Tag: narcisme

‘Ik heb het oorlogsveld verlaten’

Dit is een gastblog van Anna

Ik voel een stekende pijn aan de rechteronderkant van mijn buik. Al een uur probeer ik het te negeren. Afleiding zoeken en ondertussen die rechterzijde met me meesleuren. Het beeld van een schreeuwend kind dat aan me hangt, smekend om hulp, blijft maar in me opkomen. Maar, ik moet door. Is het een overlevingsmechanisme? Een gewoonte? Geen idee, maar na een uur geef ik op. Ik leer mijn emoties te reguleren. Niet meer ‘weglopen’, maar ze toelaten, ermee zitten. Opnieuw zie ik dat schreeuwende kind, flitsende beelden voor mijn ogen en in mijn hoofd. Verward, huilend. Niet wetend wat te doen of wat te volgen. Ik was negen, nog volop in groei en volledig in paniek.

Ondertussen ben ik meer dan volwassen en heb ik het oorlogsveld verlaten. Ik groei weer, ik leer mezelf nog iedere dag kennen. Het universum lijkt even blij als mezelf, en toont me dit door hulp toe te gooien. Als tulpen op een podium op het eind van een geslaagd optreden. Lees verder “‘Ik heb het oorlogsveld verlaten’”

“Hij bedoelde het niet zo”

Dit is een gastblog van Deni

Daar stonden we dan. Een kleine groep mensen, alleen de dichtstbijzijnde familie. Lijdend voorwerp was de man in de kist. Piet.

Een jonge meid van in de twintig huilt hard. Haar oma komt erbij staan. ‘’Hij was altijd wel hard voor je, maar bedoelde het goed. Hij hield wel van jou’’, zegt ze. Het meisje huilt harder. Een arm van oma om haar heen, maar de arm brengt geen troost.

Het meisje verloren, net als een vrouw van rond de veertig, maar ze zijn toch samen. Hetzelfde geldt voor andere aanwezigen. Eilandjes. Dat lijken ze. Zo voelen ze. Een ieder is bij elkaar, maar toch alleen.

De man bedoelde het niet zo. Hij zei en deed dingen, die bij de meeste mensen niet zo leuk overkomen. Maar toch bedoelde hij het niet zo. Dacht zijn vrouw. Ook de zoons lieten het gebeuren.

Terugblik
Een feestje. Piet was jarig. Iedereen mocht komen. Toen nichtje wilde zitten, zei hij: ‘’Niet hier. Pak maar even een kruk en ga maar aan de overkant zitten.’’ Piet wijst nog even om de plek te duiden. De vrouw van veertig zit al, maar wordt verzocht om naast Piet te komen zitten. De vrouw weigert. Piets’ mond betrekt. Hij loopt een beetje rood aan. Negeert de vrouw vervolgens volledig en begint een discussie met een van de mannen. De vrouw zit er verloren bij. Lees verder ““Hij bedoelde het niet zo””

Zo was het toen, zo is het nu

Dit is een gastcolumn van Aurora

Zo’n tien jaar geleden zag mijn leven er heel anders uit dan nu. Als ik terugdenk aan de emotioneel toxische omgeving waar ik toen in leefde, denk ik regelmatig in termen van een Koninklijke familie (omdat deze zichzelf superieur acht) en hun zelf gecreëerde Koninkrijk, inclusief een Golden Child (Prins of Prinses), een zondebok en schare brave onderdanen die doen en denken wat hen wordt opgedragen.

Zondagavond, 17.00 . Ik sta in de grote gaarkeuken van het Paleis. Klaar om te helpen met koken. Met een schort voor, want dat moet als je in deze keuken helpt.

Ik scharrel wat in een keukenla, op zoek naar een mes. Als ik er een vind dan hoor ik de Koningin meteen zeggen: ‘Nee, niet dat mes natuurlijk, daar ga ik mee snijden. Dat snap je toch wel?’. Ze lacht erbij, maar het voelt niet grappig. Ik overhandig het mes aan hare majesteit en vind al snel een ander mes. En een snijplank. Wanneer ik die pak hoor ik een nieuwe instructie: ‘Nee niet op die snijplank, dat snap je toch wel? Dat is de beste die ik heb en die heeft mijn dochter dus nodig’. Oh ja, haar dochter, de prinses. Ik geef de snijplank aan de prinses en vind een andere snijplank. Lees verder “Zo was het toen, zo is het nu”

Psychische mishandeling in de jeugd > levenslange impact

Als jij (op jonge leeftijd) slachtoffer bent geworden van psychisch geweld dan draag je daar je leven lang de consequenties van. Het afronden van een studie, de eerste stappen op de arbeidsmarkt of het aangaan van langdurige gezonde relaties wordt bemoeilijkt door alles wat je hebt meegemaakt. Vaak weet je niet precies wie je zelf bent, is je eigenwaarde van je afgenomen, en vind je het lastig om mensen om je heen te vertrouwen. In Nederland wordt 1 op de 10 jongeren slachtoffer van psychisch geweld.
Eerder schreven wij een artikel voor GGZ.nl waarin pijnlijk duidelijk wordt hoe zo’n mishandeling er bijvoorbeeld in de thuissituatie aan toe gaat >>> (https://www.ggztotaal.nl/…/kan_dit_waar_zijn_dwingende…). Als (jonge) slachtoffers niet adequaat worden begeleid heeft de mishandeling levenslang een negatieve impact. Daarom ontwikkelden wij een training die jongeren en jong volwassenen helpt herstellen, zodat ze hun toekomst vorm kunnen gaan geven vanuit eigen kracht.

Lees verder “Psychische mishandeling in de jeugd > levenslange impact”

Het Groene Jasje

Dit is een gastblog van Michelle

Vrijdagochtend op het werk. Reikhalzend keek ik uit naar het weekend. Nog een paar uurtjes en dan zou ik David weer zien. Behalve een rendez-vous op zijn kantoor was ons contact alleen maar telefonisch verlopen. Ik miste hem. Ik wierp een blik op de klok, bijna koffiepauze. Ik kon mijn aandacht amper bij mijn werk houden, mijn gedachten dwaalden telkens af naar David. Mijn collega Esther vertelde dat haar schoonmoeder opgenomen was in het ziekenhuis. Heel sneu maar toen ik David zijn naam in mijn schermpje zag verschijnen, móest ik opnemen. Het verhaal over haar zieke schoonmoeder hoorde ik later wel aan. Ze begreep vast wel dat dit telefoontje heel erg belangrijk voor mij was!

“Wat doe je vanavond? Zijn de kinderen bij jou?”, viel David met de deur in huis. Toen ik zei dat ik mijn handen vrij had, stelde hij voor om uit eten te gaan. “Gewoon wij saampjes, Nikki is er ook niet. Dan reserveer ik een tafeltje voor twee, ik heb je gemist…”

Een warm geluksgevoel trok door mijn lijf. Dit was precies wat ik nodig had. Eindelijk een moment samen. Gewoon David en ik, een flesje wijn, heerlijk eten, kaarslicht….en ik merkte dat hij er hetzelfde over dacht. Zie je wel? Ik twijfelde wel eens of David dezelfde intenties had als ik maar door deze uitnodiging verdwenen mijn twijfels als sneeuw voor de zon. Lees verder “Het Groene Jasje”

Trainingsseizoen van start

Herken jij je in deze worsteling? Of heb je vergelijkbare momenten meegemaakt die je onveilig doen voelen in een huidige of vorige relatie?

Jaarlijks worden in Nederland 700.000 mensen slachtoffer van psychisch geweld. Speciaal voor hen bieden wij trainingen aan die kort en krachtig uitleggen hoe je de mishandeling kunt herkennen en welke acties je kunt nemen om de regie over je leven terug te nemen. Onze trainingen hebben tot op heden ruim 30.000 slachtoffers geholpen en worden gemiddeld beoordeeld met een 9,6.

Komende periode staan onderstaande trainingen op het programma:

Jongeren en jongvolwassenen (15 t/m 25 jaar)

Volwassenen

Ben jij slachtoffer geworden en kun je onze hulp goed gebruiken? Schrijf je dan snel in voor de training die het best aansluit bij jouw situatie. Ken je een slachtoffer die baat zou hebben bij een van onze trainingen? Attendeer hem/haar dan op ons aanbod.

Ook een positieve recensie van onze trainingen onder dit bericht helpt ons enorm!

Alvast bedankt voor je hulp!

Nul empathisch vermogen

Dit is een gastblog van Willeke

Het was eerste Kerstdag bij het ontbijt, jaren geleden. Natuurlijk had ik erg mijn best gedaan, zeg maar gerust me uitgesloofd, om het er gezellig en feestelijk uit te laten zien. Dat betekende heel vroeg op staan na een korte nacht met chronisch slaapgebrek.

Bij ieder bord een kaarsje en een zelfgebakken tulband met poedersuiker, suikerbrood et cetera. Maar de sfeer was om te snijden en uit alle macht probeerde ik deze om te buigen zodat de kinderen er maar geen last van hadden dat er een grote sjacherein ook aan tafel zat, namelijk mijn Nex. Voor hem moest ik alles uit de kast halen voor het perfecte plaatje, wat me nooit lukte. Ik had altijd wel iets verkeerd gedaan.

Zo zaten we daar met ons vijven aan het Kerstontbijt. De spanning, de vermoeidheid, de druk , de eeuwige misprijzing; het werd me even te veel. In de Herfst ervoor had ik een miskraam gehad en op dat moment aan de Kersttafel had ik even een zwak moment en er rolde een traan over mijn wang. Lees verder “Nul empathisch vermogen”

Geen verbaal of fysiek geweld, wel emotioneel mishandeld

Hoe een langdurige mindfuck je helemaal leeg kan zuigen

Dit is een gastblog van Maartje

Ik ben goed opgeleid en financieel onafhankelijk. Ik heb een goede baan en ben een niet onaantrekkelijke alleenstaande moeder. Anderen zouden me waarschijnlijk omschrijven als een zelfbewuste, assertieve, volwassen vrouw van in de vijftig. En toch blijk ik een makkelijke prooi te zijn. Omdat ik verwikkeld ben geraakt in de belevingswereld van een psychopaat ben ik emotioneel bijna compleet afgebroken. Een psychopaat is iemand ‘met een anti-sociale persoonlijksstoornis’ en heeft veel overeenkomst met een narcist. “Mijn” psychopaat is een sociale, aantrekkelijke, zeer hulpvaardige man van begin 60.

Voor de goede orde; het heeft mij jaren gekost om mij te realiseren wat er precies gebeurde. Daarna heb ik lang de overtuiging gehad dat het op te lossen viel, als ik maar genoeg liefde en toewijding investeerde. Inmiddels ben ik die illusie kwijt. Lees verder “Geen verbaal of fysiek geweld, wel emotioneel mishandeld”

Jaarcongres  Intieme Terreur: expertise gedeeld

Stichting Het Verdwenen Zelf spreekt geregeld op congressen waar professionals van onder andere reclassering, veilig thuis, politie, jeugdhulp, raad van kinderbescherming, maatschappelijk werk en GGZ samenkomen. Ons doel is om hen te trainen in het leren herkennen van narcistische mishandeling zodat ze op basis daarvan de juiste invulling te kunnen geven aan bijvoorbeeld de begeleiding bij een vechtscheiding. Vorige week donderdag sprak Jeannette Schasfoort namens ons op het congres ‘Intieme Terreur’. Dat is ontzettend belangrijk, omdat er immers veel slachtoffers zijn die vastlopen in het systeem. Jeanette sprak uit dat ook eenhoofdig gezag tot de mogelijkheden mag gaan behoren in geval van te grote onveiligheid voor de kinderen.

Rechter en ervaringsdeskundige Nathalie van Waterschoot onderstreepte deze boodschap en verduidelijkte dat ons systeem niet is ingesteld op intieme terreur en dwingende controle. Bij vechtscheidingen gaat het om twee systeemfouten in het familie- en jeugdrecht. Wij weten, door de honderden getuigenissen die wij hebben ontvangen, hoeveel leed dit veroorzaakt. Daarom is het belangrijk dat steeds meer professionals zicht krijgen op wat er mis gaat. Dan kan er naar een oplossing toegewerkt worden. Lees verder “Jaarcongres  Intieme Terreur: expertise gedeeld”

‘Ik realiseer me nu dat het niet aan mij lag….’

1 op de 10 jongeren en jongvolwassenen wordt slachtoffer van psychisch geweld. De negatieve impact op de (sociale) ontwikkeling van deze jonge doelgroep is gigantisch. Daarom ontwikkelden wij een training die hen inzichten en handvaten biedt om de mishandeling te leren herkennen en zich uit de greep van de destructieve relatie te bevrijden. Dinsdag 22 november vond de eerste online editie plaats.

De deelnemers (tussen de 15 en 23 jaar) bleken al best wat van het onderwerp af te weten. Zo konden ze heel gerichte vragen stellen via de chat. De groep deed actief mee en er was veel interactie. Het was bovendien mooi om te ontdekken dat er veel nieuwe inzichten ontstonden. Lees verder “‘Ik realiseer me nu dat het niet aan mij lag….’”