Mensen die lijden aan een onbehandelde persoonlijkheidsstoornis als narcisme, richten vaak een slagveld aan in hun omgeving. Narcisten zullen zelf zelden hulp zoeken; met hen is immers niets mis. Een narcist drijft de mensen om zich heen tot wanhoop, noemt hen gestoord
, en veel slachtoffers gaan dit geloven. De mensen die er heelhuids uitkomen, hebben moeite om nog mensen te vertrouwen. Het is logisch dat je niemand meer vertrouwt; je hebt altijd gevoeld dat er iets niet deugde, terwijl er werd gedaan of jij diegene was die niet deugde.
Narcisten hebben een zeer gebrekkig inlevingsvermogen. Daarnaast zijn bepaalde vaardigheden om met de realiteit om te kunnen gaan niet goed ontwikkeld. Het gedrag, wat het gevolg is van deze ernstige pathologie, veroorzaakt enorme verwarring bij de mensen om hem heen. Het is heel moeilijk om grip te krijgen op wat er nu precies gebeurt. Het is niet zo dat hij je gewoon een knal geeft. Als dat zo was, zou het duidelijk zijn dat dat fout
is. Zijn gedrag is veel subtieler, maar minstens zo beschadigend. Veel slachtoffers worden murw, omdat ze zich innerlijk een verwarde kluwen wol voelen. Het heeft geen zin de knoop te ontwarren, want door aan een draadje te trekken wordt die knoop juist strakker. Het is onmogelijk om van binnenuit je van die kluwen te ontdoen. Wat je nodig hebt is afstand; pas dan kun je de logica zien in de waanzin. Waarom doet de narcist wat hij doet? Inzicht hierin maakt de kans op ontsnapping veel groter.
Ik heb ervoor gekozen niet met een test te komen, omdat het internet vol staat met testen die m.i. niet allemaal even betrouwbaar zijn. Bovendien zijn veel narcisten moeilijk te vangen in een test, omdat hun hele systeem er op gericht is niet als narcist ontmaskerd te worden. Door zoveel mogelijk typerend gedrag te beschrijven, zul je vanzelf een gevoel krijgen of dit alles van toepassing is. De informatie is gebaseerd op mijn persoonlijke ervaring met narcistische personen en talloze gerichte bronnen die ik geraadpleegd heb.
De narcist:
- Is verliefd op zijn spiegelbeeld
- Is veeleisend en manipulatief
- Valt aan als hij zich gekrenkt voelt
- Heeft een groot gebrek aan empathie
- Is gericht op totale controle
Is verliefd op zijn spiegelbeeld
De narcist identificeert zich slechts met goede eigenschappen. Hij heeft het gevoel speciaal te zijn, door niemand begrepen te worden. Zijn slechte eigenschappen worden door hemzelf ontkend. Hij projecteert ze op omstanders, zij moeten deze slechtheid op zich nemen. Zo houdt hij zijn imago overeind.
Hij houdt zichzelf bij elkaar door in de spiegel iemand anders te zien dan wie hij werkelijk is. Hij wil dat spiegelbeeld in de reacties om hem heen gereflecteerd zien en vraagt dus voortdurend om bevestiging, zij het op een indirecte manier. Een narcist ziet jou als een verlengstuk van zichzelf. Jouw gevoelens en gedachten doen er alleen toe als ze bijdragen aan zijn realiteit. Hij verwacht bijvoorbeeld dat je steeds weet wat hij wil, zonder dat hij hier om hoeft te vragen. Hij ziet zichzelf namelijk als een onafhankelijk en gevend
persoon, en door ergens om te vragen zou hij zijn behoeftigheid tonen. Dat strookt weer niet met zijn imago. Je wordt dus gevangen in een web van manipulaties en onuitgesproken verwachtingen, en er wordt van je verwacht dat je voortdurend op hem gericht bent. De kern is jou een schuldgevoel geven. Het is alsof narcisten met de bedrading in je hoofd bezig zijn. Je gaat alles vanuit hun perspectief bekijken, omdat je, als je dit niet doet, verwijten krijgt. Het blijkt precies de bedoeling te zijn om hun perspectief over te nemen. Jij zelf doet er niet toe; het gaat om hun behoeften.
Is veeleisend en manipulatief
De narcist heeft een duidelijke mening over anderen, maar vrijwel geen zelfkritiek. Hij is zeer veeleisend. Hij houdt zich ongenaakbaar en zet zichzelf buiten de ring. Met de ring bedoel ik het leven waar het gewone volk
zijn gevecht voert. De narcist manipuleert en tracht je beleving over te nemen. Hij hypnotiseert en gebruikt diverse subtiele psychologische tactieken om te krijgen wat hij wil. Deze hersenspoeling heeft diepgaande effecten op het slachtoffer. Zie ook dit artikel.
Wat krijg je als je een mens hebt zonder een daadwerkelijke verbinding met zichzelf, iemand die van binnen vrijwel doods is en zich alleen levend kan voelen als hij van buitenaf de juiste shots toegediend krijgt? Het betekent dat de narcist -als een junk- zichzelf moet verzekeren van een continue voorraad. Dit wordt narcistische voorraad genoemd. Dit kan hij alleen doen door te verleiden, door zijn omstanders als het ware te belonen voor hun verstrekking van deze voorraad. Deze voorraad betreft: henzelf. De narcist bindt mensen door hen op te hemelen en te straffen als ze niet voldoende meewerken. Als de narcist zijn spotlights op je zet, dan ben je iemand. Haalt hij ze weg, dan ben je niemand meer. Dit alles ontzielt, en je moet heel sterk in je schoenen staan om niet overstag te gaan.
De verbinding met jezelf werd je al systematisch afgenomen, waardoor je alles zal doen om weer zijn goedkeuring te verkrijgen. Ik laat later zien hoe dit precies in zijn werk gaat. Je zit nu in zijn web en de narcist gebruikt verschillende technieken om je afhankelijk te houden. Dat is dus iets van hem, maar hij zal altijd doen of het over jou gaat. Zodra jij zijn realiteit niet bevestigt vorm jij de bron van het probleem. Een narcist wil eigenlijk koste wat kost voorkomen dat hij werkelijk bij zichzelf uitkomt en gebruikt zijn imago om zich tegen de onderliggende beleving -de depressie- te beschermen. Dit vraagt van de mensen om hem heen een enorme toewijding; zij zullen dat imago hoe dan ook moeten bevestigen. Een narcist wil er niet bij stil staan hoeveel hij vraagt, en zal snel kritiek hebben wanneer hij iets niet krijgt. Die kritiek concentreert zich vaak rond waarden, doordat de narcist nauwelijks feiten tot zijn beschikking heeft. Zijn omstanders plegen namelijk geen grote misdaden, maar een klein misstapje wordt door de narcist wel als zodanig ervaren.
De narcist valt aan als hij zich gekwetst voelt
De narcist is in alles gericht op zijn imago. Zodra hij zich in dit geïdealiseerde zelfbeeld gekrenkt voelt, valt hij hard aan om de ander te straffen en bij te sturen
.
Het ideale imago wordt nooit behaald, en de narcist ontdekt niet dat het per definitie onhaalbaar is, maar wijt het aan de omstandigheden en de omstanders die hij bevecht. Dit maakt de situatie ook zo uitzichtloos; voor alle partijen. Hij zit in een fantasie van allerlei prachtige eigenschappen (helpend, gevend etc.
) en anderen moeten dit waar maken. Hij wordt gedreven door wat hij zelf nodig heeft en beredeneert alles naar zichzelf toe. Zolang je hem steunt lijkt er niet zo veel aan de hand te zijn; de problemen worden vooral zichtbaar wanneer hij zich te kort gedaan voelt. Hij opereert dan vanuit een heftigheid die grote schade aanricht: de narcistische woede. De narcist is woedend omdat hij naar de rand van zijn innerlijke afgrond werd gebracht, wat nooit had mogen gebeuren en waar de ander voor gestraft moet worden. Dit heet de narcistische aanval
. Deze aanval voelt als de beet van een slang, en de beet is giftig. Je voelt je na die beet ongelooflijk slecht over je zelf. Voor de narcist is hijzelf echter weer het slachtoffer in deze interactie. Je bedreigde zijn imago immers en de gapende leegte onder zijn grootheidswaan werd hierdoor voelbaar. Ineens voelt de narcist zich naakt en de schaamte en het afgrijzen hierover zijn zo groot, dat hij anderen onmiddellijk voor deze beleving verantwoordelijk stelt. Deze aanvallen zijn verschrikkelijk om mee te maken, en ik ga er in mijn werkboek specifiek op in hoe je hiervan kunt herstellen.
Heeft een groot gebrek aan empathie
De narcist eist voortdurend empathie op voor zichzelf, maar heeft nauwelijks empathie voor anderen. Hij heeft geen echte gevoelsverbinding en beoordeelt mensen en dingen naar de functie die ze kunnen hebben voor zijn imago.
Een narcist belooft je gouden bergen; dat je eindelijk geliefd wordt, begrepen wordt, maar het blijft bij een worst die je voorgehouden wordt, want uiteindelijk is er niets. Er is slechts een lege belofte, een fata morgana. Als je in zijn systeem zit lijd je mee en voel je de woede en frustratie om wat wel gesuggereerd wordt maar wat nooit werkelijk waar kan worden; het betreft immers een schijnrealiteit. In plaats van je te laten misleiden door de luchtspiegeling in de verte, is de enige ware kans op een leven: uit dit systeem stappen. Je eigen leven terugpakken. Veel slachtoffers komen niet tot deze stap, en blijven hopen op verbetering. De grote valkuil in een relatie met een narcist, is denken dat je de relatie door je eigen gedrag kunt verbeteren. Dit wordt dan ook voortdurend door hem gesuggereerd. Velen blijven jaren in deze valkuil hangen, maar de normale menselijke criteria gelden hier niet. Terwijl je tegen de narcist zou willen zeggen; je hoeft jezelf niet zo’n onhaalbaar imago te stellen, je hoeft niet perfect te zijn, wordt alle menselijkheid in de relatie om zeep geholpen omdat jij zogenaamd de schuldige bent, de dader, die veroordeeld moet worden.
Is gericht op totale controle
Hij kan niet werkelijk ontvangen, maar heeft een dogmatisch beeld van wat hij zou moeten krijgen. Hij is rigide en erg gericht op de vorm. Een narcist heeft een dwingend idee van hoe dingen horen te gaan en kan furieus worden als zijn script niet gevolgd wordt.
Een narcist houdt je gegijzeld, opdat je maar geeft wat hij zo dringend nodig heeft. En wat dat is; jezelf. Met minder neemt hij geen genoegen. Hij wil degene zijn die het weet
, jij bent degene die het niet weet. Zo heeft hij de totale controle. Hij heeft er baat bij dat jij je verantwoordelijk voelt, en maakt dus misbruik van je empathie en compassie. Een narcist zal zelf zelden de verantwoordelijkheid nemen voor zijn pathologie. Hij projecteert en jij wordt puur gebruikt als bliksemafleider. Zodra je niet voldoende meewerkt ben je te afstandelijk, egoïstisch, te weinig empathisch, etcetera. Kritiek van een narcist is zelden feitelijk. Ben je een paar minuten te laat, dan is dit een bewijs dat je geen respect hebt
. Vergeet je te groeten, dan is dit een bewijs dat hij je koud laat
. En ga zo maar door.
Alle logica die in het normale menselijke verkeer geldt wordt dus volledig op zijn kop gezet. Het is bijvoorbeeld een volstrekt natuurlijke reactie om afstand te nemen van iemand die beschadigend gedrag vertoont en hier geen verantwoordelijkheid voor neemt. Ook hier ziet de narcist zichzelf als het enige slachtoffer. Kan (of wil) de narcist zijn eigen beleving en motieven niet onderzoeken, hij heeft wel een hele analyse van de jouwe zonder dat hierin ook maar iets gecheckt wordt. De narcist is eigenlijk heel afhankelijk van andere mensen; hij is immers niet in verbinding met zichzelf. Hij zou eerlijk zijn als hij zou toegeven wat hij van anderen nodig heeft. Dan hebben anderen immers de keus of ze dit willen geven of niet. Maar de narcist verdraagt deze onzekerheid niet; hij moet en zal het krijgen. En om zich te verzekeren van voldoende voorraad is alles geoorloofd.
| « Wat is narcisme | waarom ontsnappen zo moeilijk is » |
In 2008 ben ik gescheiden. Na een roerig jaar kwam ik hem tegen. Ik kende hem nog van eerder. Hij vertelde dat het niet zo goed ging met hem. Hij had kanker en vond dit verschrikkelijk. Al mijn zorgprikkels kwamen en vond hem heel interessant. Ik kwam uit een geweldadig huwelijk en hij leek de boel gewoon voor elkaar te hebben. Een stabiele factor. Door zijn neerbuigend doen naar andere mensen werd ik alleen maar gemotiveerd om dingen te ondernemen. Na 2 jaar call center werk te hebben gedaan werd het tijd voor ontwikkeling. Ik ging weer naar school.Een stap die ik heel laalastig maar van mezelf moest doen. Vanaf die tijd was hij fulltime bij me maar ik deed alles. Na mijn bijbaan smeerde ik hem brood en als ik het vergat zei hij dat het niks uit maakte tot de volgende ochtend 5 uur dat hij me schreeuwend wakker maakte hoe lui ik was. Ik vond het maar normaal. Hij maaide het gras maar door zijn gevloek en gedoe kon ik het beter zelf doen. Na een jaar is het ontploft en heeft hij een chalet gekocht op een camping. In het weekend was hij wel bij me en bleed neerbuigend en koel doen. Mij loze beloftes maken en haast op zijn knieen gaan als ik het wilde beëindigen. Na meer dan een jaar zo de weekenden te hebben ingevuld was ik op een punt dat ik het kon stoppen. Was zoveel kwijt geraakt maar mijn opleiding zou ik halen. En die heb ik gehaald. Mijn kinderen haatten hem en ieder dingetje wat ze tegen kwamen maakten ze stuk. 3 maanden lang kreeg ik 12 telefoontjes per nacht. Reed hij langs mijn huis en bij iedere advertentie op mp ging hij vervelend doen. Na een duidelijk mail die ik naar hem verzonden had was het duidelijk en was het over. Inmiddels kreeg ik steeds meer verhalen over zijn vreemdgaan te horen.Met hem ging het minder en ik voelde me steeds beter. Onrustig maar beter tot ik weer een relatie kreeg. Leek leuk maar was een afhankelijke profiteur en na 4 maanden was het klaar maar ik had verdriet en op dat moment kwam ex weer in beeld. Hoe hij me gemist had hoe het nooit zo had moeten gaan. En hoe stom ook ik geloofde hem. Op valentijnsdag was ik weer overstag en na 6 weken geluk zakte alles weer in. De oude .. kwam weer boven. Na 9 maanden kreeg ik berichtjes op fb van een oude collega. Ik was blijkbaar niet de enige. Na 100 x gezegd te hebben dat zij alleen maar kookte voor hem en dat hii haar zag als moederfiguur wilde ik dat ook geloven. Weet beter maar het dringt niet door. Het ergste is denk ik nog dat ik zi hard werk voor mijn kinderen en hij s’nachts bij een kansloze zat die het woord werken alleen al vies vind. Liever uitkering trekt en van mannen profiteerd. Eerst was ik heel boos op haar maar eigenlijk is zij ook gewoon slachtoffer van hem. Wie weet wat hij tegen haar gezegd heeft. Het liefst had ik haar gebeld om alles te vertellen. Wat zijn diagnose is want hij is gediagnosticeerd met nps . Maar ik kon de confrontatie met haar niet aan want dat betekent dat ik daarmee om moet gaan en dat kan ik niet. Daarop heb ik facebook verwijderd en contact met velen vermeden.
Met een narcist verlies je alleen maar. Ik confronteer hem met zijn gedrag . Hij kan alleen maar thuis zitten zonder werk, wiet roken en tv kijken. Ik werk 40 uur per week en hij doet niks. Is alleen bezig met zichzelf en heeft destructief gedrag naar hemzelf en iedereen die in zijn buurt komt. Er komt een dag dat alles wat ik weet over hem echt tot mij door gaat dringen en hoop dat ik mijn geluk dan verder kan ontwikkelen.
Ohhhh wat herkenbaar zeker die 6 weken even aardig en dan BAM slaan ze weer terug. Stalken etc..krijg er kippenvel van. Blijf sterk!
ook hier slachtoffer van een vrouwelijke narcist ,,weet goed waarover ik praat ,aan de lijve ondervonden wat narcisme inhoud ,19 jaar volgehouden en ik was kapot ,helemaal op ,waarom zo lang ,,,,,ik had er twee mooie kinderen mee ..en die wilde ik niet achter laten ,nu 6 jaar ervan af ,kinderen wonen bij mij ,,met behulp van bjz en andere instantie,s ,,man wat is dat moeilijk om te bewijzen ,,dat jezelf de eerlijke man bent ,,niemand gelooft je ,zelfs je familie raak je kwijt ,,wat een hel van een leven had ik ,,
zie dat je weg bent als je met een narcist leeft ,want het houd nooit maar dan ook nooit op ,
waarom word er niet eens een televisie programma over gemaakt ,het is zo onbekend ,voor andere mensen ,
ik wens jullie heel veel sterkte als jullie met een nps,er te maken hebben ,
Ik denk dat het ergste is dat je altijd op je hoede moet zijn en de schaamte. Weten dat anderen weten wat hij allemaal doet en jij alleen een vermoeden hebt. Naar de stad gaan is een hele drempel maar ook mijn facebook verwijderd vanwege de onrust. Er komt een dag….
19 jaar lang volgehouden ?
Hoe houd je het uit, volgens mij is het de hel op aarde…………….
Succes en sterkte met je nieuwe leven Frank en geniet er van samen met je kids !!!
Hallo mensen,
Ruim een jaar heb ik een relatie met een man waarvan ik vermoed dat hij narcistische trekjes heeft of al dan niet deze persoonlijkheid.Graag jullie advies want weet soms echt niet meer of ik degene ben die het verkeerd ziet?
Mijn vriend is buitenlands en woont ook in het buitenland. We hebben contact via skype en appen voortdurend met elkaar. Toen we elkaar voor het eerst ontmoette was dat erg fijn. Mijn vriend stak echter zijn mening niet onder stoelen of banken, zo ook over mijn uiterlijk.Mijn vriend ziet mij graag een aantal kilo’s lichter, make up dragend, blonder en wat uitdagender gekleed.
Ik vertelde hem dat ik niet verander en dat hij me moet nemen zoals ik ben. Een aantal maanden daarna zag ik dat hij een foto van een vrouw leuk vond op FB, ik zette van mijzelf ook een leuke foto op FB alleen kreeg ik daarop geen reactie, dit deed mij best zeer.
In diezelfde periode overleed mijn vader en was ik best emotioneel, ik stelde hem de vraag waarom hij steeds de foto van die andere vrouw liked en toen ontplofte ie en zei dat ie me 2 dagen niet wilde zien via skype. Dit deed hij ook, daarna zagen we elkaar weer want ik had een ticket al geboekt. In die vakantie begon hij ook weer over mijn uiterlijk, ik moest afvallen want dat was beter voor mijn gezondheid. Ook vond hij het niet leuk dat ik mijn haar niet had geverfd want omdat hij dat leuk vond had ik dat toch kunnen doen?
Ik sprak hem aan en zei dat ie dat niet moest doen, kwaad zijn ok, maar zooo kwaad.
We hadden een leuke vakantie samen en we zouden elkaar daarna weer na 6 weken zien.
Toen ik daar weer was kreeg hij te horen dat hij overplaatsing kreeg en hij vertelde me dat hij best nerveus was en in die periode weinig tijd zou hebben, hij bood zijn verontschuldigingen aan.
Ik vond het fijn dat hij me dat vertelde en ging met een gerust hart weer naar huis. Na ongeveer 5 weken alleen geappt te hebben ( zeer kort) was voor mij de maat vol.Op een ochtend gaf ik aan te willen skypen, hij wilde dat niet want hij had het druk. Ik vroeg of hij nog wel van me hield en toen barstte de bom, hij heeft me letterlijk de grond in getrapt met woorden en daarna geblokkeerd op de app.
Hij vond me gierig en vet en waar ik het lef vandaan haalde om hem die vraag te stellen.
Ik was letterlijk met stomheid geslagen en begreep het niet. een aantal dagen erna stelde ik voor om te praten maar ook toen vond ie mij egoistisch want hij moest werken de dag erna en ik bleef aanhouden. Toen knapte bij mij het lontje en heb ik hem voor vuilnis uitgemaakt en gezegd dat ik niks met hem te maken wilde hebben. Toen na 2 dagen deed hij mij deblokkeren op de app, heel vreemd.
Ik heb na uiteindelijk 1 week hem de vraag gesteld om te praten want dit was voor mij een bizarre situatie, ik wilde het niet perse goed hebben maar wilde weten wat er aan de hand was. Hij reageerde poeslief en hoopte me te zien, we skypte die avond en sindsdien was het weer ok. Hij bleef wel doorgaan over mijn uiterlijk en ik heb gezegd dat ik dat niet prettig vond.Hij zei zelfs , ik hoop dat je bent afgevallen, anders doe ik de deur niet voor je open als je komt. Dit maakte mij erg verdrietig.
Een aantal weken geleden hebben we elkaar gezien en heb ik duidelijk aangegeven dat ik niet gediend ben van die opmerkingen, hij zei dat het een grapje was, ook heb ik toen duidelijk gemaakt dat dit niet leuk was! Het was een week vol met vreugde, liefde, intimiteit maar ook gespetter. Ik heb van mijn hart geen moordkuil gemaakt. wat me opvalt is dat het altijd aan een ander ligt en nooit aan hem!! Ik stel hem dan bepaalde vragen en daar geeft ie gewoon geen antwoord op, negeert mijn vraag.
Aan het einde van de vakantie complimenteerde hij me dat ik er leuker uitzag als in de zomer. Ik ben naar huis gegaan en hij stuurde me berichten dat hij met me wilde trouwen.
Nu komt het hij is pas jarig geweest en ik had een briefpakket gestuurd met daarin een boek en kaart. Zonder gene vertelde hij dat hij de kaart super vond maar het boek niks.Zelfs na een aantal dagen zei hij” Ik lag in bed en ik vroeg me af waarom mijn vriendin het leuk vond om mij pijn te doen met zo’n cadeau”.
Perplex stond ik, ik direct gesmeekt om te skypen, hij vond het boek wel leuk maar geen geschenk wat je aan je vriend geeft. Ik heb hem vervolgens ook geconfronteerd met bepaalde dingen en toen wilde hij niet meer praten….En dat is zoooo vervelend met zo’n afstand ertussen. Waar ik steeds meer van baal is dat hij uit zichzelf geen appjes stuurt maar reageert op mijn berichten. Wanneer ik voorstel te skypen idem dito maar zelf vraagt hij het niet. Wanneer ik hier iets van zeg dan lacht hij het weg…Ik ben voor mijn gevoel heel erg bezig met verplaatsen in hem….
Ik hoop over een paar weken hem te verwelkomen in NL, ook nu denk ik al hoe geef ik hem een leuke tijd en is wat ik organiseer genoeg? De 1e keer dat hij in NL was toen merkte ik uit zijn reactie dat hij het maar allemaal gewoontjes vond wat ik had georganiseerd. ( Amsterdam, Den- Haag, Gent). Daarbij komt nog dat ik student ben en het met een klein salaris moet doen, wanneer ik dit zegt dan wuift hij dit weg want het is allemaal toch niet zo veel wat je hebt gedaan.En ja misschien denkt hij daardoor wel dat ik gierig ben, maar wat ik niet heb kan ik ook niet uitgeven.
Beste mensen is dit narcistisch gedrag of man eigen of cultuur verschil??
Ik zit hier best mee…Alle tips welkom
Beste Joan,
Je vriend lijkt narcistische trekken te hebben. Bij jezelf zijn je alarmbellen al afgegaan, anders had je hier ook niet je verhaal gepost. De belangrijkste vraag is of je gelukkig wordt van deze relatie. Zijn gezeur (obsessie bijna) over jouw uiterlijk, het andere gedrag dat je beschrijft. Een belangrijk signaal is of de ander er voor je kan zijn bij een ingrijpende gebeurtenis, als het overlijden van je vader. Mag het ook een keer over jou gaan (en dan niet over wat er aan jou niet zou deugen)?
Jij zal zelf de beslissing moeten nemen of je nog in deze relatie wil investeren of er een punt achter zet. Wat je hierbij kan helpen is het boek van Iris Koops. Ook omdat de beslissing EN het je onttrekken aan een relatie met zo iemand, ingrijpend is. Door haar boek krijg je meer inzicht in waar je in zit en welke impact het op jou heeft. En hoe je hier uit kan komen en van kunt gaan herstellen. Want je bent meer waard dan dit.
Ik wens je sterkte!
Susan Veenstra
Maar dat is wat ze willen. Dat je hele dagen met hun bezig bent, zodat er geen ruimte meer is voor andere dingen. Het continu aan het wankelen brengen en dat je dan gaat denken dat het aan jou ligt. Mijn vriend brandde me ook weleens af op mijn kleding. Vreselijk vond ik dat en de volgende dag ging ik shoppen voor dure kleding wat hij leuk vond. Gaat nergens over. Het lijkt wel of je geen baas meer bent over jezelf. Ja ermee stoppen lijkt zo makkelijk maar dat is het niet. Afleiding zoeken en dingen doen voor jezelf. Al zijn het maar kleine dingetjes daar creeer je afstand mee. Het valt niet mee in ieder geval.
Nou,dikke punt achter deze relatie.
Er wapperen genoeg rode vlaggen toch?
Je bent meer waard hoor!
Ik herken veel in je verhaal Joan. ook ik moest bepaalde kleren dragen, ook mijn uitstapjes waren nooit voldoende, ook zij sloot haar media af, ook zij had kritiek op mijn kado’s, eerst was alles mooi en leuk later had ze overal kritiek op.
En ook zij kwam uit het buitenland, ik dacht dat het een cultuur verschil was, maar helaas, toen ze haar MVV had sloeg ze om als een blad van de boom, ik wist niet wat narcisme was, heb er van alles aan gedaan maar niets was goed genoeg.
Een tip van mij: lees de verhalen hier en neem een besluit, narcisme kent geen grenzen, ook in het buitenland lopen narcisten rond.
Ik ben door haar nog in de gevangenis gekomen, gelukkig voor 6 uur wegens gebrek aan bewijs, maar narcisten zijn onberekenbaar.
Ik was blij dat ze weg was en de relatie over, maar ze zal altijd verbonden aan mij zijn, ze was zwanger toen ze het land uit moest, het kind was haar connectie met mij, ze wilde dat ik aan haar verbonden bleef, ze heeft er alles voor gedaan, zelf een kind laten komen.
Ik weet niet waar ze is, ze stuurt mij wel filmpjes en foto’s om op mijn gemoed in te spelen, maar helaas kan ik niets voor het kind doen, ze gebruikte mijn geld om mooie jurken te kopen in plaats van eten voor haar en haar ouders, zij is belangrijk niet een ander…………………
Narcisten gaan erg ver, maar dat heb je al gemerkt, neem zelf je beslissing, maar laat je leven niet verpesten door een narcist, dat is wat ze doen, ze zuigen je helemaal uit……………
sterkte, jij houdt wel van hem, maar hij niet van jou, moeilijk om te begrijpen, maar het is wel zo …..
Sterkte aan iedereen die dit doormaakt of heeft doorgemaakt.
Poeh wat had ik t net al zwaar met het lezen van dit stuk, lijkt wel alsof mijn leven in boek is samengevat.
Heb dikke tranen gehuild omdat ik besefte dat mijn man zo is, terwijl ik hem altijd heb geïdealiseerd.
Ik ben net 30 geworden mijn man word 34, we zijn elkaars eerste liefde, ontmaagd door elkaar en daarbij ook elkaars eerste liefdesverdriet. Toen ik 18 was ben ik vreemdgegaan, hij was altijd iets doen en als we uitgingen en iemand gaf me aandacht, kreeg hij woedeaanval, ik had er genoeg van, al heb ik spijt van de manier waarop want hij was in die tijd zooo lief, gaf me het gevoel geliefd en belangrijk te zijn, maar ik was jong en zoekende naar mezelf als volwassene. 3 jaar later en 2 kinderen verder bij mij kwam ik hem weer tegen, alsof nooit wat gebeurt was,sprak die me aan,voelde me heel dubbel want verwachtte dat totaal niet. Die avond gingen we film kijken, ik zou blijven slapen,maar wou naar huis. Had n relatie van achter de rug waar ik genoeg litteken van over had. Ik was bang, vertrouwde niks of niemand meer en als jong meisje moest ik 2 kids opvoeden, alleen dus ik was weer zoekende.
Op n heel raar toeval zag ik m voorbijkomen op fb en dacht ach maak n praatje. Die avond zat ik er weer,hij was 2 dagen uit elkaar en had ook 2 kids,ik inmiddels 3.
Na n maand woonden we samen, met kids n al, we hadden geen probleem ik zegde mijn huur en uitkering stop en ik was gelukkig. Hij was ideaal, maar alles en dan ook echt alles is verandert. Ik ben spontaan, vriendelijk, maak graag grapjes en bezit droge humor. Gangmaker op t feestje en als ik je kan helpen twijfel ik niet. Allemaal eigenschappen waar die dol op was…
Ik ben mezelf zo enorm kwijt, ik ben niks meer van dat. Ben nu op zo’n dieptepunt dat mn gewicht al 45 kg is.
Ik heb niemand om te praten want wet niet wat ik zeggen moet. De kids zijn gelukkig en krijgen niks mee, dat is echt mijn doel. Ik begrijp de ommezwaai niet, met heel mn hart mis ik de oude “hem” en blijf hopen dat alles stopt.
Ik loop op eieren, ben continu zenuwachtig, let op wat ik zeg, doe alles voor hem, tot aan zn handdoeken en kleren klaarleggen na zn werk, maar ik ben op.
Hij kan niet praten, word woedend als ik het probeer. Als ik per ongeluk wat vergeet word ik genegeerd, alsof ik niet besta. Heeft geen gevoel, na zo’n aanval van gemeende ruïnerende woorden en ik huil, krijg ik te horen dat ik mezelf zielig vind en alles zelf schuld ben, dat ik niks waard ben anders had ik t wel wat verder geschopt in mn leven. Op dit moment is alles wat hij zegt mijn waarheid, mijn eigenwaarde is weg. Tijdens die week van negeren is enigste koudheid en schreeuwen wat ik krijg, dat ik binnen n week mn troep weg moet krijgen, hij houdt niet meer van me en is liever alleen. Rare is, die woorden maken me al kapot omdat ik mn fout niet zie.
Pakt me de auto af, laat me echt helemaal verrekken. We hebben een groot tuinhuis en daar is die dan, sluit die deur af en ik besta niet voor hem. Als die me ziet wek ik al woede op.
Ik ben aan ‘t eind van me Latijn.
Wat je kunt doen,en wat je moet doen om jezelf te redden is: luisteren naar je innerlijke stem.
Het klinkt hard,maar wat je voelt is de waarheid.
Een erg pijnlijke waarheid,je bent niets voor de narcist. Hij ziet je als personeel.
Hij wil geen contact maar contract.
Wanneer je geen millimeter empathie meer voor hem opbrengt is dat je eerste stap uit dit doolhof.
Want dat is het, een doolhof, en het is zijn doel dat jij daar blijft dolen,dan heeft hij macht over jou.
En niemand heeft het recht de ander te bezitten.
Alleen jij zelf bent van jezelf.
Breng je zelf en je kinderen in veiligheid. Dat ben je waard,en je kinderen zijn dat ook waard.
De vader van mijn jongste dochter heeft door zijn narcistische persoonlijkheidsstoornis mij en mijn oudste kinderen enorm beschadigd. Gelukkig kon ik 6 jaar geleden van hem los komen, maar helaas heb ik nog steeds met hem te maken door ons gezamenlijk kind (nu 9 jaar oud).
Na een aantal jaren redelijke rust zijn er door zwaarwegende omstandigheden (misbruik) weer allerlei instanties bij ons betrokken. Waar ik tegenaan loop zijn “hulpverleners” die na gesprekken met mij, zonder zijn invloed, positief over mij als moeder spreken en vinden dat ik mijn kind moet beschermen, maar zodra ze eenmaal met hem hebben gesproken, volledig zijn omgedraaid, wat op dit moment verschrikkelijke gevolgen heeft.
Het bekende “Een narcist krijgt altijd alles voor elkaar.”
Wat kan ik hier in godsnaam aan doen???
Dit is zo bekend.
Iedereen om de vinger winden en het slachtoffer uithangen is tot kunst verheven.
Verschrikkelijk want tegen leugens en laster ben je niet opgewassen.
Het klinkt zo makkelijk dat je zelf de waarheid weet.
Maar dat is het enige.
Ik weet zelf nl.wat het is.
Een doolhof waar jij altijd de schuld van zult krijgen als je het verkeerde pad neemt van je partner. Verwarring en onduidelijkheid maken een mens kapot. Wat ik je voor tip mee kan geven is tref voorbereidingen. Probeer wat geld te sparen en probeer beetje bij beetje minder voor hem te doen. Creëer afstand. Makkelijk gezegd dat weet ik maar van een narcist moet je losweken. Het komt echt goed maar het is gewoon heel hard werken. Je eigenwaarde weervinden is zo verdomde moeilijk. Iedereen kan zeggen dat je het waard bent maar je moet het zelf voelen.
Idd..de harde waarheid.Tref voorbereidingen,negeren en als je eenmaal weg bent geen enkele emotie meer tonen.Ik zat 12 jaar in een relatie met een narcist.Vooral veel leugens en bedrog.Nooit tevreden zijn ..ern narcist speelt altijd toneel is en voelt nooit zichzelf.Dat zal ook nooit veranderen.
Wouw zo herkenbaar. Ik had ook geen idee dat ik verliefd werd op een narcist. Tot dat ik naar mijn onderbuik gevoel ging luisteren…Het allerergste is het liegen mij zo voor de gek houden….Ik geloofde dat hij van me hield! Alles was fake …
Je sterk maken. En de relatie beeindigen meid. Veiligheid zoeken en desnoods politie steun vragen. Je geeft liefde aan iemand die zich van binnen leeg voelt. En eerst lief doet en daarna de straf uitdeelt. Het is een ritme die steeds opnieuw begint. En woord sorry is alleen om de boel te laten sudderen. zodat je er niets mee doet. Dit gaat nooit over. Ze zijn verslaafd aan dat ritme. sterkte
Ik ben 25 jaar getrouwd geweest met een (nu blijkt) narcist. Alles draaide om hem. Ik ben veel te lang bij hem gebleven, maar vorig jaar de stap gezet om te gaan scheiden. Hij was woest! Alhoewel hij sinds oktober op zichzelf woont blijft hij constant in “the picture”. Onze dochter (22)heeft het contact met hem verbroken. Hij interesseerde zich niet voor haar. Ze is klaar met zijn gedrag. Onze zoon (19) ziet hem nog wel maar ook een vader/zoon relatie is er niet. Ik heb altijd gezorgd in het gezin voor de gezelligheid, zorg voor de kinderen ( hij is internationaal vrachtwagen chauffeur) vakanties regelde ik, verjaardagen. Zelfs mijn eigen cadeautje kocht ik voor mijn verjaardag, want anders hadden de kinderen toen ze klein waren niets om te geven. Ik ben zo blij dat hij weg is uit huis. Op onze tenen lopen is er niet meer bij. Wel de verwerking van al die vreselijke, eenzame jaren. En de spijt dat ik niet 20 jaar eerder afscheid heb durven nemen van hem. Hoe de toekomst eruit gaat zien weet ik niet. Wat ik wel weet is dat ik nu in iedere man “iets vreemds” zie. Misschien krijg ik ooit het vertrouwen weer terug. Voor nu is mijn vrijheid een kostbaar goed! Zit je in een soortgelijke situatie? Zorg dat er mensen om je heen zijn die je situatie kennen. Zoek steun en laat je er niet onder krijgen! Kies voor jezelf, hoe moeilijk de weg ook lijkt!
Margriet, jou verhaal kan het mijne zijn. Ook ik heb in okt. de knoop doorgehakt met een – na nu blijkt – een narcist. Leugens, eigenliefde etc. nu er eveneens achter gekomen dat hij in al die jaren ook veelvuldig is vreemd gegaan. Hij is ook int.chauffeur, dus mogelijkheden zat! Nu ook contact met onze zoon verbroken en het contact met onze dochter is minimaal, alleen wanneer HIJ behoefte heeft aan contact. Tevens is hij toen ik de knoop heb doorgehakt mij gaan stalken, bedreigen, roddels en leugens over mij verspreiden, agressie tonen etc.Ook ik regelde thuis alles, verjaardagen, vakanties etc.
De narcist is heel de dag bezig om zijn sluwe gedrag toe te passen, dat vermoed je niet omdat je zelf niet zo bent, die hulpverleners zijn ook niet zo en geloven de mooie verhalen van de narcist, omdat deze zo OVERTUIGEND kan overkomen, dat je haast niet aan twijfelt.
Volgens mij is een narcist aan het einde van de dag dood op, hun intrigerende spelletjes kosten denk ik veel energie, “wat vertel ik tegen wie en wat moet ik allemaal onthouden wat ik heb verteld” !!
Ik heb het helaas ook zelf meegemaakt met een psycholoog, die alles geloofde, nu 20 jaar na dat gebeuren weet ik dat het narcistisch gedrag was, toen kon het niet plaatsen en niet benoemen, mijn ex narcistische partner heeft mij recentelijk helaas wel geleerd wat narcisme is ….
Ik geloof eerder dat een narcist geniet van het manipuleren…Ik ben sinds 2 weken weer terug in mijn vellige comfortzone. Ik lees heel over narcisme…Ik vraag me alleen af of ik ooit een man durf toe te laten in mijn leven….want mijn vertrouwen is enorm beschadigd. Knap dat een narcist een dubbel leven heeft…. Hoe kom ik uit dat gevoel, dat ik me zelf weer mag zijn!
Hallo allemaal,
Ook ik denk dat ik met een gestoorde gek samen leef.
Kleineren, alles is mijn schuld, agressie als meneer de situatie niet onder controle heeft.
Hij weet dat ik onwijs onzeker ben. En elke dag toch weer (als grapje) kleineren. Ik krijg vaak te horen dat ik een knappe meid ben, en de mannen kijken ook vaak naar me. Maar ik geloof eigenlijk helemaal niet meer zo in mezelf, voel me lelijk… en onzeker, op straat. Heb het idee dat dat komt door mijn vriend. Ook het voorschut zetten bij zijn familie, pesten, zo ook zijn familie doen mee, broertjes zusjes. Ik voel mezelf altijd erg verdrietig als ik bij hun op bezoek ben. Kan het dat deze ziekte in de familie zit? Want ook hun lijken te genieten van een ander pijn te doen.
Ook, lijkt het altijd of iedereen hem zo goede jongen vind, zo verteld hij het. En dat ze hem allemaal zo knap en stoer vinden. Hij schept vaak op, maar ik geloof er niks meer van.
Ook ben ik wel eens wat kwijt in huis en wist ik toch zeker dat ik het op een bepaalde plek had gezet, en ineens stond het daar niet meer, en toen ineens weer wel. Heel vaag. Ook van de week, gingen we pizza eten had ik dit in de oven gezet (15 min) we lagen samen op de bank tv te kijken, hij zei toen na ong 15 min, schat ga even kijken, haal jij de pizza er even uit… en wat zag ik, de tijd (van de wekker) stond nog steeds op 15 min. En de pizza was al klaar.
Vond dit erg raar.. ik vroeg aan hem, heb jij de tijd weer op 15 min gezet?!?!? Maar nee hoor, tuurlijk niet! Waarom zou ik dat doen schat? “Met een grijns op zn gezicht”
En zo nog wel meer… heb het idee dat hij mij gek wil maken. Ik snap het allemaal niet meer… mijn vriend kan ook heel lief zijn en wil binnenkort een vakantie boeken, en hij wil genoeg leuke dingen met mij doen. Ik ben maar aan het na denken waar zijn gedrag vandaan komt.. en of ik niet gewoon gek ben, wat zo zegt hij dat. Dat ik vaak dingen zie en hoor die er niet zijn. Ook vaak voel ik mij wantrouwig maar elke keer weer, blijkt er niks aan de hand te zijn. Zo heb ik hem ook nog nooit op vreemdgaan betrapt, nog nooit een onbekende vrouw ofzo tegen gekomen in zijn mobiel. Maar toch blijf ik dat rare gevoel hebben.
Ik heb zelf bordeline, en soms denk ik dat het daar mee te maken heeft…
Hallo ik heb een goed boek gelezen ( spiegel voor narcisten ) en borderline kwam daar ook in ter sprake het klikt tussen hen maar je moet hulp zoeken . Ik zelf ben 8 jaar gehuwd geweest met een narcist . 16 jaar uit elkaar en nu wonen we terug samen dit had ik beter niet gedaan .
Ik ben hooggevoelig maar ik weet wel hoe ik er moet mee omgaan nu . Je eigenwaarde is heel belangrijk de narcist kan zo mooi praten . Geloof hem niet hij doet het uit eigenbelang .
Zou hier nog veel maar kunnen zeggen .
Hou je sterk meid
Ik weet even niet meer waar ik terecht kan! Ik zit zo vast. In mijn eigen verdriet. Ook al weet ik dat hem nooit meer terug wil. Volgens mij is mijn hart gebroken. Ik huil na drie maand nog. Mijn liefde die ik aan hem gaf was zo zuiver en puur. Ik deed alles om hem gelukkig te maken. Nu ik dit schrijf rollen de tranen weer over mijn wangen.Dat gevoel die scherpe pijn in mijn hart en ziel houd dat dan nooit op. Zo onbegrijpelijk dat al die woorden die hij zij alleen maar woorden waren. Wie word er nu niet verliefd op een man die je de hemel in prijst. Morgen ga ik na de huisarts ik wil en door gestuurd worden naar een psycholoog.
Ik kan helaas met niemand hier over praten over dat gevoel van intense verdriet. Omdat mijn familie en vrienden zeggen. Wees blij het ligt achter je, leef maak er wat van. Je was niet meer wie ooit was. Die missen we. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat een ander zo met je kan omgaan. En als grofvuil aan de kant zet. En zelf weer opzoek gaat naar nieuwe prooien. Ik ben radeloos, probeer ook echt mijn leven weer op te pakken. Maar het lukt me niet alleen. Wie kent dit?
Beste Lieke,
Zielenpijn is een heftige pijn, waar je weinig grip op hebt. Men zegt: het slijt. Dat klopt ook, op den duur, daar heb je nu niets aan. Je hebt behoefte om je verdriet te delen, te snappen waarom het zo veel pijn doet. Het is nog niet over, het leeft nu nog in jou. Je hebt dus een persoon nodig, een buitenstaander, die je verhaal goed kan beluisteren. Dan zal je je pijn begrijpen en langzamerhand wat minder vasthouden. Bij je pijn zitten ook veel andere gevoelens, als onrechtvaardigheid en eenzaamheid. Deze gevoelens hebben aandacht nodig. Je schrijft dat je op doorverwijzing naar de psycholoog gaat. Dat is een goede keuze. Je neemt jezelf serieus. Je kan ook via onze website de coaching informatie aanvragen, omdat het belangrijk is dat je bij een therapeut terecht komt die echt weet wat narcistische mishandeling inhoudt.
Misschien is het voor jou fijn om te weten, dat het op den duur minder heftig wordt. En dat je nu in staat bent hulp in te roepen.
Ik wens je hier veel sterkte bij,
Susan Veenstra
Kun je mij de titel van het boek geven?
Waardoor heb jij Borderline? Heb je jezelf dat wel eens afgevraagd? Daar wordt je ook niet mee geboren! Denk goed na, of je wel met hem door wilt gaan………Kies voor jezelf meissie!
Hey, het kan zijn dat je met borderline sneller valt voor zo iemand. Maar ik denk niet dat alles wat je beschrijft in je “hoofd”zit. Als je misschien eens boos wordt op hem zal hij het zeker steken op je borderline?
Laat je niet wijs maken dat het aan jou ligt.
Het feit dat je twijfelt aan je eigen bestaan zegt ook dat je zeker weet dat er iets niet in orde is.
En wat vindt de narcist het prachtig dat hij je precies kan pakken waar je het kwetsbaarst bent. Hij zou je juist in bescherming moeten nemen. Maar dat is juist het gemene,hij weet waar hij je pakken kan.
Stop met twijfelen over jezelf.
Dat is precies wat hij wil.
Weinig mensen weten wat narcisme is, er zijn er die mij willen helpen om alles weer goed te maken, maar zij weten totaal niet dat er geen oplossing is.
Als dit misschien gebeurt of dat, dan verandert ze wel, geloof mij ik heb ALLES geprobeerd, uren lange gesprekken, discussies zelfs in bed tot diep in de nacht, dan weer allemaal loze beloftes en vervolgens ik was weer terug bij af.
Een narcist verandert nooit, dat maakt het ook zo moeilijk, het is uitzichtloos ben je er mee verbonden dan kan je leven een kwelling zijn en je kan er helemaal totaal absoluut nooit iets aan doen…………
Vele kenmerken zijn voor mij herkenbaar. Ik heb hem ook door. Maar lastig is als je gescheiden bent. Onder toe zicht staat. En zonder diagnose voogd niets van mij aanneemt. De ex alles voor elkaar krijgt en ik mijn grens niet kan bewaken omdat zijn plan er geloofwaardiger uit ziet en ik als de lastpost wordt gezien. Het beschadigd mij en ook de kinderen. Dus los komen zou ik goed kunnen als er geen kinderen zouden zijn. Nu wordt ik met van alles geconfronteert.
Het beheerst mijn gedachten mijn leven. Vele uurtjes van bedenktijden hoe ik wel niet iets aan moet pakken. Hoe kan ik voogd overtuigen doordat ik netjes zijn wil uitvoer hier dan ook geen stop op komt. Ik voel me gevangen in mijn eigen leven. Niets kan en mag meer zonder overleg. Laat ik een steekje vallen dan wordt dit inderdaad als veel ernstiger gezien als dat ex 0 procent alcohol aan de kinderen geeft. Ook soms 2.o. Ik krijg een verwijzing als ik de kinderen niet breng naar opa en oma wanneer vader op vakantie gaat. Maar ivm de alcohol wordt tot nu toe niets ondernomen. Ook sexueel overgrensdgedrag bij de kinderen. Ik heb zwaar vermoeden dat het aan de ex zijn kant speelt ergens. Maar er wordt geen actie ondernomen. Waarom niet ?? Denk ik dan?? Natuurlijk omgang is makkelijker te regelen dan het gif dat hij toedient. Hoe kan ik mezelf en de kinderen hieruit helpen als hulpverlening mij als last post ziet en vader om een of andere reden nog steeds niet mee heeft gedaan aan onderzoek. Voogd heeft het geregeld. Wie zegt het dat hij er op een of andere manier een stokje voor heeft gestoken. Juzt in huis gelooft mij. Maar is zij opgewassen tegen onze voogd?
Het probleem is een voogd is en blijft onpartijdig. Een narcist is niet te veranderen en kinderen blijven loyaal. De mishandeling duurt dus voort. Blijf rustig en kijk eens op apate.nl voor neutraal ouderschap.
Wat een reacties zeg, pfff. Soms wordt je er stil van. Mij helpt het zeker om ze allemaal te lezen.
Hallo ik ben Marjan 60 pusser en heb een narcistische moeder gehad . Mijn Broers en zus hebben dat in hun jeugd ook ontwikkeld weet ik nu . Nu lang geleden trouwde ik een man die ook narcistisch was weet ik nu , Mijn dochter erfde dit en is ook narcistisch weet ik sinds een paar jaar . ik heb haar en mijn kleinkinderen al heel lang niet meer gezien door het extreme koude en afstandelijke in haar. De kinderen heeft ze bij me weggehouden en vreselijke dingen over mij tegen ze vertelt hoorde ik van iemand die haar kende . Ik was een prachtig doelwit voor de gehele familie omdat ik een buitenbeentje voor hen was . Heel mijn jeugd en ook later heb ik me eenzaam gevoeld . Eenzaam omdat ik maar niet begreep wat ik verkeerd gedaan had . Rond mijn 40e jaar verhuisden zij allemaal naar buiten de stad maar bleven controle over mij houden . Dat ging ongeveer zo .. Opbellen en uithoren .. weet ik nu . En als ik zei dat ik ophangen moest omdat ik het benauwd had tóch doorpraten omdat ze wisten dat ik te beleefd was om gewoon op te hangen tot ik bijna stikte in mijn hoest en tóch gewoon doorpraten dominant en dwingend . Als kind had ik het altijd gedaan . Maar ook mijn broers waren vaak de klos . Voor de buitenwereld leek het allemaal koek en ei bij ons te zijn . Maar niets was minder waar . Mijn moeder zorgde en voedde ons goed . Maar emotioneel rotzooiden wij maar wat aan als kind. Mijn vader was een optimist die zorgeloos leek . Hij las ons iedere avond voor als kind. We mochten alles en ik hoorde hem vaak tegen mijn moeder zeggen .. niet dwingen ! Je mag ze niet dwingen . De woedeaanvallen van mijn moeder weet ik nu . Ze heeft mijn vader belachelijk gemaakt tegenover de buitenwereld . Mijn broertje was vroeger een driftkikker . Hoe vaak ik mijn moeder als klein meisje tegen hem heb horen roepen ‘dat hij een stuk ongeluk was ‘ . Keer op keer heeft hij dat moeten horen .We hebben als kind alle drie bleekwater gedronken omdat mijn moeder de fles telkens weer in het onderste keukenkastje zette weet ik nu . Ze pochte dan tegenover de buitenwereld dat ze ons supersnel oppakte en naar de eerste hulp was gerend . Wat vlak bij ons huis was. Niet het feit dat onze keeltjes pijn deden , dat deerde haar niet. Maar het feit dat ze zo snel bij de eerste hulp was , dát riep ze tegen iedereen . Keer op keer vertelde ze mij , zo vanaf mijn 12e , dat ze geen kinderen toen nog wilde en ons geprobeerd had te aborteren dmv breinaalden . Maar zo subtiel dat een ander het niet hoorde. Op mijn 14e ging ik met mijn ouders en kleine zusje naar het buitenland op vakantie , samen met vrienden van mijn ouders. Mijn onverantwoordelijke ouders hadden een losse tuinbank achterin het busje gezet waar ik gedurende de hele rit op zat . Bij elke bocht viel ik met bank en al op de grond en ze gierden het allemaal uit.
Hoe ik de eerste dag van onze vakantie sluimerend op een luchtbed in zee lag te dobberen.. mijn moeder zat in het zand naar me kijken .. Ik weet nu dat het een hele tijd later geweest moest zijn dat ze me riep dat ik nog zou verbranden zou als ik nog langer zou blijven liggen daar. En ja , ik heb de rest van de vakantie eerst met enorme blaren later met wonden vooral op mijn gezicht moeten doorbrengen . Het onverantwoordelijk van mijn ouders mijn kleine zusje van 4 met een zwembandje in het diepe zwembad daar te laten dobberen . O ze keken wel van afstandje weet ik nu . Maar ze deden het toch maar . Mijn broer kreeg rond zijn 37e een psychose . Mijn vader ontwikkelde zich rond zijn 50e als manisch depressief . ook mijn schoonzuster weet ik nu was narcistisch zij had vele gemene trekjes en streken in haar. Altijd omringt door het narcisme wil ik diegene die het ook herkennen waarschuwen om zich zo spoedig mogelijk los van hen te maken . Ook als het je familie betreft . Ze voelen niets voor een ander . Het kan ze niets schelen wat voor pijn jij voelt . Ze hebben je alleen maar nodig om te kleineren pesten , onzeker te maken enz .. zodat zij zich daardoor beter voelen . Maar alléén als je zeker weet dat het narcisme bereft. Maak dat je wegkomt van die emotionele mishandelingen ! Ze genieten van jou lijden . Geloof me ik kan het weten . Ik heb me een jaar geleden van hen allen losgemaakt dmv een heel hartelijk mailtje waarin ik ze het allerbeste wens en ze verder direct geblokkeerd . Het is echt de enige manier om van een narcist los te komen . Ook niet een vinger nog geven want ze trekken gelijk je hele hand weer naar zich toe .
Ik hoop dat ik met mijn autobiografie kun je wel zeggen jullie allen hier een beetje heb kunnen vertellen het niet zo ver te laten komen als ik heb gedaan . Ik heb niemand meer maar kan nu wél opgelucht adem halen . Liefs en sterkte voor jullie allen hier .
Dankje voor je tip fleur
Dankjewel Marjan,
Wat een pijnlijke biografie.
Ik sta ook op het punt alles en iedereen hier het rambam te laten krijgen en ergens anders gaan wonen waar niemand me kent.
Zodat ik ook met niemand van hun,en dan als eerste mijn ex-man,die de hele familie rond gegaan is,nooit meer te zien.
NOOIT meer.
Er gewoon zelf voor te kiezen ipv dat er in je eigen cirkel steeds meer deuren dichtgaan,die wel open staan voor de wolf met zijn engelenmasker.
Dank voor de reactie Tiny . En ook voor jou alle sterkte in wat voor beslissing je ook zult nemen .
Ik wou dat ik dat ook kon.zeggen maar heb nog kinderen die graag hun vader willen zien.
Het komt wel in mij op om een tijdje me terug te trekken maar dat wil je je kinderen niet aan doen. En bovendien geef ik dan de ander de macht in handen om zich te ontfermen over de kinderen.