Auteur: Mark Lindeberg

Van het “land van het licht” naar het “land van de duisternis”

Dit is een gastcolumn van Kristine

Het “land van het licht” is een zonovergoten plek vol kleurenpracht. In dit land leeft de Koning net samen met zijn koningin. Ze wordt overgoten met liefde, complimenten, verheerlijkt, op een voetstuk geplaatst. Ze is de fantasie die voor de Koning werkelijkheid geworden is.

Er heerst een sfeer van democratie in dit land maar niets is minder waar. Er gelden namelijk regels, bepaald volgens de fantasie van de Koning. In den beginne is er niets te merken van deze regels maar na een tijdje worden ze duidelijk gemaakt aan de koningin waardoor er wolken beginnen te hangen boven dit land. Lees verder “Van het “land van het licht” naar het “land van de duisternis””

De tweekoppige Draak

Dit is een gastcolumn van Maud

Als je mij vraagt hoe ik mijn ouders zou beschrijven dan komt het beeld van de tweekoppige Draak naar voren. Twee mensen die zo met elkaar vervlochten zijn dat ze bijna één zijn geworden. Ze hebben wel ieder hun eigen gezicht behouden en die gezichten kunnen alle grimassen aannemen die ze willen en vooral veel doen alsof en heel veel vuur spuwen zodra er iets niet naar de zin is.

Mijn oma kon de tweekoppige Draak aan, ze hield hem in toom en stuurde hem geregeld naar zijn hol. Mijn oma zorgde voor mij en nam me ook vaak mee naar haar eigen huis. Lees verder “De tweekoppige Draak”

Ontwaken uit het oorlogsgebied

Dit is een gastcolumn van Petty

Oorlog, zo was het altijd; wakende, voelende “wat is de situatie”, niet wetend wat of en wanneer de volgende aanval zal zijn. Jezelf zo diep verbergen zodat jezelf maar met beetjes kan/durft te tonen aan de lieve mensen die het wel goed met je menen, en dan lijkt het nog alsof het verkeerd is omdat iemand je ooit heeft ingefluisterd dat je een “niets” bent. Lees verder “Ontwaken uit het oorlogsgebied”

Eindelijk weer mijzelf kunnen worden

Dit is een gastcolumn van Karin

Een blog? Kan ik dat en vooral: durf ik dat?

De bekende onzekerheid steekt weer eens de kop op. Wie zit er nu te wachten op mijn verhaal? Toch besef ik anderzijds dat dit wel een mooie gelegenheid is om iets te delen van mijn eigen ervaringen, een idee waar ik al een poosje mee rondloop. Dus trek ik nu de stoute schoenen maar eens aan.

Die onzekerheid raak ik nooit helemaal kwijt, denk ik. Hoewel mijn leven als alleenstaande moeder en vrijgezel sinds vorig jaar een feit is en ik langzaam maar zeker uit dat dal kruip waar ik, achteraf gezien, in rondzwierf, voel ik me soms nog steeds onzeker. Lees verder “Eindelijk weer mijzelf kunnen worden”

Marionet

Dit is een gastcolumn van Jeannette.

Vanaf mijn eerste herinnering was ik een marionet waarvan anderen de touwtjes strak in handen hadden. Buiten de pas lopen werd ongenadig afgestraft. Na ruim veertig lange jaren de voorstelling van anderen te hebben gedanst knapten, door de loodzware rollen, uitputtende scenes en onmogelijke poses uiteindelijk alle touwtjes. Waardoor ik met een harde doffe dreun in de diepe, duistere, uitzichtloze afgrond belandde. Lees verder “Marionet”

Het ontkennen van mijn grenzen

Dit is een gastcolumn van Mirjam

Ook op lange termijn merk ik nog dagelijks de gevolgen van twintig jaar lang leven in een huwelijk vol spanning gefundeerd op zijn waarheid. Twee jaar geleden heb ik mijn huwelijk beëindigd en leef ik met mijn drie kinderen in vrijheid. Het is geweldig om elke dag weer te voelen en te ervaren dat ik vrij ben, mezelf mag zijn en mijn eigen gezonde beslissingen mag nemen. Het leven is van ons en niet langer alleen van hem. Want met hem leven is een leven zonder echte liefde en respect. Zonder hem leven geeft rust en ontspanning.
En toch… Lees verder “Het ontkennen van mijn grenzen”

Terugblik 2015 en nieuwjaarswens


Lieve mensen,
Er is veel positiefs gebeurd in 2015. De website leeft enorm. Op iedere blog komen vele reacties. De website, blogs en reacties vormen een steun en bieden herkenning aan vele lezers.

Het werkboek van Iris vindt veel weerklank onder slachtoffers. Daarnaast merken steeds meer professionals het boek op en ook hun reacties zijn positief. Afgelopen jaar zijn er dertien basisworkshops gegeven en deze waren zonder uitzondering volgeboekt. Daarnaast zijn er vijf verdiepingsdagen geweest, met verschillende thema’s. De workshops worden door therapeuten en coaches uit ons netwerk gegeven. Lees verder “Terugblik 2015 en nieuwjaarswens”

Het beste komt nog

Dit is een gastcolumn van Pien

Ik kom als oudste uit een gezin van zes meisjes en twee jongens. Mijn ouders ‘moesten’ trouwen en waren ‘tot elkaar veroordeeld.’ Geen liefde, geen respect en veel wantrouwen en onbegrip. Vader een stinkend verwende zoon, onaangepast, oversekst. Antisociaal zou ik nu zeggen. Hij begon zijn seksuele behoeftes ook met zijn kinderen te delen toen ik zo een jaar of vijf (?) was.

Moeder was een zeer onvoorspelbare vrouw, die mij al jong de schuld van haar ellende noemde. Als kind heb je geen idee wat ze bedoelt en ik deed mijn uiterste best om het leven voor haar aangenaam te maken. Lees verder “Het beste komt nog”

Emotioneel geweld in huis is ook huiselijk geweld

Dit is een gastcolumn van Reigerschap

Toen ik Hyper (van Super en Hyper, die uit de verhalen van Tom Poes) ontmoette, leek het me een fantastische vent: enthousiast, gevoelig, ondernemend, energiek. Werkzaam in een sector die raakte aan de mijne en met een jong bedrijf dat het binnenkort helemaal ging maken. Binnenkort, hij had nu nog geen inkomen.

Tsja, iedereen voelt hem nu aankomen, maar ik niet, althans, toen niet. Lees verder “Emotioneel geweld in huis is ook huiselijk geweld”