Weblog

Terugblik 2015 en nieuwjaarswens


Lieve mensen,
Er is veel positiefs gebeurd in 2015. De website leeft enorm. Op iedere blog komen vele reacties. De website, blogs en reacties vormen een steun en bieden herkenning aan vele lezers.

Het werkboek van Iris vindt veel weerklank onder slachtoffers. Daarnaast merken steeds meer professionals het boek op en ook hun reacties zijn positief. Afgelopen jaar zijn er dertien basisworkshops gegeven en deze waren zonder uitzondering volgeboekt. Daarnaast zijn er vijf verdiepingsdagen geweest, met verschillende thema’s. De workshops worden door therapeuten en coaches uit ons netwerk gegeven. Lees verder “Terugblik 2015 en nieuwjaarswens”

Het beste komt nog

Dit is een gastcolumn van Pien

Ik kom als oudste uit een gezin van zes meisjes en twee jongens. Mijn ouders ‘moesten’ trouwen en waren ‘tot elkaar veroordeeld.’ Geen liefde, geen respect en veel wantrouwen en onbegrip. Vader een stinkend verwende zoon, onaangepast, oversekst. Antisociaal zou ik nu zeggen. Hij begon zijn seksuele behoeftes ook met zijn kinderen te delen toen ik zo een jaar of vijf (?) was.

Moeder was een zeer onvoorspelbare vrouw, die mij al jong de schuld van haar ellende noemde. Als kind heb je geen idee wat ze bedoelt en ik deed mijn uiterste best om het leven voor haar aangenaam te maken. Lees verder “Het beste komt nog”

Emotioneel geweld in huis is ook huiselijk geweld

Dit is een gastcolumn van Reigerschap

Toen ik Hyper (van Super en Hyper, die uit de verhalen van Tom Poes) ontmoette, leek het me een fantastische vent: enthousiast, gevoelig, ondernemend, energiek. Werkzaam in een sector die raakte aan de mijne en met een jong bedrijf dat het binnenkort helemaal ging maken. Binnenkort, hij had nu nog geen inkomen.

Tsja, iedereen voelt hem nu aankomen, maar ik niet, althans, toen niet. Lees verder “Emotioneel geweld in huis is ook huiselijk geweld”

Hoezeer narcistische mishandeling doorwerkt

Dit is een gastcolumn van Wim

Ik ben het tweede kind uit een gezin met 7 kinderen. Mijn ouders moesten trouwen zoals dat vroeger heette (in de jaren dertig), maar het ongeluk wilde dat er totaal geen genegenheid bestond tussen hen beiden. Het resultaat was; het vaak in de steek laten van het gezin door mijn moeder, dagelijkse ruzies en uren durende scheldpartijen tot soms diep in de nacht. Mijn moeder was een zeer intelligente vrouw met een ondoorgrondelijk onberekenbaar karakter, rancuneus, sadistisch, gevoelloos en volkomen liefdeloos naar haar gezin, Lees verder “Hoezeer narcistische mishandeling doorwerkt”

Projectie door een narcist

Dit is een gastcolumn van Meta

Dagelijks hoor ik de echo van de dingen die je steeds tegen mij zei. Een echo die keer op keer zeer doet in mijn oren, mijn lijf, mijn hart, mijn ziel.

Nadat het mij helder is geworden dat ik bijna vier jaar een relatie gehad heb met jou, een man met een Narcistische Persoonlijkheids Stoornis, ben ik beter in staat om de echo stil te krijgen. Dit kost me moeite en het maakt me steeds verdrietig. Lees verder “Projectie door een narcist”

Weten wanneer de grens bereikt is

Dit is een gastcolumn van Johanna

Of iemand ‘moet’ stoppen met het hebben van contact met een narcistische partner/ouder of ouders is zeer persoonlijk. Ik kan en mag hierbij niet denken voor een ander. Bij mij was er een moment dat er iets ‘kantelde’ en voelde dat ik er onderdoor zou gaan als ik zou blijven hopen op normale aandacht van mijn narcistische moeder.

Toen zij in april 2014 fijntjes zei dat ik eruit zag alsof ik snel zou sterven en er bij zat alsof ik door een truck was overreden, knapte er iets in mij. Lees verder “Weten wanneer de grens bereikt is”

Schade in de hulpverleningsindustrie

Dit is een gastcolumn van Tyche.

Door veel hulpverleners wordt juist schade aangericht bij slachtoffers van narcistische mishandeling die ergens aankloppen. Hoe komt dit?

Veel hulpverleners zijn er in het algemeen op gericht – en daarvoor opgeleid – hulpvragers zo snel mogelijk weer op de rit of in het “productieproces” te krijgen. Ze hebben geleerd traumagerelateerde problematiek zo veel mogelijk te vermijden en zich te richten op symptoomreductie. Lees verder “Schade in de hulpverleningsindustrie”

Zwarte tranen

Dit is een gastcolumn van Agnes.

Ik ben inmiddels 45 jaar en nu kan ik eindelijk zeggen dat alle puzzelstukjes op zijn plaats gevallen zijn. Met nu bedoel ik na het lezen van het werkboek “herstellen van Narcistische mishandeling”. Zelf heb ik een opleiding gevolgd tot psychosociaal therapeut, daar werd een begin gemaakt met het ontrafelen wat ik in mijn leven had meegemaakt en de uitwerking daarvan. Door goede therapie ben ik een heel eind gekomen, Lees verder “Zwarte tranen”

Niemand kan zien hoe diep de wond is in mij

Dit is een gastcolumn van Meta. Zij plaatste deze tekst op onze facebookpagina. Hier herplaatst met permissie.

Ik ben bijna vier jaar met een narcist geweest. Ik schaam me daarvoor. Heel erg. Ik trek het me aan, geef mezelf de schuld voor alles. Precies zoals dat gaat bij mensen die met een narcist leven of hebben geleefd. Ik wil me niet schamen voor mij. Lees verder “Niemand kan zien hoe diep de wond is in mij”

In de realiteit

Dit is een gastcolumn van Laura.

Vroeger had ik altijd hoop,
hoop dat alles altijd wel weer goed kwam.

Maar ik heb geleerd, dat Hoop vals is.
Hoop houd je weg van de pijn te doorvoelen waarom je niet in de realiteit wilt zijn.
Hoop houd je weg van de realiteit, waardoor je de werkelijkheid niet meer ziet.

Het is een soort van dissociëren. Lees verder “In de realiteit”