Tag: herstellen narcisme

Reddingsboot

Lees hier over het herstelproces van verschillende lezers en hoe zij de boeken van Iris Koops ervaren hebben:

In de bibliotheek vond ik het eerste boek van Iris. Het was voor mij een openbaring. Het was of iemand een boek schreef speciaal voor mij. Ik voelde me bij de hand genomen om een (uit)weg te zoeken. Het werd me zo duidelijk dat ik opgegroeid was bij een verborgen narcistische moeder. En sinds het overlijden van mijn vader, werd het voor me onhoudbaar bij mijn moeder en zussen. Ik besloot de boeken direct aan te kopen.

Ook het tweede boek was voor mij zo waardevol! Het beangstigde me bijvoorbeeld heel erg, dat ik bij mijn autistische echtgenoot veel overeenkomsten ondervond met mijn moeder en zussen. In het tweede boek wordt dit zo mooi uitgelegd. Er viel een grote angst van mijn schouders! Ook wordt in dit boek verder ingegaan op specifieke situaties, in mijn geval het opgroeien met een narcistische ouder. Hoofdstuk 4 bijvoorbeeld waren alweer 20 bladzijden, alsof elk woord voor mij geschreven was. Maar in dit tweede boek wordt ook nog dieper ingegaan op wat narcisme precies is, en er worden zeer praktische handvatten aangereikt, om als slachtoffer verder te kunnen. Tips bijvoorbeeld i.v.m. het verdere contact met de narcist: dat ligt bijvoorbeeld al heel anders als het om je ouder, je partner of je baas gaat.

Ik voelde me vooral in die periode heel onveilig. Voor mij veelzeggend, dat de twee boeken langs mijn hoofdkussen ‘s nachts, voor mij al een veel veiliger gevoel gaven. Vaak ben ik er ook midden in de nacht in beginnen lezen. De beide boeken zijn voor mij een godsgeschenk. Ze waren voor mij zonder overdrijven, dag en nacht een écht houvast. Ik zal ze nooit wegdoen (ze zijn trouwens volledig onderstreept, beschreven …..) maar gelukkig kan ik ze nu veel meer loslaten en hoeven ze niet meer naast mijn bed te liggen.

Christine

Lees verder “Reddingsboot”

De zondebok

Dit is een gastcolumn van Jerome Stoel

Als therapeut gespecialiseerd in het werken met de gevolgen van narcistische mishandeling, kom ik regelmatig mensen tegen die in een disfunctioneel familiesysteem de rol van zondebok (scapegoat) hebben gekregen.

Dit zijn uitdagende en altijd zeer pijnlijke trajecten, omdat de lijdensdruk zo ontzettend hoog is. Deze mensen hebben bijna altijd een vechtersmentaliteit, en stoppen niet om de waarheid aan het licht te krijgen. Het pijnlijke is alleen dat dit een noodzakelijke strategie is om te kunnen overleven in het familiesysteem. Zij lijden onder de druk dat wat er ook mis gaat in de familie, vaak veroorzaakt door een of twee narcistische ouders, zij de schuld krijgen toebedeeld.

Lees verder “De zondebok”

Waarom ik narcisten op bleef zoeken

Dit is een gastcolumn van Cindy

Sinds ik ontdekt heb ik dat slachtoffer ben van narcistisch misbruik heb ik veel over mezelf nagedacht. Maar op de goeie manier. Er is een periode Ervoor en Erna. Dus voor die ontdekking trok ik alles in mezelf in twijfel. Maar Erna kan ik mezelf met mededogen onderzoeken.

Hier komt ie: waarom bleef ik, na te zijn opgevoed door een openlijk en een verborgen narcistische ouder, toch steeds dat soort types opzoeken? ‘Ja, omdat je niet anders kende’, zul je zeggen. Of ‘doordat je nog niet wist dat je mishandeld was’. Daar zit wat in. Maar belangrijker nog: ik was mezelf kwijt, daar hadden mijn ouders wel voor gezorgd, en daarvoor in de plaats was een braaf, lief en superempathisch meisje gekomen. Van binnen voelde ik niets meer en daarom hunkerde ik naar aandacht en bevestiging van anderen. De fuik waar narcisten je inzuigen. Want alleen zij lijken je het gevoel te geven dat je bestaat (en als je niet meer voldoet besta je in hun ogen niet meer).

Lees verder “Waarom ik narcisten op bleef zoeken”

Mijn open wond heeft me gered!

Dit is een gastcolumn van Mireille

Het is nog maar twee jaar geleden dat ik brak met mijn narcistische ex, na een relatie van twintig jaar. Het was een enorm lange weg om te ontdekken dat het narcisme was. Mijn wens om onze kinderen een thuis te geven én de verwijten die ik mezelf maakte, hebben ervoor gezorgd dat ik alle schuld bij mezelf zocht. Ik was die lastige partner, die schreeuwend en soms zelfs smekend vroeg om een beetje aandacht en liefde. Hij verklaarde mij steeds voor gek en noemde me hysterisch. Dus alles lag aan mij. Dat begon ik al snel te geloven en heb ik verborgen willen houden voor mijn omgeving. Dus ik speelde het spel mee van ‘mooi weer’ als we onder andere mensen waren. Niemand hoefde immers te weten, welk monster ík was in ons leven samen…

Lees verder “Mijn open wond heeft me gered!”

Narcisme en vergeving: ja of nee?

Dit is een gastcolumn van Agnetha

Dit is nu zo’n onderwerp dat op velerlei manieren belicht en beschouwd kan worden, maar waar geen eenduidig antwoord op is te geven, althans zeker niet door mij. Hooguit kan ik mijn eigen visie hierop met jullie delen, gevormd door levenservaringen, educatie door middel van lezing van uiteenlopende opvattingen, een ontwikkeld gevoeld voor rechtvaardigheid e.d.

Vergeving is zo persoonlijk, zit zo dicht op je eigen huid, je levensbeschouwelijke opvattingen, geloofsovertuigingen, etc. Benader je het vanuit christelijk oogpunt, dan zal al snel de conclusie zijn: ik keer mijn andere wang toe. Kijk je ernaar vanuit beschaving of normaal menselijk oogpunt, dan zal ook al gauw het idee zijn dat je móet vergeven om verder te kunnen. Ook in de hulpverlenerswereld kom je dit veel tegen; zonder vergeving, ook van jezelf, houd je je herstelproces tegen. Is dat zo, is vervolgens de vraag.

Lees verder “Narcisme en vergeving: ja of nee?”

Gevlucht, maar wel gewonnen

Dit is een gastcolumn van Hannah

Narcisme verscheurt mijn ouderlijk gezin inmiddels decennia lang. Mijn vader, emotioneel al jaren niet aanwezig, zet in zijn laatste levensfase zijn ‘verdeel en heers strategie’ zo mogelijk nog agressiever in; destructie tot het hoogste niveau opvoerend. Mede door ‘het verdwenen zelf’ weet ik inmiddels wat hij doet, maar dat is een eenzaam weten binnen dit gezin. Diepe, zuivere, christelijke normen en waarden zijn hier helaas verworden tot een pressiemiddel.
Lees verder “Gevlucht, maar wel gewonnen”

Narcisme en humor

Dit is een gastcolumn van Agnetha

Nee, narcisme is geen onderwerp waarbij humor de boventoon voert. Ook bij mijzelf niet, een van de tekenen waaraan ik kon zien dat ik nog niet helemaal terug was bij mijn oude zelf. Humor heeft altijd een wezenlijk onderdeel van mijn leven uitgemaakt. Humor relativeert, humor lucht op, is de kortste afstand tussen mensen. Maar ja, het is nu eenmaal geen onderwerp waar hartelijk om te lachen valt, al zou het vaak infantiele en absurde gedrag van de narcist daar soms eigenlijk wel aanleiding toe moeten geven. Als het niet zo triest was, en de gevolgen zo hartverscheurend.

De ernst van de pathologie van narcisme, het gebrek aan kennis hierover bij velen in de buitenwereld, en de impact op degenen die eronder geleden hebben vragen om een serieuze benadering. En dat gebeurt dan ook, valt op te maken uit de literatuur hierover, bijvoorbeeld de allesomvattende boeken van Iris en de artikelen en reacties van lotgenoten. We willen weten, begrijpen, verklaard zien om verder te kunnen, om te kunnen helen en ons leven weer tot ons eigen leven te maken. Onszelf te bevrijden uit de (mentale) gevangenis die onze relatie met de narcist ooit was (of is). Dus wat valt er te lachen, als je bezig bent je los te maken uit het verstikkende web van een ongezonde relatie?

Lees verder “Narcisme en humor”

Laatste basisworkshop dit seizoen

Het workshopseizoen is bijna afgelopen; de laatste basisworkshop van het seizoen is deze maand in het noorden van het land, in Schoonloo (Dr.) op 16 juni. Al meer dan vier jaar bieden we maandelijks van september tot en met juni de workshop (H)erkenning aan. Als je te maken hebt (gehad) met narcistische mishandeling, behoefte hebt aan lotgenotencontact en deskundige begeleiding, dan is deze workshop misschien iets voor jou.

Lees verder “Laatste basisworkshop dit seizoen”

Herstellen van narcistisch misbruik: valkuilen, tips en adviezen

Door Dirk, beleidsadviseur

Als slachtoffer kan je lang ronddwalen in jezelf voordat je er achter komt dat je het slachtoffer bent van narcistische mishandeling. In haar eerste boek, “Herstellen van narcistische mishandeling“, gaf Iris je de instrumenten en tips mee om narcisme in zijn algemeenheid te herkennen.

Er bestaan diverse onderwerpen waarmee de link met narcistische mishandeling nog nooit goed is gelegd. Tot nu. In het tweede boek van Iris, “Je leven in eigen hand“, komt dit sterk aan bod: de rol van narcisme in spiritualiteit, bij complexe echtscheidingen, bij stalking of in Munchausen by proxy, een vreselijke vorm van kindermishandeling. Ook als slachtoffer val je van de ene in de andere verbazing en natuurlijk is er ook weer de herkenning en de broodnodige bevestiging. Iris Koops maakt met behulp van diverse deskundigen je langzaam duidelijk wat de achterliggende patronen en gedragingen zijn waarmee dit alles is verbonden: narcistische mishandeling in al haar vormen.

Lees verder “Herstellen van narcistisch misbruik: valkuilen, tips en adviezen”

De schijnverbinding met een narcist

Loskomen van een narcist is extra moeilijk, omdat er geen echte verbinding was; deze werd je alleen voorgespiegeld. Alles in je leven is op een bepaalde manier ingenomen en daarom is het herstel bijzonder lastig.

Als de relatie met een narcist of psychopaat eenmaal verbroken is, blijkt het ontzettend moeilijk om echt los van diegene te komen. Waar ligt dat aan? Deels ligt het aan het feit dat er geen natuurlijke verbinding geweest is. Hij spiegelde je een ‘hechte band’ met hem voor, maar een verbinding is nu net iets wat je niet kan spiegelen. Dat moet je voelen. Je voelt dit van de ene mens naar de andere, vanuit ieders kern.

Lees verder “De schijnverbinding met een narcist”