Om te beginnen willen we jullie fijne feestdagen wensen en een gelukkig nieuwjaar! Dat 2021 een rustiger en stabieler jaar mag worden. Want de Coronacrisis kwam er dit jaar nog eens bij voor veel mensen die al ‘hun handen vol hebben’ aan het dagelijks leven. Zeker als er sprake is (geweest) van narcistische mishandeling dan is het leven op zich al ingewikkeld genoeg. Maar we hebben het in het leven soms niet voor het kiezen en bij een situatie als deze, die de hele wereld treft, is het een uitdaging om er het beste van te maken. En soms is het gewoon moeilijk.
Dan de terugblik op 2020 van het Verdwenen Zelf. Er waren hoogte- en dieptepunten. Vooral onze workshops stonden onder druk door de (noodzakelijke) maatregelen van de overheid. Door de lockdown begin maart moesten we helaas de workshops en trainingen tot juni annuleren. Na deze periode konden ze in aangepaste vorm hervat worden, maar bij elke wijziging in de regels dit jaar, en dat gebeurde best vaak, was het weer even spannend. Kan het doorgaan? Met hoeveel deelnemers? Is de ruimte wel Corona-proof? Zijn alle deelnemers in staat om te komen? Het heeft ons handen vol werk en de nodige hoofdbrekens gekost. Gelukkig bleven we zelf gezond, maar het was een behoorlijke puzzel.
We vonden het essentieel dat de workshops zo mogelijk door konden gaan. Voor slachtoffers betekenen de workshops veel: de herkenning en erkenning, het warme gevoel van lotgenotencontact en er niet alleen voor staan. Het gevoel hebben dat je niet gek bent en dat het niet aan jou ligt. Belangrijk om te noemen, want het was een jaar van geïsoleerd zijn en dat gevoel is niet prettig als je narcistische mishandeling hebt meegemaakt. Slachtoffers weten maar al te goed waar dat gevoel van isolatie toe kan leiden.
Ook dit jaar schreven verschillende ervaringsdeskundigen een blog en er staan er al een aantal ‘in de wacht’ voor het nieuwe jaar. Deze blogs zijn belangrijk. Het zijn getuigenissen die soms door merg en been gaan. Als zijn ze soms confronterend, ze bieden ook opluchting, herkenning en de hoop dat herstel mogelijk is.
Wij schrijven zelf ook met regelmaat blogs om jullie op de hoogte te houden over belangrijke ontwikkelingen rond emotionele en psychische mishandeling. Ook dit jaar kregen we weer veel reacties op alle blogs en pagina’s van onze websites en op Facebook en LinkedIn. Velen bestelden ook de boeken van Iris en gaven ons terug hoeveel ze hieraan hebben, omdat de boeken echt verdieping bieden op de vele onderwerpen die ervaringsdeskundigen bezig houden.
Het secretariaat had het druk; we hebben de vele vragen, reacties en verzoeken beantwoord die dagelijks bij ons binnenkomen. Veel bezoekers van onze site vroegen om een advocaat of mediator in hun regio waar andere slachtoffers goede ervaringen mee hadden.
Steeds meer slachtoffers vroegen dit jaar bij ons informatie op over ons netwerk van coaches, therapeuten en psychologen. Een aantal netwerkleden moest helaas zelfs een cliëntenstop hanteren omdat de vraag zo groot is naar behandelaren met verstand van zaken. Van de slachtoffers die we doorverwezen kregen we vaak terug hoe helend het kan zijn om een behandelaar te hebben die je serieus neemt en weet wat narcistische mishandeling is. Met onze netwerkleden hebben we veel contact gehad: via onze netwerkdagen, met de trainingen, voor intervisie, in werkgroepen of voor het delen van kennis.
Dit jaar stond ook in het teken van het bereiken van professionals. Een speciale website en LinkedIn pagina voor professionals gingen begin dit jaar de lucht in. Vooral sinds de zomer trekken die veel aandacht en weten we professionals hiermee goed te bereiken. Dit is heel belangrijk, omdat de impact van emotionele en psychische mishandeling nog onvoldoende herkend wordt en professionals hun kennis hierover kunnen vergroten. Hier is veel behoefte aan.
Dit jaar hebben we een stichting opgericht, zodat we ook donaties en subsidies kunnen ontvangen, een geheel nieuwe wending voor ons als organisatie. Iris en Tako hebben met Tweede Kamerleden gesproken, die onze bevindingen hebben meegenomen in een nota die in de Tweede Kamer besproken zal worden. We spraken sowieso veel nieuwe organisaties en professionals (teveel om hier op een rijtje te zetten) over de noodzaak van het (h)erkennen van emotionele en psychische mishandeling. Nuttige contacten waar we nog veel aan hopen te hebben.
We organiseerden trainingen aan individuele professionals en teams van professionals. We hebben (online) lezingen gegeven bij verschillende organisaties. We schreven artikelen die we gepubliceerd kregen in vakbladen, zelfs eentje in de Trouw. Iris heeft het script geschreven voor en keihard meegewerkt aan de film “Zij lijkt het probleem te zijn”, waar inmiddels veel ervaringsdeskundigen en professionals naar gekeken hebben. Tako verzorgde de promotie en zat het première-programma voor. Onze inbox stroomde vol met positieve reacties van ervaringsdeskundigen en professionals. Hartverwarmend.
Achter de schermen gebeurde ook nog van alles. Bijvoorbeeld: een nieuwe server installeren voor de websites, een nieuw betaalsysteem voor de workshops en een doneerknop installeren. Vrijwilligers en betrokken professionals dienden zich aan en deden projecten voor ons, zeer waardevol. We zijn lopende dit jaar ook bezig geweest met projecten en artikelen die in 2021 hopelijk mooie resultaten gaan opleveren.
Kortom: we hebben hobbels genomen en nieuwe paden bewandeld. Als kleine organisatie is het vaak hard werken. Tijd voor wat welverdiende rust in deze Kerstvakantie! Het nieuwe jaar? Plannen genoeg. Maar we hopen vooral dat we weer veel slachtoffers concreet kunnen ondersteunen in hun herstel. Dat is en blijft het belangrijkste wat we doen. Ook als we het druk hebben met andere zaken, zal dat altijd voorgaan. We hopen daarnaast dat emotionele en psychische mishandeling nog meer op de kaart komt in Nederland. Want dat is nog steeds hard nodig. Wij dragen daar graag ons steentje aan bij.
Ten slotte geven we hier de top vijf van de best gelezen blogs van dit jaar. Heb jij ze nog niet gelezen? Misschien leuk om dit alsnog te doen:
- Emotionele en psychische mishandeling: ongekend, onbekend en onbegrepen
/2020/05/11/emotionele-en-psychische-mishandeling-ongekend-onbekend-en-onbegrepen/ - Het verdwenen zelf presenteert: Een film over intieme terreur
/2020/11/13/film-intieme-terreur/ - Narcistische moeder ontmaskerd
/2020/09/30/narcistische-moeder-ontmaskerd/ - Coercive control: emotioneel en psychisch misbruik strafbaar stellen
/2020/01/02/coercive-control-emotioneel-en-psychisch-misbruik-strafbaar-stellen/ - De narcist als redenaar
/2020/04/08/de-narcist-als-redenaar/
Iedereen goeie weken gewenst en tot in het nieuwe jaar!
Tako, Mark en Iris
12 reacties op “Terugblik 2020 en nieuwjaarswens”
Hulde lieve mensen, voor wat jullie met zo’n kleine organisatie bereiken. En nu genieten van een welverdiende vakantie.
Ik denk dat ik namens meerdere ervaringsdeskundigen kan spreken: we waarderen het enorm hoeveel moeite jullie doen om het onderwerp narcistische mishandeling bespreekbaar te krijgen, bekender te maken, ons een stem te geven. Dit kan niet vaak genoeg gezegd worden (en mag niet onopgemerkt blijven).
Jullie maken echt een verschil in een soms erg donkere wereld.
Dank Pieter, we hopen naast onze diensten ook jullie als ervaringsdeskundigen een stem te geven, goed om te horen dat je dat ook zo ervaart.
Jullie ook goede feestdagen gewenst en een mooi nieuw jaar!
Heel veel dank voor jullie enorme inzet!
Wees super trots op wat jullie al bereikt hebben.
En nog gaan bereiken! Alvast bedankt voor wat er nog komen gaat!
Liefs van Coby
Fijn Coby, om te horen, jij ook fijne dagen!
Voor mij is de documentaire Zij lijkt het probleem te zijn wel de uitschieter van dit jaar voor mij. Ik lees niet zo vaak meer op deze site, maar na het zien van de documentaire dacht ik wel weer, kijk wat geweldig dat dit bestaat. Want nadat ex bedacht, dat onze problemen aan mijn vermeende autisme zou liggen, kregen we van de huisarts meteen een verwijzing naar de psycholoog om dit uit te zoeken. Enige tijd later sprak ik de huisarts nog eens en zij zei, ja de ene vrouw kan wel met je ex overweg, maar jij kennelijk niet. Tja, zo gaat dat. De ene patiënt kan beter met mij opschieten en de andere meer met mijn man. Ik zat daar met klapperende oren. En ik heb een andere huisarts gezocht. Dus zeker is de documentaire voor mij van betekenis en hopelijk voor alle hulpverlening. Overigens heb ik de link naar mijn laatste psycholoog gestuurd, maar enige reatie bleef achterwege.
Fijn dat je de film zo waardeert Ellebelle. En niet elke professional zal de film of onze site voor professionals waarderen. We krijgen er gelukkig wel veel reacties op, ook van professionals die de film hebben gekeken op aanraden van hun (oud-) cliënten.
Voor mij was de film ook heel bijzonder, omdat ik mijn eigen verhaal voor me uitgespeeld zag worden. Ook ik had iemand in mijn omgeving die het gelukkig zag en me de uitgang uit dit labyrint toonde. Zonder hem was ik nooit losgekomen denk ik, dan had ik eeuwig nagedacht over wat ik nu weer verkeerd gezegd/gedacht/gevoeld had, waarmee ik mijn partner ‘van streek had gemaakt’. Zinnetjes in de film, talloze, die letterlijk zo tegen mij gezegd waren. Toen ik las dat Iris Koops het script had geschreven begreep ik waarom de film zo ‘raak’ is.
Ook ik ben jullie zeer dankbaar, toen dit voorjaar de website voor professionals er was heb ik de link direct naar een paar professionals gemaild. Sindsdien publiceerden jullie ook een paar ijzersterke artikelen waarvan ik ook enkele heb rond gemaild. En die zetten mensen tot denken, op een goede manier. Veel dank voor jullie werk. Het is hard nodig.
Dank Katinka! Het is inderdaad soms bijna eng om die stemmen en zinnen in de film te horen, omdat het zo letterlijk is wat je hoort van de pleger. Een schok van herkenning…
Ja… die schok van herkenning! Zo blij mee. Elke keer als ik weer twijfel aan mezelf, pak ik de boeken van Iris erbij en kijk ik de documentaire terug. Ik bladerde gisteren in oude fotoboeken, die mijn ex heeft gemaakt. In bijna elk fotoboek zitten kaartjes en briefjes van mij, met telkens: ‘Sorry’ of ‘Het spijt me’ erop. Door jullie herken ik wat ik deed. Me steeds maar weer verontschuldigen… vreselijk… Ik ben jullie enorm dankbaar. Voor de boeken, de workshops, de blogs, de documentaire… Ik ben niet gek! Hele fijne feestdagen en ik blijf jullie volgen!
Ontroerend om te horen Marjan, en fijn dat je de film maar ook de boeken van Iris noemt bijvoorbeeld. In haar boeken staat echt al zoveel van wat je mee kan maken. Af en toe zoek ik er iets in op of lees ik een stukje terug en dan valt me telkens op dat bijna alle issues en problemen waar je tegenaan kan lopen worden besproken. Niet alles natuurlijk, dat kan ook niet, maar de rode draden en veel voorkomende situaties staan er allemaal in.
Ik ben blij om te lezen dat steeds meer mensen de weg naar jullie site weten te vinden en zo iemand weten te vinden die hun professioneel kan begeleiden. Net zo goed als ik heel blij word als ik ergens anders op internet verwijzingen lees naar deze site.
Ik ben ook blij dat het bereiken van professionals zijn vruchten afwerpt. Ik word blij van de gedachte dat in de toekomst steeds minder slachtoffers nare ervaringen gaan oplopen (lees: dieper het trauma worden ingedrukt) door onwetende hulpverleners die slachtoffers verantwoordelijk houden voor de mishandeling. Vaak onbedoeld natuurlijk, maar dat maakt het voor het slachtoffer niet minder schadelijk. Gehoord worden, geloofd worden, niet afgewezen worden, niet veroordeeld worden, het is zó onnoemelijk belangrijk. Het is pijnlijk om te constateren hoe vaak dit nog altijd mis gaat en hoe wanhopig slachtoffers hier van worden. Daar bovenop krijgen veel slachtoffers óók nog eens met dezelfde ervaringen te maken van de onwetende omgeving, waardoor de wanhoop, frustratie, somberheid en eenzaamheid alleen maar groter worden en het herstel stagneert.
Bedankt voor jullie tomeloze inzet. Jullie hulp aan slachtoffers is van onschatbare waarde. Ik wens jullie daarin ook een vruchtbaar 2021 toe.
Zelf kijk ik terug op een jaar dat ik graag gauw vergeet. Voorzichtig opkrabbelend uit een PTSS, om vervolgens een paar maanden later weer in een drama van narcistische dynamiek te belanden (familie) en alle zeilen bijzettend om mezelf overeind te houden. Een jaar van constante afwisseling van wanhoop en hoop, passiviteit en hervonden kracht om weer creatief te zijn, somberheid en voorzichtig optimisme, afglijden en weer opstaan. Maar ook het jaar van onderliggend verzet; verzet om me te laten breken door destructieve mensen die mij mijn levenskracht niet gunnen.
Mooie woorden Em!