Zorgmijder of zorgzoeker

Dit is een gastcolumn van Moniek

Een situatie die opeens verandert

Mijn huwelijk met mijn narcistische ex man duurde tientallen jaren. Het was een zeer lastige tijd en ik had het gevoel dat ik er grotendeels alleen voor stond. Mijn familie had geen idee wat zich achter onze voordeur afspeelde. Daarbij kwam kijken dat ik geen idee had wat er nou normaal was in een huwelijk en wat niet. Ik liep rond met mijn emoties en mijn kapotgeslagen persoonlijkheid tot ik met een hardnekkige kuch bij mijn huisarts belandde. Deze kwam tot de schokkende conclusie dat mijn hart er slecht aan toe was. Ze stuurde me door naar de cardioloog en ik belandde in de medische molen. Lees verder “Zorgmijder of zorgzoeker”

Durf te dromen

Dit is een gastcolumn van Moniek

Als je leven een nachtmerrie is geworden

Als er een ding is wat met je gebeurt in een relatie met een narcist is het wel dat je dromen worden geroofd. Denk maar eens terug aan de dromen en wensen die je eventueel had in je kindertijd, in je studententijd, in die jaren dat je jouw persoonlijkheid begon te ontwikkelen. Wat wilde je later worden, wat was jouw droombaan? Feit is dat in een relatie met een narcist jouw dromen verdwijnen als sneeuw voor de zon. Hij of zij gaat er met jouw toekomstvisie vandoor en hij maakt er ofwel zijn toekomst ofwel iets belachelijks van waarvoor jij jezelf schaamt. Mijn leven was een nachtmerrie geworden, en ik leek er niets tegen te kunnen doen.
Lees verder “Durf te dromen”

Ik heb alleen maar een mama gewild

Dit is een gastcolumn van Pierrot

Deze brief heb ik recent van me af geschreven toen alle puzzelstukjes samen kwamen :


Moeder

Hoe kan je afscheid nemen van wat je nooit hebt gehad?
Je bent oud nu, weldra zal je gaan. Ik zou je mama moeten noemen, maar het lukt me niet.

Op mijn 7 jaar zei je het al: “ik zal je nooit iets gunnen wat ik zelf niet heb gehad”. En je hebt je aan je belofte gehouden.
Op mijn 12de noemde je me voluit een ‘hoer’ toen bleek dat ik me in de turnles schaamde voor mijn ondergoed en een behaatje wou net als de rest van de klas. Je vond het gemeen, ik moest het onmiddellijk terugbrengen. Ik mocht er niet bij horen want dat had jij ook nooit gedaan.

En zo ging het dagelijks door.

Lees verder “Ik heb alleen maar een mama gewild”

Hoe is het om met een slachtoffer van narcistisch geweld samen te leven?

 

Dit is een gastcolumn van Jan

Het was niet zo dat ik niets wist over geweld tegen vrouwen. Alleen, ik ben daar niet mee groot gebracht.

Ik heb een hele comfortabele en beschermde jeugd gehad. Ik was zeer gewenst als eerste jongen na zeven (!) meisjes in een welgesteld ondernemersgezin in midden-Limburg. Ik werd letterlijk en figuurlijk door iedereen op handen gedragen. Ik hoorde wel verhalen van een tante, een zus van mijn moeder, die door haar man geslagen werd, maar dichterbij kwam de grotemensenwereld niet. Toen ik ging studeren begon mijn emancipatie en politieke en maatschappelijke bewustwording. Tijdens mijn studie en met een zeer geëmancipeerde vrouw aan mijn zijde ontwikkelde ik mijn kennis over gender en macht en wat dat voor vrouwen betekent: onderdrukking en achterstelling, vaak gepaard gegaan met blootstelling aan fysiek en huiselijk geweld. Van narcisme of emotionele, psychische mishandeling had ik weinig benul totdat ik bij toeval (toeval bestaat niet!) mijn huidige partner ontmoette.

Lees verder “Hoe is het om met een slachtoffer van narcistisch geweld samen te leven?”

Wees niet langer de underdog

Dit is een gastcolumn van Moniek

Een lang gekoesterde wens
Afgelopen maand ben ik 51 geworden. Ik besloot mijzelf voor mijn verjaardag het ultieme cadeau te geven: een bad. Het paste ruim in mijn badkamer en ik wilde het al zo lang hebben als ik destijds getrouwd was met mijn narcistische partner. Via een veiling won ik het bad van mijn dromen en het kon worden geplaatst in mijn huis. Mijn vriend vond het een geweldig idee en vol enthousiasme sleepte hij het bad naar boven. Het bleek het begin te zijn van een ontwaking in mij.

Wreed ontwaken
Mijn dochter was de eerste die het nieuwe bad claimde. Ze ging er diezelfde avond in zitten en als een prinses speelde ze met een bruisbal. Ze genoot zienderogen en ik dacht bij mijzelf ‘hier doe je het voor’. Mijn vriend was uiteraard de tweede die het bad claimde. Ik bracht met liefde een kopje koffie naar de badkamer toe en vroeg of het bad goedgekeurd was. Het werd tevreden beaamd. Geloof het of niet: het was anderhalve week later toen ik een keer in het nieuwe bad ging zitten. Ik gunde mezelf toen pas een moment in dat prachtige nieuwe bad. Het was een wreed ontwaken voor mij. Met tranen in mijn ogen besefte ik mij dat ik iedereen dat heerlijke bad had gegund behalve mijzelf. En het was nog wel een cadeau voor mijn verjaardag geweest. Lees verder “Wees niet langer de underdog”

Ongezonde versus gezonde denkpatronen

Dit is een gastcolumn van Willeke

Het heeft voor mij wel een poos geduurd voordat ik uit de ongezonde denkpatronen kwam die het leven met een narcist teweeg bracht. Een goed voorbeeld voor mij laat de volgende situatie zien.

Ongeveer 1,5 jaar nadat ik mijn narcistische situatie was ontvlucht was ik op reis met mijn nieuwe vriend. Mijn vriend moest voor zijn werk naar een congres en ik reisde met hem mee. Ik was toen erg onzeker om buiten te zijn. Hoewel mijn vriend me de dag ervoor wegwijs had gemaakt hoe ik me zou kunnen vermaken in de omgeving van het hotel, bleef ik in het hotel bij het zwembad omdat ik bang was voor de opdringerige straatventers buiten. Voordat mijn vriend naar het congres ging vertelde hij dat ik goed moest opletten bij het weggaan want de deur sloot niet goed. Om vooral op tijd weer terug te zijn ging ik terug naar de kamer en onder de douche. Even later stond daar ineens mijn vriend, die iets mompelde van ‘zwembad’ en weer weg was. Ik schoot direct in de stress en sprong onder de douche uit en heb me snel aangekleed en ben op een stoel gaan zitten wachten…….. op mijn straf! Want er waren voldoende redenen om een narcistische uitbrander vanjewelste te krijgen volgens mijn ongezonde denkpatroon op dat moment in die situatie.

Lees verder “Ongezonde versus gezonde denkpatronen”

Mijn zoektocht naar hulp voor mijn dochter

Dit is een gastcolumn van Paula Blom

In mijn vorige column schreef ik over mijn ervaringen met hulpverlening bij het herstellen van narcistische mishandeling, en wat ik daarbij als helpend heb ervaren en wat niet. Dit keer wil ik graag wat delen over het hulpverleningstraject van mijn puberdochter.

Problematiek

Mijn ex had onze dochter tijdens de vechtscheiding ‘opgeëist’. Na een paar jaar bij haar vader te hebben gewoond, werd mijn dochter door hem uit huis gezet en kwam zij bij mij en mijn huidige partner te wonen. Die bewuste dag – onderweg naar mijn dochter om haar op te halen – zei mijn ex-man aan de telefoon: “Je krijgt een depressief kind terug”. Ja, dat was waar, maar er speelde meer, veel meer. Al snel werden de klachten van mijn dochter duidelijk:
Lees verder “Mijn zoektocht naar hulp voor mijn dochter”

Narcisme reisblog

Dit is een gastcolumn van Moniek

Plekken waar je nooit zou zijn geweest zonder de narcist

Wie in een relatie zit met een narcist belandt in en wel heel kleine wereld. De meeste narcisten isoleren hun slachtoffer. Vrienden en vriendinnen mag je haast nooit meer zien, en ook tussen jou en je familie wordt heel geniepig een dikke muur gebouwd. Niemand mag immers weten wat er in jou omgaat en wat er bij jullie thuis gebeurt. Je zou het niet zeggen, maar er zijn plekken waar je waarschijnlijk nooit zou zijn geweest als jouw narcist er niet was geweest. Een waarschuwing: tenzij je foto’s neemt zal vrijwel niemand uit je omgeving het geloven, tenzij ze het zelf hebben gezien.
Lees verder “Narcisme reisblog”

Elkaar echt kennen

Dit is een gastcolumn van Moniek

Op mijn 23ste leerde ik mijn toekomstige echtgenoot kennen. Een nette voorkomende jongen die zeer in de smaak viel bij mijn moeder. Hij behandelde haar als een koningin. Dat hij mij niet als een prinses maar meer als Assepoester behandelde viel mij niet echt op. Ik was immers opgegroeid met het idee dat ik niks waard was. Het leven kabbelde voort en op mijn 24ste trouwden we. Mijn vrije bestaan voelde als een intermezzo. Deel 2 van mijn leven was begonnen.

Ik kwam op de eerste dag van mijn huwelijk tot de conclusie dat mijn huwelijk met deze man sprekend leek op het huwelijk van mijn ouders. Ik was goed om zijn was te doen, het huishouden te doen, te koken en om al zijn zakelijke aangelegenheden voor hem te regelen. Hij noemde mijn ‘zijn secretaresse’. Dat ik hem erop wees dat het Secretaressendag was viel niet in goede aarde. Hoe haalde ik het in mijn hoofd dat ik een bloemetje of iets dergelijks verdiende. Ik deed wat elke vrouw zou moeten doen. Mijn leven ging door en we kregen drie kinderen. Uiteindelijk bleef ik bij hem vanwege de kinderen. Die wilde ik hun vader niet ontnemen. Tot het moment dat het mis liep, ik de silent treatments en verdere emotionele mishandeling niet meer pikte en eruit stapte. Ik was 24 jaar verder en had al die tijd stilgestaan op het punt waarop het in mijn kindertijd was misgegaan. Ik stond er alleen voor.

Lees verder “Elkaar echt kennen”

Een gebroken gezinssituatie met grote gevolgen

Dit is een gastcolumn van Moniek

We delen hetzelfde verleden. Voor mijn moeder was het een tweede deel van haar leven, voor mijn zus en mij was het een eerste deel. Als een boek had mijn moeder haar oude leven in de kast geschoven toen ze met mijn vader trouwde. Het boek had ze gesloten want ze had liefde gevonden. Althans, dat dacht ze.

Haar jeugd met een stiefmoeder die het slechte imago eer aandeed en een vader die stierf aan een gebroken hart voor zij het huis uit ging waren debet aan een houding en een gevoel van eigenwaarde wat ver beneden het nulpeil lag. Door verdriet overmand en wanhopig op zoek naar aanvaarding vond ze een man die op het eerste oog uiterst charmant was. Mijn vader. Haar huwelijk met mijn vader was niet wat zij zich ervan had voorgesteld maar ze was vastberaden om er wat van te maken. Opgeven stond niet in haar woordenboek.

Lees verder “Een gebroken gezinssituatie met grote gevolgen”