Tag: hulpverlening

Fataal beleid

Dit is een gastcolumn van Richelle

Wat er op maandag 10 augustus is gebeurd met Linda van der Giesen, is verschrikkelijk. Zij werd door haar ex-vriend op de parkeerplaats van haar werk neergeschoten. Wat daaraan vooraf is gegaan, is zorgwekkend!

Wat Linda is overkomen had nooit mogen gebeuren. Ze heeft zich dusdanig bedreigd gevoeld door haar ex-vriend, dat zij de stap nam om aangifte te doen bij politie. Daar werd haar verhaal helaas niet voldoende serieus genomen. Daar werd niet voldoende achtergrond informatie verzameld over de verdachte. Met fatale afloop. Lees verder “Fataal beleid”

Nieuw initiatief: workshop voor professionals

Dit is een bericht van Wilma

Een nieuw initiatief is geboren! We kunnen nu antwoord geven op de vraag die ons regelmatig gesteld wordt: doen jullie ook iets voor professionals? Therapeuten, huisartsen, praktijkondersteuners, psychologen, maatschappelijk werkers, mediators, advocaten ; diverse professionals komen met een vraag als: “Mijn cliënt heeft in haar omgeving met narcisme te maken, hoe kan ik haar steunen zonder zelf door de narcist ingepakt te worden?” Lees verder “Nieuw initiatief: workshop voor professionals”

De hulpverlening bijpraten

Dit is een gastcolumn van Op gemak bij mezelf

Gestaag dobbert actief slachtofferschap weg van mij. Ik ben aangekomen. Maar niet klaar met alle ‘NPS Files’ die er zijn en zullen blijven komen. Zoveel is zeker.

Buitenstaanders kunnen narcistisch geweld niet zien, de storing draagt veel maskers. Hét kenmerk is verborgenheid. Een opgroeiend kind in een narcistisch systeem voelt onbewust dat iets niet pluis is, maar zit verstrikt in het systeem; is afhankelijk en loyaal. Lees verder “De hulpverlening bijpraten”

Een groot levensfeest

Dit is een gastcolumn van Mieke.

Sinds ruim vier maanden volg ik een individueel traject bij een therapeute, die is aangesloten bij het netwerk van “het verdwenen zelf”. In deze periode heb ik veel inzichten gekregen, waardoor mijn leven en mijn “ik”, al behoorlijk is veranderd. Voor dit traject voelde ik mij afgeschreven, afgeschreven door mezelf maar vooral ook door de samenleving. Ik had geen levensdoel, was somber, verdrietig, niet in staat om mijn gevoelens te uiten, had slaapproblemen en had geen structuur in mijn leven. Lees verder “Een groot levensfeest”