Dit is een gastcolumn van Diane.
Na de breuk met een narcist, is jezelf vergeven moeilijk. Omdat je het eigenlijk al die tijd al wist, want je intuïtie liet het je eerder al weten maar dat negeerde je. Ook in alles om je heen was het al meerdere keren duidelijk geweest. Je verloor steeds meer energie, liefde, gezondheid en waardevolle tijd. Ook je ervaringen lieten je zien dat wat je ook deed, je steeds weer in alles ondermijnd werd en alles je werd afgenomen. Al die tijd voelde je het al knagen, dit is niet pluis, dit schip is zinkende maar je luisterde niet naar je gevoel.
Na de schipbreuk bleef je geruïneerd achter, ontdaan van je bezittingen, vrienden, familie en je (zaken-) relaties. Je was nog jaren in een strijd verwikkeld en/of was je leven niet zeker omdat de narcist zijn macht koste wat kost niet op wilde geven of nog erger, je letterlijk wilde vernietigen. Met een soms verbrijzelde emotionele en lichamelijke staat van gezondheid probeerde je jezelf aan wal te hijsen en voorzichtig enkele stappen voorwaarts te maken. Maar voortdurend achteromkijkend blijf je jezelf voor je hoofd slaan en jezelf afvragen hoe het zo ver heeft kunnen komen. Nooit had je kunnen bedenken dat dit je levensloop zou worden met medewerking van ondergetekende. De persoon waarin je het meest teleurgesteld bent, ben je zelf. Je schaamt je, en voelt teleurstelling in je handelen, je passiviteit, je naïviteit, je eeuwige goedwillendheid en je oneindige relativeringsvermogen.
Je probeert je leven weer op te bouwen maar toch blijf je het je jezelf kwalijk nemen. Je voelt je schuldig ten opzichte van alles en iedereen die je hierin betrok. Naar je kinderen waarschijnlijk nog het meest. Je blijft onzeker over de toekomst, in het aangaan van nieuwe dingen en het maken van keuzes. Zo gaat het leven voort en kun je het verleden en de teleurstelling in jezelf maar niet achter je laten.
Je zult jezelf moeten vergeven en zien en accepteren dat wat er plaats vond in je leven tot dusver, je bracht op dit punt van helderheid en groei. Jezelf vergeven is misschien een lange weg, maar die moet je gaan om weer te kunnen groeien en daarna te bloeien. Het kost tijd om te reflecteren, wat, wanneer en waarom gebeurde er(?), om te helen, het helen van open wonden in jezelf, en daarna het (terug) vinden van het geloof in de waarde van jezelf.
Je eigenwaarde zoek je straks niet meer buiten jezelf maar draag je bij je en de oude patronen van jezelf niet waardig voelen herken je en buig je om. Je verleden is nu je kracht en je kennis is nu je macht. Die geef je nu en nooit niet meer uit handen, want die zit van binnen in je, en draagbaar bij je.
46 reacties op “Jezelf vergeven na een relatie met een narcist”
3 jaar geleden verbrook ik een relatie met een narcist. Tot op de dag vandaag voel ik mij soms nog steeds slecht en dom. En vooral niet goed genoeg. Steeds ben ik bang dat ik niet goed genoeg ben, dat ik saai ben, dat ik niet mooi ben….
Lijkt wel een staat van ontoerekeningsvatbaarheid waar ik in verkeer. Ben inmiddels zover dat ik vast zit, kan geen kant op. Terwijl ik het altijd heb geweten, iets klopt er niet. Maar er klopt ook echt iets niet ben ik achter. Veel lieve mensen om me heen verloren, door de narcist. Ben depressief, boos verdrietig, levenslust verloren. Tegen mijn vriendinnen die ik over heb lieg ik, omdat het de zoveelste keer is… vermijd alle contacten. Omdat ik moet liegen, en dat lukt mij niet meer, voel mezelf zwak, onbegrepen, laf. Ik zit vast in een situatie met de narcist en de keuze om weg te gaan verlies ik ook echt alles door. Ook mijn baan, huis voor de kinderen. Mezelf ben ik al lang kwijt, lig nu met een hersenschudding op bed omdat ik het toesta dat hij mij zelfs fysiek mishandeld. Dus vergeven voor wat… ik heb geen zelf meer.
Beste Jennifer,
Wat ernstig, en vooral wat heftig en wat naar voor jou dat je in deze situatie terecht bent gekomen. Iets waar je nooit om gevraagd hebt. Er is echt hulp voor je mocht je dat willen, we hebben coaches en therapeuten die je kunnen ondersteunen. Je kan op onze site kijken bij ‘Vind een coach of therapeut’. Het is belangrijk om deze of een andere vorm van (professionele) hulp in te schakelen zodat je dit niet in je eentje hoeft te dragen. Je bent zeker niet de enige, we horen getuigenissen zoals de jouwe helaas nog veel te vaak. En bedenk dat het niet jouw verantwoordelijkheid is dat je mishandeld wordt, maar die van je partner. Nadenken over vergeven is niet van belang, je eigen veiligheid is veel belangrijker.
Hartelijke groet,
Tako
Lieve Jennifer,
Wat erg dit alles. Jij bent jezelf kwijtgeraakt, ik herken dit. Jij hebt kinderen dus hélemaal moeilijk. Het ligt niet aan jou, de narcist heeft je gegaslight, gaslighting, hersenspoeling, is bij mij ook gebeurd, ik herken mezelf niet meer, de vrouw die ik was, voordat ik hem kende. Vijf jaar met hem omgegaan. Jij waarschijnlijk nog langer. En bijna niemand begrijpt je hè? Zij weten niet wat narcisme is. Ik kon er een punt achter zetten omdat ik nog mijn eigen woning heb. Nou… in het bekende diepe zwarte gat gevallen. Nu aan de antidepressiva.
Oké, van de narcist ben ik afgekomen maar kinderen zijn het huis uit, ben reeds 65 nu, zie géén toekomst meer. N. was mijn toekomst, maar dat bleek een sprookje. Ik kan jou geen raad geven helaas, weet niet hoelang je bij hem bent en hoe oud jouw kinderen zijn. Weet alleen dat ik nu voor mezelf heb gekozen ook NIET alles is. Ik heb verlatingsangst en dit wist N. Hij heeft ernaartoe gewerkt dat ik knoop doorhakte. Zelf was hij daar te laf voor.