Ervaringen van de vele slachtoffers gedeeld in de Tweede Kamer

Woensdagmiddag 27 oktober (2021) nam Tako Engelfriet deel aan een Rondetafelgesprek met Tweede Kamerleden over de jeugdbescherming. We waren hiervoor uitgenodigd als stichting en dat is een teken dat we als gespecialiseerde organisatie serieus worden genomen.

We hebben een bijdrage geleverd aan een debat over hoe instanties omgaan met de veiligheid van kinderen en jongeren en in het verlengde hiervan, met ‘vechtscheidingen’. Je kunt hier de opname terugkijken en hier onze notitie voor de Tweede Kamer lezen. Tako heeft met andere sprekers een stem gegeven aan de duizenden ervaringen van slachtoffers in het huidige systeem. Er was veel belangstelling vanuit de Tweede Kamer; bijna alle fracties waren vertegenwoordigd. Dat is veel voor een dergelijke bijeenkomst. Er namen ongeveer 30 mensen deel aan de middag (inclusief de mensen die waren uitgenodigd). Lees verder “Ervaringen van de vele slachtoffers gedeeld in de Tweede Kamer”

‘Dwingende controle’ meer op de kaart

Zowel bij bepaalde beroepsgroepen als in de politiek komt dwingende controle meer op de agenda te staan, en dat is hard nodig. Onze inbreng als gespecialiseerde organisatie wordt steeds meer gevraagd. We zijn hier blij mee, omdat er nog zoveel onbekendheid is met het thema.

Afgelopen 7 oktober sprak ik bijvoorbeeld op het congres Huiselijk geweld in het Familierecht van de Vereniging Vrouw en Recht. Een heel belangrijk thema. Al jaren ontvangen wij vele getuigenissen  waaruit blijkt dat huiselijk geweld nauwelijks gezien en erkend wordt binnen het familierecht en de jeugdzorg. Psychisch geweld in de vorm van dwingende controle kan niet alleen tijdens een relatie tot ernstige problemen leiden, maar helaas ook nog lang daarna, zoals velen van jullie weten. Lees verder “‘Dwingende controle’ meer op de kaart”

Ze liep voortdurend op haar tenen

‘Hoe ze zich kleedde, hoe ze zich uitte, aan veel zaken leken eisen verbonden. Als ze zich hier niet aan hield werd hij boos of negeerde haar dagenlang. Ze liep voortdurend op haar tenen. Dit leek ze zelf nauwelijks te zien, ze prees haar man juist. Ze bleef regelmatig zeggen ‘Hij doet zoveel voor ons gezin’. ‘Wat doet hij dan?’ vroeg de therapeut een keer. ‘Hij zorgt dat we materieel niets tekort komen.’

In dit artikel voor professionals vertellen we over Marjon, die door haar man naar een therapeut gestuurd is en ervan overtuigd is dat er met haar iets mis is. Gaandeweg wordt duidelijk dat ze slachtoffer is van dwingende controle; een ernstige vorm van met name psychische mishandeling die nog nauwelijks herkend wordt binnen de hulpverlening. Daarom vragen wij hier structureel aandacht voor. Lees verder “Ze liep voortdurend op haar tenen”

Live training voor professionals: nog enkele plaatsen vrij!

Psychische en emotionele mishandeling komt veel voor en steeds meer professionals krijgen hier oog voor. Gelukkig maar, want er is nog veel werk te verzetten in het vergroten van het bewustzijn hierover in de samenleving, en het concreet ondersteunen van slachtoffers.

Ben je professional en wil je je hierin verdiepen? Of ken je iemand die handen en voeten wil geven aan dit belangrijke onderwerp? De eerstvolgende live training voor professionals wordt maandag 27 september aangeboden. De training is geaccrediteerd door het SKB en door de landelijke vereniging POH-GGZ. Veel professionals volgden deze training in de afgelopen zes jaar. Lees verder “Live training voor professionals: nog enkele plaatsen vrij!”

Het masker van de geestelijke gezondheid

Twee weken geleden was er op de Belgische radio een interview met een Belgische narcisme-expert dat heel veel herkenning en positieve reacties opleverde. ‘Zeer verhelderende uiteenzetting en zo raak!’, was een van de vele reacties.

Dit interview (link onderin deze blog) met auteur en psychotherapeute Diane Ruthgeerts is genuanceerd en verdiepend. Het gaat over narcisme en de gevolgen ervan. In deze blog worden onze eigen bevindingen afgewisseld met fragmenten uit dit artikel n.a.v.het interview.

Lees verder “Het masker van de geestelijke gezondheid”

“Een narcist vindt het geoorloofd om zich destructief te gedragen.”

“Een narcist vindt het geoorloofd om zich destructief te gedragen. Daardoor kunnen de gevolgen voor de directe omgeving behoorlijk ernstig zijn, omdat het vaak om ernstige emotionele en psychische mishandeling gaat.”

Dat zegt Iris vandaag in een artikel in het AD over de gevolgen van narcisme. Het gebrek aan wederkerigheid is vaak kenmerkend:

“Narcisten geven hun omgeving de schuld van alles dat fout gaat. Het zal nooit aan henzelf liggen. Het is altijd de partner die niet meewerkt, of een kind dat vervelend doet.” Lees verder ““Een narcist vindt het geoorloofd om zich destructief te gedragen.””

Wij kunnen samen het verschil maken

Dit is een column van Em

Als ervaringsdeskundige ben ik met regelmaat onthutst en verbijsterd, waar mensen mee te maken krijgen wanneer men uit de traumatiserende, slopende en zielsonterende situatie weet te ontsnappen die psychisch geweld is. Slachtoffers lopen tegen zoveel muren aan van onwetendheid en onbegrip, waardoor trauma’s verergeren en er door verkeerd handelen van instanties en hulpverlening soms afschuwelijke situaties ontstaan. Veel slachtoffers hebben hun weg weten te vinden naar het Verdwenen Zelf met vaak schrijnende verhalen. Getuigenissen over hoe mensen staan te roepen in de woestijn, niet worden gehoord, verkeerd worden begrepen, niet worden geloofd met alle gevolgen vandien. Het maakt mij boos en gefrustreerd. Lees verder “Wij kunnen samen het verschil maken”

Er is geen weg meer terug

Dit is een gastcolumn van Marloes

Voor slachtoffers is er veel moed voor nodig om uit de cirkel van geweld te stappen. Het begint al bij het erkennen dat er sprake is van geweld. Dat alleen is al heel moeilijk, aangezien het ontzettend lastig is om te herkennen wat er gaande is. Er is moeilijk een vinger op te leggen en lange tijd is er wel sprake van een onderbuikgevoel, dat niet te plaatsen is. Als er eenmaal die erkenning is dat er sprake is van geweld, is er geen weg meer terug. Dan ga je inzien dat je situatie niet normaal is.

Aan het woord is Hameeda Lakho in de masterclass ‘Lagen van moed bij de aanpak van huiselijk geweld’, die zij samen met Sietske Dijkstra verzorgd heeft.* Ik heb deelgenomen aan deze masterclass en heb deze gevolgd met de blik van een voormalig professional en met de blik van een (meervoudig) ervaringsdeskundige. Lees verder “Er is geen weg meer terug”

‘Thuis was een plek waar je liever niet wilde zijn’

Imke Gilsing belande op haar 34ste onverwacht in een psychose. Ze werd tien dagen zonder medicatie in een isoleercel gezet. Ze schreef een boek over haar mensonterende ervaringen in de GGZ. Hieronder lees je een stuk uit haar boek, waarin ze ingaat op hoe haar jeugd onbewust de opmaat vormde van wat later zou komen.

Van alle mensen die in mijn mobiele telefoon staan, bellen ze uitgerekend hem. Ineens is hij daar, mijn vader. Ik heb hem een halfjaar niet gezien. Hij knuffelt me, dat doen we nooit. Het is een houterige knuffel. Mijn vader en ik zijn als dag en nacht: zijn glas is halfleeg, het mijne halfvol; hij ziet de lasten, ik de lusten; hij houdt van nieuw, ik van tweedehands; hij van vogels in een kooitje, ik zie ze graag vliegen; ik van reizen, volgens hem is nergens iets te zien; hij van schaduw, ik van licht.

Toen ik jong was had hij twee gezichten. Voor de buitenwereld was hij joviaal, betrokken en enthousiast. Hij voetbalde in de dorpsploeg, hield fanatiek kanaries bij Vogelvereniging De Goudvink, was lid van een kaartclub en zette zich in voor de gemeenschap. Thuis bulderde hij ontevreden door het huis en schoot door het minste of geringste uit zijn slof. Thuis was hij één brok negatieve energie en agressie. Ik heb lang geleden onder hoe hij was als vader. Lees verder “‘Thuis was een plek waar je liever niet wilde zijn’”

Psychisch geweld nauwelijks gezien in de jeugdzorg

De jeugdzorg komt de laatste tijd vrijwel dagelijks negatief in het nieuws, maar dit gaat vooral over randvoorwaarden: wachtlijsten, financiën, wetgeving en werkdruk. “De inhoud van het werk staat echter, ten onrechte, nauwelijks ter discussie.”

Huiselijk geweld, vaak eenzijdig psychisch geweld, komt nauwelijks aan bod in het jeugdzorgdebat en dat is wel nodig. Dat zeggen wij in een opinieartikel in de Joop dat vandaag gepubliceerd is. Lees verder “Psychisch geweld nauwelijks gezien in de jeugdzorg”