Categorie: Uncategorized

Onveilig


Je leert zo veel als onveilig kind
Je leert precies zo te kijken, dit te zeggen, dat te doen, opdat je geaccepteerd wordt
Je leert dat je onder in de rangorde staat
Dat je moet boeten voor een misdaad die je niet bekend is
Dat mensen die zeggen; “je kan me vertrouwen hoor”, niet persé betrouwbaar zijn

Je leert dat sommige mensen het wel zien, maar niet ingrijpen
Of dat de enkeling die probeert in te grijpen, wordt weggestuurd
Je leert dat je er alleen voor staat
Je leert volhouden, volhouden
Je leert dingen, waar anderen geen weet van hebben en die voor hen niet eens kunnen bestaan

Je leert zo veel, maar het gaat allemaal niet over het leven zelf.

De trekkende put


Narcisten en psychopaten hebben nauwelijks contact met hun Zelf, en nauwelijks een Zelf ontwikkeld. Toch moeten ze hun dingen doen, hun leven leven. Wat doe je, als je zelf geen voedende energie aan jezelf kunt onttrekken en dit niet in jezelf wilt ontwikkelen? Je onttrekt die energie dan aan anderen. Maar hoe doe je dat, hoe zorg je dat die ander zich openstelt, waardoor je hem of haar leeg kunt trekken? Lees verder “De trekkende put”

Rouw


Al dagenlang weet ik dat er iets is. Ik voel me opgefokt, voortvluchtig. Net tijdens de lunch valt het verdriet over me heen als de storm die nu over Nederland raast. Ik krijg nog net de laatste hap naar binnen, trek me terug en zet mijn lievelingsmuziek op. Het laatste zetje naar mijn gevoel.

Daar komt het, en zoals ik al verwacht had is het oud. Ik ben een jaar of negen en kan wat ik toen op dat moment voelde, helemaal niet toe laten. Net als al die andere momenten. Het had mijn ondergang betekend.

De angst voor mijn vader, en de heimwee naar mijn moeder. Hoe kun je heimwee hebben naar iemand die er gewoon dagelijks is? Ik had het; want ze was er, maar ook weer niet. Lees verder “Rouw”

Woorden als wapens


Een onbenullig voorval, een paar dagen geleden. Ik had van die losse fietslampjes gekocht, en terwijl ik ze uit de verpakking haalde bleek eentje het niet te doen. Ik dus, met frisse tegenzin, terug naar de winkel.

Ik keek naar het meisje achter de kassa en zei “deze deed het al niet toen ik’ m uit de verpakking haalde”. Ze keek van het lampje, naar mij. “Het voldeed dus niet aan uw verwachtingen?”. Ik keek haar verbaasd aan. “Nee, want hij is stuk”. Probeerde ze nu te doen alsof ik degene was die moeilijk deed? Ja, bleek uit haar volgende zin. “Dus u was niet tevreden…”, zei ze minzaam. Ik telde inwendig tot tien en zei beslist “nee, want hij is kapot”. Zij probeerde er een bepaalde draai aan te geven, en ik bleef de feiten herhalen: Het Lampje Is Stuk. Lees verder “Woorden als wapens”

Samenwerking?


Zoals alle slachtoffers van narcistische mishandeling, ben ook ik ontzettend veel over het onderwerp gaan lezen. In mij groeide de wens om me te gaan inzetten voor anderen, maar ook de wens om hierin samen te werken. Ongeveer een half jaar geleden stuitte ik op Sylvia’s blog, en ik kwam haar ook tegen op forums waar ik las. Ik werd geraakt door de heldere manier waarop ze in gaat op de problematiek. Ik heb haar benaderd met de vraag of we op een bepaalde manier kunnen gaan samen werken. We zijn aan het onderzoeken welke rol zij in in mijn lezingen zou kunnen krijgen. Het is heel motiverend om met een “gelijkgestemde” van gedachten te wisselen. Narcistische mishandeling vormt een groot probleem in onze samenleving, en om dat probleem aan te pakken is het denk ik belangrijk om krachten te bundelen. Lees verder “Samenwerking?”

Waar ligt de grens tussen normaal en abnormaal (pathologie)?


Over narcistische mishandeling bestaat veel onwetendheid. Wat je als slachtoffer veel tegen komt, is dat je verhaal op basis van de “normale criteria” beoordeeld wordt. Dus als je vertelt over zijn heftige reactie op het feit dat je op de verkeerde manier groette, dan krijg je als reactie dat daar “heus wel iets aan vooraf gegaan is, en dat je naar je eigen aandeel moet kijken”. En als een man vertelt over het enorme schuldgevoel dat zijn narcistische vrouw hem steeds geeft, dan is de reactie dat ze “het erg moeilijk zal hebben en dat heus niet zomaar doet”.

Het hele punt is, dat je ernstige pathologie niet kan beoordelen met normale criteria. Maar wat is normaal? En wat is pathologie? Ik geef een alledaagse situatie; ik ging met mijn kind en een vriendin naar een markt. Het was een markt in een klein toeristisch stadje, en de terrasjes stroomden vol. We hadden zin in koffie, maar ik ben nogal prijsbewust nu we op dit moment heel krap zitten. Bij een kraampje werd koffie aangeboden. Zou dat wat zijn? Ook al was het een middeleeuwse markt, ik ging er maar vanuit dat hij hedendaagse koffie zou schenken. Lees verder “Waar ligt de grens tussen normaal en abnormaal (pathologie)?”

Die tomaat is blauw


Sinds een paar weken is deze website in de lucht. Ik werk nu hard aan het werkboek. Het is een enorme stap voor mij om in de openbaarheid te treden. Een paar jaar geleden wist ik nog niet eens wat er met me aan de hand was. Het was me inmiddels duidelijk dat ik door een aantal mensen slecht behandeld was. Maar hoe en wat? Ik was zo verward, ik begreep niet waar ik mee te maken had gehad. Tot ik ging lezen over narcisme. Ik vond steeds meer houvast en vormde mijn mening over de materie. Op een gegeven moment werd duidelijk dat ik er over wilde schrijven, en daarna werd duidelijk dat ik er over wilde gaan vertellen. Nee, ik wil er over van de daken schreeuwen!

Lees verder “Die tomaat is blauw”