behoefte is aan lotgenotencontact. Omdat emotioneel misbruik zo moeilijk uit te leggen is vinden veel mensen (h)erkenning bij en met andere slachtoffers. Dat alleen al, werkt helend in een herstelproces. Daarom hebben wij, Anne-Marie Bossers en Richèlle Hodiamont (therapeuten en trainers) een groepstherapie ontwikkeld, speciaal voor slachtoffers van emotionele mishandeling.

Lees verder “Bondgenoten therapiegroep”

Elkaar echt kennen

Dit is een gastcolumn van Moniek

Op mijn 23ste leerde ik mijn toekomstige echtgenoot kennen. Een nette voorkomende jongen die zeer in de smaak viel bij mijn moeder. Hij behandelde haar als een koningin. Dat hij mij niet als een prinses maar meer als Assepoester behandelde viel mij niet echt op. Ik was immers opgegroeid met het idee dat ik niks waard was. Het leven kabbelde voort en op mijn 24ste trouwden we. Mijn vrije bestaan voelde als een intermezzo. Deel 2 van mijn leven was begonnen.

Ik kwam op de eerste dag van mijn huwelijk tot de conclusie dat mijn huwelijk met deze man sprekend leek op het huwelijk van mijn ouders. Ik was goed om zijn was te doen, het huishouden te doen, te koken en om al zijn zakelijke aangelegenheden voor hem te regelen. Hij noemde mijn ‘zijn secretaresse’. Dat ik hem erop wees dat het Secretaressendag was viel niet in goede aarde. Hoe haalde ik het in mijn hoofd dat ik een bloemetje of iets dergelijks verdiende. Ik deed wat elke vrouw zou moeten doen. Mijn leven ging door en we kregen drie kinderen. Uiteindelijk bleef ik bij hem vanwege de kinderen. Die wilde ik hun vader niet ontnemen. Tot het moment dat het mis liep, ik de silent treatments en verdere emotionele mishandeling niet meer pikte en eruit stapte. Ik was 24 jaar verder en had al die tijd stilgestaan op het punt waarop het in mijn kindertijd was misgegaan. Ik stond er alleen voor.

Lees verder “Elkaar echt kennen”

Een gebroken gezinssituatie met grote gevolgen

Dit is een gastcolumn van Moniek

We delen hetzelfde verleden. Voor mijn moeder was het een tweede deel van haar leven, voor mijn zus en mij was het een eerste deel. Als een boek had mijn moeder haar oude leven in de kast geschoven toen ze met mijn vader trouwde. Het boek had ze gesloten want ze had liefde gevonden. Althans, dat dacht ze.

Haar jeugd met een stiefmoeder die het slechte imago eer aandeed en een vader die stierf aan een gebroken hart voor zij het huis uit ging waren debet aan een houding en een gevoel van eigenwaarde wat ver beneden het nulpeil lag. Door verdriet overmand en wanhopig op zoek naar aanvaarding vond ze een man die op het eerste oog uiterst charmant was. Mijn vader. Haar huwelijk met mijn vader was niet wat zij zich ervan had voorgesteld maar ze was vastberaden om er wat van te maken. Opgeven stond niet in haar woordenboek.

Lees verder “Een gebroken gezinssituatie met grote gevolgen”

Reddingsboot

Lees hier over het herstelproces van verschillende lezers en hoe zij de boeken van Iris Koops ervaren hebben:

In de bibliotheek vond ik het eerste boek van Iris. Het was voor mij een openbaring. Het was of iemand een boek schreef speciaal voor mij. Ik voelde me bij de hand genomen om een (uit)weg te zoeken. Het werd me zo duidelijk dat ik opgegroeid was bij een verborgen narcistische moeder. En sinds het overlijden van mijn vader, werd het voor me onhoudbaar bij mijn moeder en zussen. Ik besloot de boeken direct aan te kopen.

Ook het tweede boek was voor mij zo waardevol! Het beangstigde me bijvoorbeeld heel erg, dat ik bij mijn autistische echtgenoot veel overeenkomsten ondervond met mijn moeder en zussen. In het tweede boek wordt dit zo mooi uitgelegd. Er viel een grote angst van mijn schouders! Ook wordt in dit boek verder ingegaan op specifieke situaties, in mijn geval het opgroeien met een narcistische ouder. Hoofdstuk 4 bijvoorbeeld waren alweer 20 bladzijden, alsof elk woord voor mij geschreven was. Maar in dit tweede boek wordt ook nog dieper ingegaan op wat narcisme precies is, en er worden zeer praktische handvatten aangereikt, om als slachtoffer verder te kunnen. Tips bijvoorbeeld i.v.m. het verdere contact met de narcist: dat ligt bijvoorbeeld al heel anders als het om je ouder, je partner of je baas gaat.

Ik voelde me vooral in die periode heel onveilig. Voor mij veelzeggend, dat de twee boeken langs mijn hoofdkussen ‘s nachts, voor mij al een veel veiliger gevoel gaven. Vaak ben ik er ook midden in de nacht in beginnen lezen. De beide boeken zijn voor mij een godsgeschenk. Ze waren voor mij zonder overdrijven, dag en nacht een écht houvast. Ik zal ze nooit wegdoen (ze zijn trouwens volledig onderstreept, beschreven …..) maar gelukkig kan ik ze nu veel meer loslaten en hoeven ze niet meer naast mijn bed te liggen.

Christine

Lees verder “Reddingsboot”

De narcist als redenaar

Dit is een gastcolumn van Moniek

Applaus voor de narcist

Narcisten kan je allerlei vervelende eigenschappen toeschrijven in het leven. Toch is er een punt waarin ze vrijwel allemaal enorm uitblinken. Ik heb het over hun spreekvaardigheid. Een narcist is namelijk een kunstenaar wanneer het aankomt op spreken. Of ze nu een klein gezelschap hebben om tegen te praten, tegen jou bijvoorbeeld, of een grote groep; ze zijn groots en meeslepend. Dit is een gave maar tegelijkertijd is het ook hun machtigste wapen. De narcist moet het hebben van zijn woorden. De daden volgen bij lange na niet. Daar waar het aankomt op beloften zijn er gouden bergen. Wanneer het aankomt op het vervullen van die beloften geeft de narcist niet thuis.

Een grote spraakverwarring

Wie goed luistert naar de narcist terwijl hij een toespraak tot je richt komt tot de conclusie dat er doorgaans geen touw aan vast te knopen is. Een rede van de narcist bestaat voor een groot deel uit tegenstrijdigheden. Dit is een wapen wat goed wordt gehanteerd. Er wordt namelijk tijdens de redevoering een spel mindfuck met de toehoorders gespeeld. De narcist weet dat een slachtoffer gemakkelijk te manipuleren is, zeker wanneer het een partner is. De partner is al voor een stuk murw geworden door de constante manipulatie en zal de hele redevoering aanhoren en ernaar handelen. Een nieuwe toehoorder moet meer toelichting krijgen en worden klaargemaakt voor de redevoering. In dat geval komen de tegenstrijdigheden pas op een later moment in het verhaal en in veel gevallen komen deze pas tijdens een tweede ‘toespraak’ aan bod. Wanneer jij dus al wat langer een relatie hebt met een narcist komt het onderstaande scenario jou vast bekend voor. Lees verder “De narcist als redenaar”

Serie over huiselijk geweld

Dit is een gastcolumn van Paulina

Sinds woensdag 4 maart is er wekelijks een programma op Net5 over huiselijk geweld. De serie is terug te zien via voorgaande link. Het persoonlijke verhaal van Olgay Gulsen, een bekende tv persoonlijkheid en zakenvrouw, loopt als een rode draad door de documentaire. Als kind groeide ze op met haar vier zussen en moeder te midden van het geweld van haar vader.

Wat de boventoon voert is de angst en schaamte waarmee slachtoffers, zowel partners als kinderen, te maken hebben. Schaamte voor de omgeving, voor de politie en soms ook schaamte voor het eigen overlevingsgedrag. De slachtoffers in de documentaire benoemen steeds opnieuw dat angst en schaamte meer impact op hen heeft dan het fysieke geweld waarvan sprake was. Herhaald fysiek geweld gaat samen met emotioneel en psychische geweld. Ook slachtoffers die geen fysiek maar emotioneel en psychisch geweld hebben ondervonden, komen aan het woord en hebben het over de diepe impact die dit op hen heeft gehad. Kinderen die getuigen zijn van fysiek geweld tussen hun ouders worden emotioneel en psychisch beschadigd. Met haar persoonlijke verhaal doorbreekt Olgay het zwijgen in haar familie en brengt ze dit taboe op een respectvolle manier de huiskamer in.

Lees verder “Serie over huiselijk geweld”

De zondebok

Dit is een gastcolumn van Jerome Stoel

Als therapeut gespecialiseerd in het werken met de gevolgen van narcistische mishandeling, kom ik regelmatig mensen tegen die in een disfunctioneel familiesysteem de rol van zondebok (scapegoat) hebben gekregen.

Dit zijn uitdagende en altijd zeer pijnlijke trajecten, omdat de lijdensdruk zo ontzettend hoog is. Deze mensen hebben bijna altijd een vechtersmentaliteit, en stoppen niet om de waarheid aan het licht te krijgen. Het pijnlijke is alleen dat dit een noodzakelijke strategie is om te kunnen overleven in het familiesysteem. Zij lijden onder de druk dat wat er ook mis gaat in de familie, vaak veroorzaakt door een of twee narcistische ouders, zij de schuld krijgen toebedeeld.

Lees verder “De zondebok”

Pseudo-experts, goeddoeners en beterweters

Dit is een gastcolumn van Bram

Verwarrend is het de laatste tijd: het podium dat de Corona-crisis mensen biedt om beter te weten, te moraliseren, zelfbevestiging te zoeken of iedereen in de war te brengen. Cindy gaf er een paar dagen geleden al een paar mooie voorbeelden van. Terwijl ik juist behoefte heb aan rust en feiten, minder in plaats van meer prikkels, en aan duidelijkheid en verbinding met mensen, en ergens mijn zorgen kwijt kunnen. Net als iedereen eigenlijk, maar zeker als je toch al het nodige hebt meegemaakt in je leven, zoals ik, is dat echt nodig. De eerste dagen zat ik fanatiek al het nieuws te lezen, op zoek naar houvast, maar ik denk dat ik daar maar mee ga stoppen en ik zal uitleggen waarom.

Lees verder “Pseudo-experts, goeddoeners en beterweters”

De wereld op zijn kop

Dit is een gastcolumn van Cindy

De wereld lijkt in de ban van het corona-virus te zijn. Begrijp me niet verkeerd, het is ook een ernstige situatie. Alleen wel bijzonder hoe sommige narcisten het aangrijpen om toch weer over hen te laten gaan.

Zo hoorde ik via via over mijn moeder (die samen met mijn vader het contact met mij verbroken heeft, zie vorige blog), dat zij al een week in zelfverkozen isolatie zit. Heeft ze dan het virus? Welnee. Woont ze in een gebied waar de virus-dichtheid hoog is? Ook niet. Maar mijn moeder (openlijk narcist), maakt al een week een hoop drama en de mensen die ze er in meekrijgt (via app en social media) zijn inmiddels gaan geloven dat ze ook echt Corona heeft. Ook dan vergaat de wereld misschien niet; de meeste mensen die het krijgen hebben milde klachten. Maar niet in de wereld van mijn moeder: een echte dramaqueen die geen symptomen heeft maar op het juiste moment een zielig kuchje laat horen. Weer gaat het alleen maar over haar. Ze is kerngezond, altijd al geweest, maar draagt nu uit dat ‘haar einde nadert’.

Lees verder “De wereld op zijn kop”