Herstellen van emotionele en psychische mishandeling
Dit is een gastcolumn van Brecht
Loskomend van mijn psychopate ex ging mijn hele wereld schuiven. Hij had me toch wel zo hard meegesleurd in zijn werkelijkheid, dat ik de mijne behoorlijk kwijt was. Als iemand me had gevraagd wie ik was, had ik waarschijnlijk alleen mijn naam, mijn leeftijd en mijn moederschap kunnen noemen. Van mijn geestelijke gezondheid was ik allang niet meer overtuigd, sterker nog: ik vroeg me met regelmaat oprecht af of niet ík knetterpsychotisch was.
Dit is een gastcolumn van Lara
Deed een narcistisch persoon maar altijd hetzelfde, dan was het voor iedereen duidelijk en ook voor jezelf. Of klopten de woorden bij de daden. Narcistische mensen spiegelen zich continu aan degene die tegenover hun staat. Daarom kloppen de verhalen nooit.
Mijn ex had continu andere standpunten in een gegeven anekdote. Zelfs een wisselende rol. Dan was hij ergens voor, dan weer tegen. En mij zette hij altijd in een negatief licht. Als ik hem vroeg: “wat is het nou?” werd hij direct boos en niet een klein beetje ook. Als een blaffende hond, dat schrikt af. Wat er vervolgens gebeurde is dat ik vooral die reacties ging vermijden, in plaats van bedacht dat zijn reactie niet klopte en ik hem zou moeten vermijden (lees: wegwezen en hem uit mijn leven bannen). Ik ging het, zonder dat ik het bewust deed, allemaal op mezelf betrekken. Als ik zo doe, dan zal hij wel… Ik deed het voor hem dus precies goed… Ergens heel knap, maar verdomd manipulatief. Op het moment dat je het doorkrijgt zo verwarrend.
Lees verder “Hoe narcistische mensen zich spiegelen aan de ander”
Dit is een gastcolumn van Reigerschap
Ik ben ruim een jaar geleden weggegaan. Heb een paar maanden getwijfeld of ik het wel bij het juiste eind had. De term narcist/psychopaat leek me zo zwaar, zo veroordelend. En het viel toch allemaal best mee…?
Ik heb lang bij mijn ouders gewoond. De eerste tijd ging op aan de noodzakelijkste randvoorwaarden: een nieuwe baan, want financiële stabiliteit, en een woning. Want ik heb een kind van mijn ex, een kind dat onschuldig is, dat stabiliteit verdient.
Dit is een gedicht van Romilda, het vervolg op Eenzaam samen
Vandaag staat de vrouw voor de spiegel.
Ze ziet kracht, een glimlach en voelt zich sensibel.
Trots op zichzelf en waar ze nu staat.
Een ware transformatie zonder enig kwaad.
De weg die ze zich terug vocht was lang.
Vol terugvallen, onzekerheden en soms heel bang. Lees verder “Sterk alleen”
Dit is een gastcolumn van Johan
Door een kennis gewezen op deze site en oei wat een shock (of moet ik zeggen Halloween-feest der herkenning?)! Ik ben aan het scheiden en dat is maar goed ook. Alles duidt er op dat ik getrouwd ben geweest met een hard-core narciste. Manipulatie, gaslighting, mezelf ten diepste kwijt, onzeker, de vreselijkste dingen naar mijn hoofd gekregen op een heel lief toontje (en dan never nooit begrijpen waarom ik daartegen protesteerde), glad als een aal, en alles werd altijd omgedraaid (ik was overgevoelig), alles klopt 100% met wat ik hier lees. Tot mijn diepe pijn jarenlang permanent op mijn quivive geleefd (want what’s next?) en de diepe stress-sporen daarvan ondervind ik nog. Lees verder “Zoveel aanwijzingen dat het was zoals het is”
Dit is een gastcolumn van Annemieke
Afgelopen weken zijn Iris en ik met enkele coaches en therapeuten uit het netwerk druk bezig geweest om een stuk te schrijven voor de ´Divorce Challenge´. Dat is een soort wedstrijd, uitgeschreven door het Ministerie van Veiligheid en Justitie, waarin een nieuw plan wordt gevraagd om vechtscheidingen te helpen voorkomen. Iedereen met inspiratie mag meedoen. Het beste idee krijgt een podium en hulp van het ministerie van Veiligheid en Justitie om het initiatief uit te voeren. Lees verder “Aandacht voor 'vechtscheidingen' bij het Ministerie”
Dit is een gastcolumn van Gijs
Graag wil ik in vervolg op mijn eerdere gastblog in april dit jaar, met jullie delen hoe het nu, ongeveer 3 maanden later, met mij gaat en wat er in de tussentijd is gebeurd. Hiermee hoop ik jullie een hart onder de riem te kunnen steken.
Overigens wil ik graag diegenen die op mijn eerdere blog hebben gereageerd bedanken voor hun reacties hierop. Dit was voor mij hartverwarmend. Daarbij moet ik eerlijk bekennen dat de reacties bij mij wel wat tranen teweeg gebracht hebben en dat dit meer met mij deed dan ik had verwacht. Lees verder “Nadat het tij gekeerd was…”
Dit is een gastcolumn van Myanou
Kracht, heel veel kracht en vooral liefde voor jezelf dat heb je nodig om ze te doorzien en te weerstaan, de narcisten in je leven. Heel veel herkenbare verhalen op deze site, van mensen die de moed en de kracht vonden om er van los te komen. Zelf ben ik een gepassioneerde, empathische vrouw die het leven altijd al mooi heeft gevonden. Een globetrotter ook, de hele wereld meer dan één keer gezien, en bij thuiskomst werd er met geen woord over gesproken. Ik weet alles van loyaliteit, je hoofd buigen, nog meer je best doen. Lees verder “Liefde voor jezelf”
Dit is een gastcolumn van Mies
Daar stond je dan, twee jaar geleden… Lange man, goed lijf, een mooie bos donkere golvende haren, guitige oogjes en de mooiste lach van de hele wereld. Maar je was bezet…
Tot je na een aantal weken berichtte, het was over tussen jou en je vriendin, uit elkaar. “Dat biedt perspectief”, dacht ik. We appten en daten wat af en wat waren we bestemd voor elkaar! Wat gingen we in elkaar op! Lees verder “Brief aan mijn ex”
Dit is een gastcolumn van Gijs
Ongeveer een half jaar geleden heb ik Iris haar boek besteld op advies van mijn psycholoog, nadat ik had aangegeven dat ik sterk het vermoeden kreeg dat ik ruim 20 jaar lang met een narciste samen heb geleefd (waar ik op dat moment ook nog mee in één huis woonde). Voor dit advies zal ik mijn psycholoog eeuwig dankbaar zijn. Alle kwartjes vielen eindelijk op hun plek. Nu begreep ik ineens alles, waar ik daarvoor helemaal niets van begreep! Inmiddels zijn we in een vechtscheidingsprocedure verwikkeld waar ze doelbewust naar toe lijkt te hebben gewerkt en waarbij ze de kinderen op alle fronten inzet voor haar eigen financiële gewin en ze ook bij mij vandaan weet te trekken, wat mij veel verdriet doet. Lees verder “Net voor de grens is het tij gekeerd”