Weblog

Narcisme herkennen en er ver weg van blijven

Dit is een gastcolumn van Pieter

Ik lees hier alle verhalen over ervaringen met narcisten en herken er veel van. Met narcisten is niet samen te leven en toch doen mensen dat en houden het soms ook nog veel te lang vol. Maar als je leest hoeveel schade deze mensen oplopen zou ik wensen dat iedereen op tijd de narcist herkent om die dan te kunnen vermijden.

Eerst mijn verhaal; mijn vader was de baas in huis, dat liet hij regelmatig merken, bijv. als hij op TV naar sport wilde kijken werd de TV op een sportkanaal gezet ook al zaten wij midden in een film. Hij riep dan: ‘Ik breng hier het geld binnen dus ik bepaal waar we naar kijken’. Als we aan tafel zaten en hij morste eten, kreeg altijd één van zijn kinderen de schuld, ook al hadden we er niks mee te maken.

Lees verder “Narcisme herkennen en er ver weg van blijven”

De psychische moord op mijn zus

Dit is een gastcolumn van Kiki

Als oudste kind uit een gezin met drie kinderen werd ik de ultieme prooi voor mijn moeder. Ik, het zwarte schaap, het ‘enfant terrible’, het kind dat nooit geboren had moeten worden, groeide op in een kille, vijandige, onveilige omgeving. Ik leefde niet. Ik overleefde. Mijn moeder slaagde er glansrijk in om mij in mijn jeugd volledig af te breken, af te stoten en op sluwe wijze te voorkomen dat ik een hechte band op kon opbouwen met mijn zussen, mijn vader en mijn sociale omgeving. Met alle ernstige gevolgen voor mijn latere leven. Het contact met mijn familie heeft jarenlang op een laag pitje gestaan.

Lees verder “De psychische moord op mijn zus”

Waarom ben ik zo op mijn hoede?

Dit is een gastcolumn van Yvonne

Ik heb mijn leven en ook de 15 jaar relatie met een narcist, beschreven in mijn eigen boek, welke ik onlangs heb uitgegeven. Ik wil mijn mond niet meer dichthouden, ik ben er klaar mee om bang te zijn voor mijn eigen verhaal. En zoals ik in het boek ook meld, ik wil onderwerpen als huiselijk geweld, narcisme, alcoholisme en PTSS, bespreekbaar maken. Ik hoop dat ik met dit boek* anderen inspireer en help. Onderstaande is een fragment uit mijn boek ‘Daar zie je aan de buitenkant niets van’.
Lees verder “Waarom ben ik zo op mijn hoede?”

Thuiskomen bij mezelf

Dit is een gastcolumn van Sophia

Als je diep in mijn hart kijkt, wil ik het liefste alles negeren. En feitelijk is dat heel makkelijk. Ik voeg me bij mijn moeder en broer en doe net of er niets aan de hand is. We noemen hem “pappa” en heffen het glas om hem te gedenken en te vieren.

Mijn broer, de “boy wonder”, die uitermate goed gelukt is en ik, de excentriekeling van wie het leven niet zo geworden is als we gehoopt hadden. Maar ik ben creatief, intelligent en ik sta er als het nodig is als oudste dochter.

Lees verder “Thuiskomen bij mezelf”

Ziek door jeugdtrauma

Dit is een gastcolumn van Eline

Graag wil ik mijn verhaal vertellen. Het gaat over een onderwerp dat ik nog weinig teruglees in vlogs en blogs van/over slachtoffers van narcisme.

Ik ben opgegroeid in een gemiddelde woonwijk in de jaren ’70. Moeder thuis met een kopje thee, vader fulltime aan het werk. Geen geldzorgen, geen verslavingen. Ik werd goed verzorgd en had een heel gewone gemiddelde jeugd. Althans dat dacht de buitenwereld en ikzelf min of meer ook. Ik had vanaf mijn 13e veel ruzies met mijn vader, maar wist ik veel. Je weet niet beter, hebt geen ander referentiekader dan het gezin van oorsprong. Ik was de vechter, het zwarte schaap.

Lees verder “Ziek door jeugdtrauma”

Vrolijk Pasen?

Dit is een gastcolumn van Fleur.

Ik zit in de tuin, het is mooi weer natuurlijk, na te denken over al die ‘Vrolijke Paasdagen’ die ik in mijn leven heb meegemaakt. Als kind van een narcistische moeder (en een vrij normale vader die er niets tegenin te brengen had), moest er elk jaar een prachtige Paasbrunch gevierd worden. De tafel rijkelijk gedekt, wij kinderen braaf aan het eitjes zoeken. Het decor zag er mooi uit, het enige probleem was dat we ons doodongelukkig voelden. Omdat alles op foto vastgelegd moest worden was dit een regelrechte belediging voor mijn moeder. Terwijl ik het opschrijf denk ik: hoe pijnlijk. Het was totaal oninteressant dat wij ongelukkig waren, het was enkel storend volgens mijn moeder omdat het geen ‘onbevangen en vrolijke’ lach opleverde.

Lees verder “Vrolijk Pasen?”

Het is voorbij, ik ben weg bij mijn narcistische man

Dit is een gastcolumn van Marleen

De situatie zoals ze was is opgehouden te bestaan. Ik wil verder. Ik wil gelukkig zijn. Ik wil weer vrienden maken, uitgaan, me amuseren. Maar zo vanzelf gaat het allemaal niet.

Het frustreert me dat wat er gebeurd is me nog steeds in zijn greep houdt. Dat hij me nog steeds in een greep houdt. Dat ik mijn jaren met hem blijf overlopen. Ze blijf herbeleven en visualiseren. Dat ik me blijf afvragen, was dit nu werkelijk huiselijk geweld of ben ik diegene die de gebeurtenissen dramatiseer. Steeds weer moet ik me ervan overtuigen dat wat me overkomen is gewoonweg niet kan. Steeds weer moet ik me de ernst ervan realiseren en mezelf als oorzaak ervan distantiëren.

Lees verder “Het is voorbij, ik ben weg bij mijn narcistische man”

Wat zit er achter het masker van een narcist?

Door Tako Engelfriet

Vaak vraag ik me af hoe vaak narcistische mishandeling voorkomt. Als we dat weten, kunnen we misschien een grotere vuist maken richting beslissers en professionals. Het is echter nog nauwelijks bekend hoe vaak huiselijk geweld überhaupt voorkomt. En al helemaal niet hoe vaak emotioneel of psychisch geweld voorkomt. Laat staan narcistische mishandeling. Uit een recente wetenschappelijke studie blijkt dat fysiek en seksueel geweld nog wel enigszins in kaart te brengen is, maar emotionele mishandeling nauwelijks. Gelukkig geven de onderzoekers dit ruiterlijk toe. En doen ze aanbevelingen om dit beter te onderzoeken.

Lees verder “Wat zit er achter het masker van een narcist?”