In april (2021) publiceerden wij een blog over de kinderen van Ruinerwold en over de zorgen die wij hadden over de sensatiezucht vanuit sommige media. Israël deelde onze blog op Facebook en gaf daarbij aan dat hij hoopt dat onze boodschap “bij alle journalisten rondom deze zaak op hun bureau komt te liggen…”
Wij waren hierdoor geraakt en besloten een uitgebreider artikel te schrijven gericht op het grote publiek. We geven hierin meer informatie over de kwalijke rol van enkele media, maar trekken ook psychisch geweld in een breder perspectief. Psychisch geweld komt immers veel voor in Nederland. “Door enkel oog te hebben voor de extremiteiten, zonder deze in een context te zetten, is er een belangrijke kans misgelopen om het fenomeen dwingende controle bekender te krijgen in Nederland,” zo stellen wij in ons artikel.
We hopen er zoveel mogelijk mensen mee te bereiken. Zowel Israel als Jessica Villerius (de documentairemaakster) staan achter de boodschap van ons stuk en delen ons artikel op social media. In het artikel vind je bijdrages van de hoofdbegeleider van één van de kinderen, van Jessica Villerius en van Gebi Rodenburg, psycholoog uit ons netwerk.
Gaat de kwestie je ook aan het hart? Deel dan dit artikel in je netwerk! Zodat er meer oprechte aandacht komt voor kindermishandeling, trauma en psychisch geweld. Laten we ons er samen voor inzetten dat slachtoffers beter begrepen worden in onze samenleving.
6 reacties op “De zaak Ruinerwold: opdat slachtoffers beter begrepen worden”
Hallo, ik wil dit artikel graag delen op mijn profiel op facebook en in 2 groepen die over herstel van narcistisch misbruik gaan. Hoe kan ik dit doen? Er is jammer genoeg geen facebook deel appje hieronder.
https://www.facebook.com/het.verdwenen.zelf/posts/3799545630173092?notif_id=1623044518305700¬if_t=page_post_reaction&ref=notif
Ja precies, laten we ons er samen voor inzetten. Het is een ontzettend goed artikel en dit is een extreem voorbeeld van hoe slachtoffers altijd beschuldigd worden. Dat beschadigt.
Het stuk over wat er gebeurt met de kinderen en dat stoeltje geeft goed weer hoe psychische mishandeling in zijn werk gaat en hoe moeilijk het te herkennen is. Vaak wordt alleen de fysieke mishandeling herkend, terwijl slachtoffers toch vaak zeggen dat juist de psychische mishandeling de meeste sporen na laat.
Dank Em. Die scene laat zo goed zien dat het psychische en emotionele geweld in de vezels van die kinderen zit. De bange blikken, de gaslighting door de vader, het is echt pijnlijk en herkenbaar om naar te kijken ook al is hun situatie weer anders dan die van anderen geweest.
De hele docu van mw. Villerius laat duidelijk zien wat “psychische onderdrukking” tot gevolg heeft. Veel hulpverleners zijn tot op heden niet op de hoogte van de werkelijke impact bij de slachtoffers. Naast de documentaire over dit gezin heb ik ontdekt dat jullie er óók zijn. Jullie werk is grotendeels onbekend en daar moet wat mij betreft verandering in komen. Het Verdwenen Zelf is een organisatie die veel kan betekenen voor de slachtoffers maar minstens zoveel kan betekenen voor de hulpverleners!
Goed dat je ons ontdekt hebt en steunt R., zeker als hulpverlener kan je daarmee echt een verschil maken in het leven van clienten.